Jadalne ileodictyon (Ileodiction cibarium)

Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Phallomycetidae (Velkovye)
  • Zamówienie: Phallales (Wesołych)
  • Rodzina: Phallaceae (Veselkovye)
  • Rodz: Ileodiction (Ileodiction)
  • Typ: Ileodictyon cibarium (Ileodictyon jadalne)

:

  • Clathrus biały
  • Ileodiction cibaricus
  • Jedzenie Clathrus
  • Klathrus tepperianus
  • Jedzenie Ileodictyon var. gigantyczny

Zdjęcie i opis cybarium Ileodictyon

Ileodiction jadalny znany jest przede wszystkim w Nowej Zelandii i Australii, choć został zarejestrowany w Chile (i został wprowadzony do Afryki i Anglii).

Bardziej powszechne i lepiej znane Red Lattice i podobne rodzaje klathrus również tworzą takie „komórkowe” struktury, ale ich owocniki pozostają przymocowane do podstawy, ale Ileodiction odrywa się od podstawy.

Ciało owocowe: Początkowo białawe „jajko” o średnicy do 7 centymetrów, połączone białymi pasmami grzybni. Jajo pęka, tworząc białawą wolwę, z której rozwija się dorosły owocnik, ukształtowany jako mniej lub bardziej zaokrąglona, ​​szachownica struktura o średnicy 5-25 centymetrów, tworząca 10-30 komórek.

Pręty grudkowate o średnicy około 1 cm, nie pogrubione na skrzyżowaniach. Biała, od wewnątrz pokryta oliwkowobrązową warstwą śluzu zarodnikowego.

Dorosły owocnik często oddziela się od volvy, zyskując zdolność poruszania się jak trzcinowiec.

Kontrowersje: 4,5-6 x 1,5-2,5 mikronów, elipsoidalny, gładki, gładki.

Saprofit, rośnie pojedynczo lub w grupach w lasach lub na terenach uprawnych (pola, łąki, trawniki). Owocniki pojawiają się przez cały rok w regionach tropikalnych i subtropikalnych.

W krajach anglojęzycznych nazywa się to „stink cage” – „stink cage”. Jakoś epitet „śmierdzący” w ogóle nie pasuje do słowa „jadalny” w tytule. Ale nie zapominajmy, że jest to grzyb z rodziny Veselkov, a wiele veselków jest jadalnych na etapie „jajka”, a nawet ma właściwości lecznicze i nabierają nieprzyjemnego zapachu dopiero w wieku dorosłym, aby przyciągnąć muchy. Podobnie jest z białym robakiem koszykowym: jest całkiem jadalny na etapie „jajka”. Brak danych dotyczących smaku.

Ileodictyon gracile (Ileodictyon graceful) – bardzo podobny, ale jego nadproża są znacznie cieńsze, bardziej eleganckie. Region dystrybucji – strefy tropikalne i subtropikalne: Australia, Tasmania, Samoa, Japonia, Europa.

Zdjęcie z pytania w uznaniu.

Dodaj komentarz