Spis treści
Brynza i feta to dwa zupełnie różne sery, różniące się zarówno technologią przygotowania, jak i smakiem, wyglądem i konsystencją. Porozmawiajmy o wszystkich różnicach w kolejności.
Opis feta
Zacznijmy od pochodzenia sera. Brynza to grecki ser wytwarzany z mieszanki mleka owczego i koziego. Powtarzamy: ser grecki. Grecki. Grecki. I tylko Grecja ma prawo do produkcji Brynzy według klasycznej receptury. A wszystko, co jest sprzedawane w naszych supermarketach od ukraińskich producentów, to nie Brynza, a jedynie jej żałosne podobieństwo.
Opis Brynzy
Brynza to ser marynowany rozsiewany po całej Ukrainie i znany poza jej granicami w Rumunii, Mołdawii, Słowacji, Bułgarii i innych krajach europejskich. Ser ma wiele wspólnego z tureckim peynirem (a dokładniej beyaz peynir, co tłumaczy się jako „biały ser”).
Pojawienie się i rozmieszczenie sera Brynza na terenie Europy Wschodniej kojarzy się z Wołochami - tak zbiorowo nazywani są przodkowie ludów wschodnio-romańskich (Rumuni, Mołdawianie, Istro-Rumuni i inni). Ale wynalezienie jej legendy przypisuje się arabskiemu kupcowi, który wyruszył w podróż z bukłakiem wypełnionym mlekiem, a potem zamiast płynnego płynu odkrył skrzep o niezwykłym smaku.
Ser jest również wymieniony w Odysei Homera, co potwierdza starożytne pochodzenie tego produktu. Uważa się, że ten ser jest produkowany od ponad 7000 lat.
Ser można wytwarzać z mleka krowiego, bawołów, owiec, kóz lub mieszanki różnych rodzajów mleka. Podczas procesu przygotowania mleko jest fermentowane przy użyciu podpuszczki lub pepsyny. Powstały twaróg jest oddzielany od serwatki i umieszczany w solance w celu dojrzewania. Do długotrwałego leżakowania stosuje się beczki, w których pod prasą przechowywany jest ser Brynza.
Korpus gotowego sera ma kolor od białego do żółtawego, może być jednorodny lub „zasznurowany” na kawałku lub zawierać rzadkie ubytki o dowolnym kształcie. Smak i konsystencja sera Brynza zależy od mleka, z którego jest przygotowywany, oraz wieku - czasu leżakowania w beczce.
Taki ser może dojrzewać od kilku dni, a potem będzie młody i delikatny, do 6-12 miesięcy, a potem będzie pikantny, pikantny, słony. Ser kozi ma zwykle najjaśniejszy zapach. A osobliwością sera z mleka owczego jest jego posmak, „gryzący” czubek języka. Wyjaśnia to zawartość enzymów w mleku.
Różnice między serem Brynza a fetą
Konsystencja fety jest gładsza i bardziej kremowa, natomiast ser feta jest sypki i przypomina sprasowany twarożek. Oba sery różnią się również kolorem: feta zawsze ma śnieżnobiały odcień, ale brynza może być biała lub lekko żółtawa.
Feta ma ostry i lekko kwaśny smak. Ale smak brynzy może się zmieniać, ponieważ wszystko zależy od okresu jego leżakowania w specjalnym roztworze. Im dłużej brynza leży w solance, tym intensywniejszy i ostrzejszy jest jego smak. Czasami jest dość słony i ostry.
Feta jest sprzedawana i przechowywana wyłącznie w solance. W tej formie nadaje się do użytku przez kilka miesięcy lub nawet rok. Ale okres przechowywania brynzy w solance jest znacznie krótszy, tylko do 60 dni. I tak, brynzę można przechowywać bez solanki. Jednak bardzo krótko: ser zawinięty w folię lub folię spożywczą powinien zostać zjedzony w ciągu kilku tygodni.
Kolejną różnicą między serem feta a Brynza są ich właściwości odżywcze. Brynza zawiera bardzo dużą ilość sodu (co sprawia, że jest bardzo słona w smaku), a także siarkę, fosfor i potas. Spożywanie brynzy feta pozytywnie wpływa na stan skóry, zębów, wzroku i tkanki kostnej, a także na czynność układu pokarmowego.
Ale feta ma dużo wyższą zawartość białka, wapnia, choliny i witaminy A. Ser ten obniża poziom cholesterolu w organizmie i zwiększa ochronne funkcje komórek. Ponadto feta pomaga zwalczać zatrucia pokarmowe, wzmacnia serce i odporność.
