Wierzba kulista: sadzenie i pielęgnacja
Ze względu na swój niezwykły wygląd i łatwą pielęgnację, wierzba kulista jest często wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu. Wybierz odpowiednią odmianę i weź pod uwagę przy uprawie niektóre cechy drzewa, a stanie się ozdobą domku letniskowego.
Gdzie rośnie i jak wygląda wierzba kulista
Rakita, jak nazywa się to drzewo, rośnie wzdłuż brzegów zbiorników wodnych oraz w miejscach o dużej wilgotności. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest kształt korony, przypominający kulę, podczas gdy dolna część tułowia pozostaje naga. Liście wąskie, wydłużone, ciemnozielone powyżej i szare poniżej latem, jesienią przebarwiają się na oliwkowy kolor z czerwonym lub żółtym odcieniem.
Wszystkie odmiany wierzby kulistej dobrze rosną na terenach podmokłych
Istnieje wiele odmian takiej wierzby, ale nie wszystkie są wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu. Najpopularniejsze wśród projektantów to:
- Kruchy. Odmiana ta dorasta do 20 m wysokości, jest mrozoodporna, wytrzymuje do -45°C. Takie drzewa rosną szybko, mają szeroką koronę i żyją do 80 lat. Aby nie straciły na atrakcyjności, należy je corocznie przycinać, nie pozwalając im rozciągać się powyżej 2-3 m.
- Krasnolud. Jest to wierzba o małych liściach i krętym, często rozgałęzionym pniu. Wysokość krzewu nie przekracza 3 m. Kapelusz musi być stale kształtowany przez przycinanie.
- Wierzba „Bułata”. Średnica tego drzewa sięga 5 m, korona jest gęsta, przypominająca kulę, wysokość do 15 m. Nawet po opadnięciu liści wygląda imponująco dzięki przeplatającym się gałązkom oliwnym.
Wszystkie odmiany wierzby są bezpretensjonalne, przy odpowiednim miejscu sadzenia wymagają jedynie stałego utrzymywania kształtu korony i regularnego podlewania.
Roślina może się rozmnażać przez nasiona, które tworzą się w miejscu puszystych kwiatostanów. Wadą tej metody jest to, że materiał siewny najczęściej odpada, nie ma czasu na dojrzewanie i trudno go zebrać. Do sadzenia lepiej jest używać sadzonek wyhodowanych z sadzonek lub zakupionych w szkółce. Podczas hodowli przestrzegaj następujących zasad:
- Wybór miejsca. Nawet zacieniony obszar jest odpowiedni dla rakity, ale preferowane jest dobre oświetlenie. Drzewo wytrzymuje przeciągi, jest odporne na gnicie. Podczas sadzenia kieruj się względami estetycznymi i funkcjonalnymi, jeśli potrzebujesz zazieleniać tereny podmokłe lub chronić brzegi strumieni przed wymywaniem gleby.
- Gleba. Najlepsza jest lekko kwaśna glina i można do niej dodać trochę piasku.
- Czas lądowania. Sadzonki dobrze się zakorzeniają od kwietnia do października.
Dodaj trochę torfu, piasku, kompostu, nawozów zawierających azot do dołów do sadzenia. Należy pamiętać, że korona będzie rosła, dlatego odległość do sąsiednich drzew powinna być wystarczająca.
To drzewo rośnie nawet w trudnych warunkach klimatycznych i na każdej glebie. Ze względu na swój kulisty kształt doskonale nadaje się do tworzenia kompozycji w stylu bonsai.