Portobello

Opis

Portobello to rodzaj pieczarki, dość dużego grzyba, który po całkowitym otwarciu kapelusza osiąga średnicę 15 cm. Dzięki całkowicie otwartej nakrętce wilgoć z grzyba portobello wyparowuje bardziej niż z jakichkolwiek innych grzybów, dzięki czemu ich struktura jest gęsta i mięsista. a po ugotowaniu okazują się bardzo aromatyczne.

Portebello to najbardziej wykwintny gatunek grzyba stosowany we wszystkich kuchniach europejskich. Portobello to jeden z najsmaczniejszych i najłatwiejszych w przygotowaniu grzybów. Grzyby te solone, marynowane, smażone na grillu i na patelni, duszone w śmietanie i sosach, dodawane do sałatek, gulaszu, omletów i pizzy.

Historia i dystrybucja grzyba Portobello

W naturze Portobello rośnie w brzydkich warunkach: wzdłuż dróg, na pastwiskach, a nawet na cmentarzach. Nazwa „Portobello” pojawiła się w latach 1980. XX wieku w celu spopularyzowania tego rodzaju grzyba. Wcześniej grzyby te nie były używane do gotowania i często były po prostu wyrzucane. Portobello to obecnie jeden z najpopularniejszych grzybów stosowanych w kuchni izraelskiej i europejskiej.

Zastosowanie

Grzyby Portobello są dość rzadkie, więc można je kupić w sklepach dla smakoszy i niektórych supermarketach.

Portobello jest często używane do przygotowywania różnych przystawek i dań głównych. Idealnie nadaje się do pieczenia. Na przykład służy do przygotowania tak ulubionego dania, jak julienne.

Podczas przygotowywania zup, bulionów i sosów, udka portebello są usuwane, ponieważ są bardzo włókniste i gęste. Kapeluszy grzybowych używa się w taki sam sposób, jak innych grzybów: pokroić lub pozostawić nienaruszone. Do pieczenia najlepiej nadają się całe nakrętki.

Im dłużej pieczarka portobello będzie gotowana, tym będzie gęstsza i tym bardziej mięsisty zapach. Mała tajemnica: aby uzyskać najlepszy smak podczas gotowania tych grzybów, nie myj ich, ale zdrap wszelkie zanieczyszczenia nożem.

Przydatne właściwości grzyba portobello

Podobnie jak inne rodzaje grzybów, portobello jest bardzo pożywne i wysokokaloryczne. Czasami nazywane jest „mięsem wegetariańskim” ze względu na wysoką zawartość białka i bogaty zapach mięsa. Ten grzyb zawiera wiele witamin i pierwiastków śladowych, takich jak miedź i selen.

Spożywanie tego grzyba przyczynia się do naturalnej eliminacji soli metali ciężkich z organizmu, dlatego też grzyby te są często spożywane prawie na surowo, zanurzone w sosie cytrynowym.

Ich regularne stosowanie obniża poziom cukru i cholesterolu we krwi, normalizuje tętno i ciśnienie krwi, zmniejsza pobudliwość nerwową, zwiększa odporność na infekcje, a także działa immunostymulująco, przeciwutleniająco, przeciwzapalnie.

Przeciwwskazania do grzybów Portobello

Grzyby portobello są uważane za ciężki pokarm ze względu na wysoką zawartość białka.

Indywidualna nietolerancja, dna, kamica moczowa.

Jak długo gotować portobello

Gotuj Portobello w osolonej wodzie przez około 15 minut.

Zawartość kalorii i skład portobello

Skład chemiczny grzybów Portobello charakteryzuje się wysoką zawartością węglowodanów, białka, błonnika, witamin (B5, B9, PP), minerałów (cynk, selen, miedź, żelazo, fosfor, sód, wapń, potas).

• Białka 2.50 g
• Tłuszcz 0.20 g
• Węglowodany 3.60 g
• Zawartość kalorii w Portobello to 26 kcal.

Grzyb Portobello Pytanie i odpowiedź

W irlandzkim Dublinie znajduje się dzielnica Portobello, aw Londynie pchli targ o tej samej nazwie. Czy są w jakiś sposób spokrewnione z grzybem portobello, który najbardziej przypomina pieczarkę brązową?

Nie ma mowy. Ze względu na pokrewieństwo Portobello jest rzeczywiście rodzajem pieczarek, z których znanych jest prawie 90 różnych gatunków. Ale Portobello jest wśród nich podgatunkiem premium. Wcześniej nazywano to inaczej: crimino.

Istnieje legenda, że ​​wszyscy rozpoznają i wmawiają sobie nawzajem, że duzi przestępcy oprócz tego, że są trudni w transporcie, również sprzedawali się kiepsko, a jakiś kupiec musiał wymyślić dla nich nową nazwę, a następnie ponownie wejść na rynek z dobra. Jak widać, udało mu się. Więc Portobello to grzyb z dobrym PR. Jest kochany nie tylko w Europie, ale także w Izraelu.

Dlaczego portobello jest dziś uważane za elitarnego grzyba i jest 4-5 razy droższe od pieczarki?

Ze względu na swoje właściwości, skład, wielkość. Portobello nie rośnie przez miesiąc, jak pieczarka, ale przez dwa lub trzy. Odetnij tylko te grzyby, których wieczko jest całkowicie otwarte. Natomiast w przypadku pieczarek za cenne uważa się zachowanie okrągłości kapelusza, a otwartość jest oznaką przejrzania.