Inna jest też kaloryczność serów: w fecie jest półtora raza więcej kalorii niż w brynzy. Okazuje się, że z jednej strony brynza jest mniej kaloryczna, co oznacza, że jest praktycznie produktem dietetycznym. Ale z drugiej strony brynza jest bardziej słona i nie nadaje się np. Dla osób z chorobami układu krążenia. A feta ze względu na wysoką zawartość kalorii nie nadaje się do diety.
Rodzaje i odmiany Brynzy
Ser Brynza jest inny. Może być zrobiony z mleka koziego, owczego, krowiego lub bawolego. Ser Brynza z mleka koziego jest najdelikatniejszy, a ser z mleka owczego ma strukturę ziarnistą. Surowce mogą być pasteryzowane lub nieprzetworzone. Jeśli używane jest mleko pasteryzowane, ser dojrzewa w ciągu 3 tygodni. Jeśli surowiec nie jest wcześniej przetwarzany, należy go przechowywać w solance przez dwa miesiące.
Ser Brynza może być naturalny lub ze sztucznymi dodatkami. Produkt naturalny zawiera tylko mleko, kulturę starterową, enzymy mlekowe i sól. Sztucznie można do niego dodać konserwanty, jeśli ser jest początkowo lekko solony.
Przydatne właściwości Brynzy
Ser Brynza uznawany jest za jeden z najzdrowszych serów. Zawiera witaminy PP, E, C, B, A, potas, sód, żelazo, fluor, wapń, siarkę, fosfor, magnez. W przeciwieństwie do serów twardych, Bryndza zawiera więcej białka i znacznie mniej tłuszczu. Ta właściwość pozwala na stosowanie tego produktu w żywieniu dietetycznym.
100 gramów sera feta zawiera dzienne spożycie wapnia, który jest ważny dla wzmocnienia kości i zębów. Zawartość fluoru i wapnia sprawia, że ser ten jest przydatny przy ciąży, krzywicy, osteoporozie i złamaniach. Ser powinien być spożywany przez osoby starsze, a także przy chorobach układu nerwowego. Jeśli będziesz regularnie jeść ten ser, Twoja skóra stanie się gładsza i bardziej elastyczna.
Walory smakowe Brynzy
Ponieważ proces wytwarzania sera feta obejmuje dojrzewanie w solance, jego smak jest słony i soczysty, przypominający fermentowane produkty mleczne. Ser owczy smakuje ostrzej, podczas gdy ser z mleka krowiego jest bardziej delikatny i kremowy.
Im dłużej ser dojrzewa, tym bardziej słony będzie smakować.
Aplikacje do gotowania
W przyrządzaniu sera Brynza jest używana jako oddzielny produkt i jest składnikiem różnych potraw. Ser ten jest popularną przekąską we wszystkich krajach Europy Zachodniej. Podawany jest z daniami głównymi, służy jako nadzienie do ciast i kanapek, dodaje szczególnego smaku różnym sałatkom, dodatkom, zupom i płatkom zbożowym. Bryndza jako dodatek do sałatek i przystawek świetnie komponuje się ze świeżymi warzywami i lekkimi dressingami.
W narodowej kuchni Bułgarów jest danie z brynzy pieczonej w folii, posypanej czerwoną papryką i posmarowanej oliwą. Kolejne bułgarskie danie, patatnik, przyrządza się z sera feta, ziemniaków, czerwonej papryki i jajek. Zamiast chleba w Bułgarii często używa się tortilli z tym słonym serem, a w wiejskiej kuchni popularne są milinki, zapiekane w omlecie z serem feta. Od pierwszych dań w tym kraju ser feta dodawany jest do zupy cebulowej z bulionem wołowym. Tym serem i twarogiem nadziewana jest czerwona papryka – to bułgarskie danie nazywa się burek chushki.
- Kuchnia słowacka to pierogi z bryndzą z sera, ziemniaków, smalcu, wędzonej wieprzowiny i mąki. Na Bałkanach mousakę przygotowuje się z sera feta, mięsa mielonego, warzyw, jogurtu i przypraw.
- Na Słowacji, w Czechach i niektórych regionach Polski z serwatki pozostałej po produkcji sera feta wytwarzany jest napój mleczny žinčica. Polacy używają tego słonego sera jako nadzienia do pierogów - gotowanych kulek ziemniaczanych.
