Spis treści
Oponiak: przyczyny, objawy i leczenie
Oponiak to guz mózgu, który rozwija się w oponach.
Definicja oponiaka
Oponiak to guz rozwijający się w błonie pokrywającej mózg: oponach mózgowych.
Zdecydowana większość oponiaków to guzy łagodne, które rozwijają się jako guzek. Częściej ta forma guza może zaatakować czaszkę lub uciskać naczynia krwionośne mózgu i nerwy mózgowe. Jest to oponiak złośliwy (guz złośliwy).
Przyczyny oponiaka
Dokładna przyczyna rozwoju oponiaka jest wciąż nieznana.
Przyczyną mogą być jednak zmiany w komórkach opon mózgowych. Te nieprawidłowości mogą w szczególności prowadzić do nieprawidłowego namnażania się tych komórek, zapoczątkowując nowotwór.
Obecnie trwają badania mające na celu ustalenie, czy zmiany w niektórych genach mogą być przyczyną tego nowotworu. Lub jeśli pewne czynniki środowiskowe, hormonalne lub inne, mogą być inicjatorami.
Objawy oponiaka
Ogólne objawy oponiaka zwykle nasilają się i stopniowo.
Te objawy kliniczne zależą również od lokalizacji guza. Przekładają się na:
- wady wzroku: podwójne widzenie lub diplozjadrżenie oczu itp.
- bóle głowy, z czasem nasilające się
- utratę słuchu
- utrata pamięci
- utrata węchu
- drgawki
- a przewlekłe zmęczenie oraz osłabienie mięśni rąk i nóg
Czynniki ryzyka oponiaka
Czynnikami ryzyka związanymi z rozwojem oponiaka są:
- radioterapia: radioterapia
- niektóre hormony żeńskie
- uszkodzenie układu mózgowego
- nerwiakowłókniakowatość typu II.
Jak leczyć oponiaka?
Leczenie oponiaka zależy od:
- lokalizacja guza. W kontekście stosunkowo łatwego dostępu do guza, tym ważniejsza będzie skuteczność leczenia.
- wielkość guza. Jeśli ma średnicę mniejszą niż 3 cm, możliwą alternatywą może być celowana operacja.
- doświadczane objawy. W przypadku niewielkiego guza, który nie daje żadnych objawów, możliwy jest brak leczenia.
- ogólny stan zdrowia pacjenta
- poziom ciężkości guza. Radioterapia może być korzystna po operacji w przypadku oponiaka II lub III stopnia. Chemioterapia jest jednak rzadko stosowana.
W tym sensie odpowiednie leczenie różni się w zależności od pacjenta. Dla niektórych leczenie może być opcjonalne, podczas gdy dla innych konieczne może być połączenie go z kombinacją leczenia: chirurgią, radiochirurgią, radioterapią lub chemioterapią.