Tymczasem otwarta czapka, włóknista pod spodem, pomaga portobello pozbyć się wilgoci, dlatego ich smak jest bardzo silny, grzybowy lub mięsny, a zapach ziemi jest bardzo silny. Brązowa czapka osiąga średnicę 20 cm, waży do 200 g. Portobello jest bogate w potas i białko i jest bardzo satysfakcjonujące.

Skąd on się wziął i gdzie teraz można kupić dobre portobelle?

Zaczął się we Włoszech, ale Francuzi szybko przesadzili go na swoją ziemię. To tam zaczął być uprawiany na skalę przemysłową.

Jak upewnić się, że portobello na blacie jest naprawdę dobre?

Przyjrzyj się uważnie czapce: nie powinno być na niej zmarszczek. Wbij palec w grzyba, jeśli jest gęsty, możesz go wziąć. Przy zakupie i przyniesieniu do domu - najlepiej przechowywać w papierowej torbie w lodówce, ale nie dłużej niż dwa dni. Wiele osób myje grzyby i portobello pod bieżącą wodą. To pomyłka.

Grzyby takie jak pieczarki, w tym portobello, natychmiast zaczynają pić wodę. Nawet na pięć sekund opuść go pod kran - cięcie pokaże, jak pociemniały włókna. Dlatego przed gotowaniem lepiej po prostu wytrzeć je wilgotną szmatką, a wcześniej pozostawić w takiej postaci, w jakiej zostały pokrojone.

Czy można bezpiecznie jeść portobello na surowo?

Jedzą, ale nie z nami. Nadal powoli przyzwyczajają się do surowych grzybów. Ale zarówno pieczarki, jak i portobello to w rzeczywistości grzyby sterylne. Oczywiście można je jeść bez żadnego przetwarzania. Na przykład po prostu posyp oliwą z oliwek lub balsamicznym.

No, albo posiekamy pomidora concasse, pokroimy awokado, szalotki, dodamy rukolę, trochę papryczki chili, paprykę, plasterki parmezanu i portobello… Ale smak tego grzyba najpełniej objawia się podczas smażenia – na patelni lub grillu.

Czy te grzyby zabiorą dużo oleju z patelni?

Dokładnie to wezmą! Dopiero potem nie musisz dodawać więcej, jak to zwykle robią wszyscy. Portobello podczas smażenia jest jak bakłażan. Najpierw bierze, potem – poczekaj chwilę – oddaje. Ważne jest, aby pamiętać, że wystarczy usmażyć czapki i odkręcić je, aby „zamknąć” sok z grzybów w środku.

Najczęściej portobello jest nadziewane?

TAk. Możesz wypchać wszystko. Do smażonych kapeluszy proponuję włożyć riccottę, ser philanthus, świeży rozmaryn i tymianek. I wstawiamy na chwilę do piekarnika – aż ser pokryje się skórką. Wtedy możesz to zdobyć. Podawać na rukoli, która najlepiej komponuje się z portobello.

Z jakimi innymi grzybami można używać Portobello?

Jeśli potrzebujemy bardzo pachnącego sosu grzybowego lub bogatej zupy grzybowej, sięgnijmy po potężne portobello i dominujące borowiki. Ale częściej Portobello kojarzy się z grzybami neutralnymi, a nawet grzybami.

A z czym w żadnych okolicznościach nie łączy się grzyb uniwersalny?

Z białą rybą i sosem pomidorowym. Ten ostatni nie doda nic do Portobello, pozostanie kwaśnym pomidorem. I po prostu nie możemy sobie wyobrazić białej ryby z potężnymi grzybami, a to nie ma sensu…

Jak wybrać

Wybierając grzyby Portobello należy zwrócić uwagę na zachowanie i jednolitość koloru powierzchni, preferując grzyby bez wad.

Magazynowanie

Świeże grzyby Portobello należy przechowywać w lodówce i spożyć w ciągu 3-7 dni. W takim przypadku zaleca się umieszczenie grzybów w papierowej torbie, po owinięciu każdego z nich wilgotnym ręcznikiem papierowym lub szmatką.

Dodatkowo grzyby Portobello można zamrażać. Z zastrzeżeniem reżimu temperatury (nie wyższej niż minus 18 stopni Celsjusza), można je przechowywać w tej formie przez 6-12 miesięcy.

Pieczone pieczarki portobello

Składniki

• Pieczarki Portobello 6 sztuk
• Czosnek 4 ząbki
• Oliwa z oliwek 6 łyżki
• Ocet balsamiczny 2 łyżki
• Sól do smaku
• Mielony czarny pieprz do smaku
• Tymianek do smaku

Przygotowanie

1. Obierz duże grzyby (łatwe do zrobienia rękami). Ostrożnie odetnij nogi.
2. Zrobić marynatę: 6 łyżek oliwy z oliwek, 2 łyżki balsamu, czosnek, trochę brązowego cukru.
3. Pieczarki, talerze obrócić, dobrze natłuścić marynatą, resztę polać na nogi i na grzyby - najlepiej marynować ok. 20 min, ale można od razu gotować.
4. Na blasze wyłożyć papier do pieczenia, posmarować olejem, ostrożnie rozłożyć pieczarki, lekko posolić i pieprzem, posypać listkami świeżego tymianku.
5. Piec w nagrzanym piekarniku (200 stopni) w trybie konwekcyjnym przez 15-20 minut.