Stres u dziecka: co zrobić dla rodziców

Dzieciństwo

Nawet w młodym wieku dziecko może odczuwać stres. Może kojarzyć się z chorobą, rozstaniem z matką (nawet krótkotrwałym), wycinaniem zębów, pierwszymi wizytami u lekarza (i na walnych spotkaniach z nieznajomymi i niezwykłymi dla dziecka osobami, zwłaszcza tymi, które go dotykają), pójściem do przedszkola, zmiana klimatu lub strefy czasowej.

Objawy:

nadpobudliwość (konsekwencja zwiększonej pobudliwości), nietypowe zaburzenia snu, problemy z apetytem (aż do całkowitej odmowy jedzenia), bezprzyczynowe płaczliwość, częste (obsesyjne) ruchy twarzy, tiki, rozdrażnienie, a nawet agresja.

Co powinni zrobić rodzice?

• Śledź swoje wzorce snu i budzenia. Im młodsze dziecko, tym dłużej potrzebuje odpoczynku (nie tylko w nocy, ale także w dzień).
• Jeśli dziecko ma niespokojny sen, odpowiednie są dla niego ćwiczenia oddechowe i spokojne gry. Pomogą również działania twórcze: rysowanie, modelowanie z plasteliny. Rodzice powinni również upewnić się, że telewizor nie jest włączany zbyt często.
• Zapewnienie dziecku bezpieczeństwa jest jedną z podstawowych potrzeb w młodym wieku. Utrzymuj kontakt fizyczny, trzymaj rękę, przytul go, bo dziecko musi czuć, że jesteś blisko.
• Dziecko musi być wcześniej przygotowane na nadchodzące zmiany, np. wizytę w przedszkolu, a zwłaszcza grupie żłobkowej.
• Jeśli dziecko w wieku 2-5 lat wykazuje agresję w codziennych sytuacjach — w stosunku do innych członków rodziny czy nawet zabawek — wtedy skorzysta z odpowiednich do wieku hartowania i zabiegów wodnych, które łagodzą napięcie nerwowe. Często zalecana jest również terapia zwierzęca, gdy zwierzęta pomagają uporać się z różnymi problemami.

Klasy młodsze

Stres w tym okresie jest reakcją organizmu na zmianę zwykłego biegu rzeczy, której dzieci nie są w stanie samodzielnie kontrolować. Szkoła radykalnie zmienia sposób życia, do którego dziecko już się przyzwyczaiło. Reżim usztywnia się, jest wiele obowiązków, odpowiedzialności, nieznanych okoliczności „nowego” życia.

Szkoła to pierwsi przyjaciele i pierwsze kłótnie, zmartwienia o oceny. Tworzą się wewnętrzne lęki, ponieważ dziecko bardziej świadomie i krytycznie analizuje to, co dzieje się wokół.

Objawy:

zmęczenie, zaburzenia pamięci, wahania nastroju, problemy z koncentracją, trudności z zasypianiem i przerywanym snem, pojawienie się złych nawyków (dziecko zaczyna obgryzać paznokcie, długopisy, obgryzać usta), izolacja i izolacja, jąkanie, częste bóle głowy, bezprzyczynowe drażliwość.

Co powinni zrobić rodzice?

• Trzeba dostosować się do szkolnego reżimu — iść spać i obudzić się w tym samym czasie. Jest to szczególnie przydatne w przypadku zwiększonego zmęczenia i upośledzenia pamięci.
• Zachęć dziecko do wzięcia prysznica wieczorem w komfortowej temperaturze (unikając zbyt gorącej wody), aby poprawić jakość snu.
• Zorganizuj prawidłowe odżywianie i dodatkowe spożycie kompleksów witaminowych dla dzieci — przyczyną nadmiernej drażliwości jest często brak substancji potrzebnych organizmowi.
• Spędzaj razem więcej czasu, w tym grając w gry. Gry pomagają dzieciom przenieść niepokój na sytuacje zabawowe i złagodzić stres.
• Staraj się uważnie rozmawiać o tym, co martwi dziecko, omawiać możliwe problemy, powstrzymując się od oceniania.
• Zapewnij dziecku regularną aktywność fizyczną — pomagają też łagodzić stres psychiczny, zwiększają odporność na stresujące sytuacje. Bieganie, jazda na rowerze, jazda na nartach, tenis, taniec, pływanie — wybierz to, co Twoje dziecko lubi najbardziej.