Sucha zgnilizna (Marasmius siccus)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Marasmiaceae (Negniuchnikovye)
- Rodzaj: Marasmius (Negnyuchnik)
- Typ: Marasmius siccus (sucha zgnilizna)
:
- Suche chamaecera
głowa: 5-25 mm, czasem do 30 mm. Poduszkowaty lub dzwonkowaty, z wiekiem prawie wyprostowany. W środku czapki znajduje się wyraźna płaska strefa, czasem nawet z zagłębieniem; czasami może występować mały guzek brodawkowaty. Matowy, gładki, suchy. Wyraźne prążkowanie promieniste. Kolor: jasny pomarańczowo-brązowy, czerwono-brązowy, z wiekiem może blednąć. Środkowa „płaska” strefa dłużej zachowuje jaśniejszy, ciemniejszy kolor. 
Płyty: przylegający z zębem lub prawie wolny. Bardzo rzadki, jasny, biały do jasnożółtego lub kremowy.
Połóż: dosyć długi w tak małej czapce, od 2,5 do 6,5-7 centymetrów. Grubość około 1 milimetra (0,5-1,5 mm). Centralna, gładka (bez wybrzuszeń), prosta lub może być zakrzywiona, sztywna („drut”), wydrążona. Gładka, błyszcząca. Kolor od białawego, białawo-żółtawego, jasnożółtego w górnej części do brązowego, brązowo-czarnego, prawie czarnego w dół. U podstawy nogi widoczna jest biała filcowa grzybnia.
Miazga: bardzo cienki.
Smak: łagodny lub lekko gorzki.
Zapach: brak specjalnego zapachu.
Reakcje chemiczne:KOH na powierzchni czapki jest ujemny.
proszek zarodników: Biały.
Funkcje mikroskopowe: zarodniki 15-23,5 x 2,5-5 mikronów; gładki; gładki; wrzecionowaty, cylindryczny, może być lekko zakrzywiony; nieamyloidu. Basidia 20-40 x 5-9 mikronów, maczugowate, czterozarodnikowe.
Saprofit na ściółce liściowej i drobne martwe drewno w lasach liściastych, czasem na ściółce iglastej sosny białej. Zwykle rośnie w dużych grupach.
Lato i jesień. Dystrybuowany w Ameryce, Azji, Europie, w tym na Białorusi, w naszym kraju, na Ukrainie.
Grzyb nie ma wartości odżywczych.
Podobnej wielkości nie-blighters po prostu różnią się od Marasmius siccus kolorem ich czapek:
Marasmius rotula i Marasmius capillaris wyróżniają się białymi kapeluszami.
Marasmius pulcherripes – różowy kapelusz
Marasmius fulvoferrugineus – rdzawy, rdzawobrązowy. Gatunek ten jest nieco większy i nadal jest uważany za północnoamerykański; brak jest wiarygodnych danych o znaleziskach w krajach byłej WNP.
Oczywiście, jeśli z powodu suchej pogody lub z powodu wieku suchy Negniuchnik zaczął blaknąć, określenie go „na oko” może sprawić pewne trudności.
Zdjęcie: Aleksander.