- Kuchnia karpacka ma również kilka dań z serem feta. Bułeczki z takim słonym nadzieniem to knyshi, a owsianka z serem to kuleshi.
- Kuchnia ukraińska ma dodatek banosh – robi się go z sera feta, kaszy kukurydzianej, boczku lub boczku i kwaśnej śmietany.
- Serbowie mają narodową potrawę o nazwie Ushtips. To kotlety z mięsa mielonego, mostka, sera feta i przypraw.
- Na Kaukazie ser feta jest często dodawany do różnych wypieków, na przykład chychinów, chaczapuri, tsakharajin, płaskiego chleba, samsy.
- W kuchni greckiej jest danie saganaki – to ser Brynza zapiekany w folii z pomidorami, ziołami i oliwkami. Kolejne greckie danie, Spanakopita, to ciasto francuskie nadziewane solonym serem, szpinakiem i ziołami. Patatopitta to ser feta, twardy ser, ziemniaki i wędzona kiełbasa – rodzaj zapiekanki. W narodowej kuchni Greków istnieje wiele wariacji sera feta – takie potrawy przygotowywane są zazwyczaj w stylu rustykalnym,
- Ser Brynza jest również popularny wśród Francuzów. Można go dodawać do potraw takich jak ratatouille, milfay (wypieki), chleb kokotowy, otwarte tarty.
- W kuchni rosyjskiej ser feta dodaje się do płatków śniadaniowych, sałatek, różnych wypieków - serników, ciast, naleśników, pizzy.
- Ser tarty można używać do pieczenia mięsa, drobiu lub warzyw. Ser Brynza doskonale nadaje się do wyrobu wszelkiego rodzaju zapiekanek, ciast zamkniętych i otwartych, omletów. Nadaje szczególny smak różnym sosom i dressingom.
- Dania zawierające ser feta dobrze komponują się z ziemniakami, bakłażanem, czosnkiem, cebulą i pieczywem pszennym. Zasolenie sera doskonale podkreśla smak tych produktów.
- Ze względu na swój oryginalny smak i walory użytkowe ser Brynza jest ceniony przez wiele narodów. Dodawany jest do wszelkiego rodzaju potraw, przygotowywany na różne sposoby i spożywany jako osobna przekąska.
Smaków jest wiele, ale Feta zawsze jest jeden
Idealna feta to ser z mleka koziego lub owczego. Jest delikatny. Ma głęboki biały kolor, w którym dopuszczalna jest obecność subtelnych kremowych odcieni. Aromat fety jest bogaty, głęboko twarogowy, a jej smak rozpływa się w ustach, pozostawiając długi mleczny, jakby nasycony czymś nieuchwytnym posmakiem.
Feta leżakowana przez co najmniej trzy miesiące charakteryzuje się dość wysoką zawartością tłuszczu i przyjemną konsystencją, która pomimo zewnętrznej kruchości nie pozwala na przekształcenie się sera w pastowatą masę ani na swobodne rozprowadzanie jak ser topiony na chlebie.
Ale wszystko to jest idealne. W rzeczywistości można znaleźć aż 3 odmiany fety, które mają swoje własne charakterystyczne cechy.
- Typ 1 - to w rzeczywistości oryginalna Feta.
- Typ 2 - ser, który jest wytwarzany zgodnie z zasadą Feta, ale na bazie mleka krowiego. Technologia ta pozwala zachować słynną strukturę, gęstą, ale jednocześnie kruszącą się, ale w naturalny sposób zmienia smak oryginalnego produktu.
- Typ 3 - ser, który jest przygotowywany przy użyciu wszystkich nowoczesnych technologii (filtracja, pasteryzacja, tłoczenie itp.). Efektem tej produkcji jest ser, który poza piękną nazwą Feta nie ma nic wspólnego z oryginalnym produktem.
Różnica w technologii gotowania i oryginalnym produkcie decyduje nie tylko o smaku i strukturze Fety, ale także o właściwościach tego greckiego sera.
Przydatne właściwości Fety
Oryginalna Feta to zbilansowany zestaw witamin, mikro i makroelementów dla ludzkiego organizmu. To raczej tłusty ser (do 60% tłuszczu), który zawiera elementy, które mogą nie tylko normalizować pracę przewodu pokarmowego i wątroby, ale także dokładnie oczyszczać organizm z niechcianych pasożytów, normalizować procesy hematopoezy czy pozbyć się następstw dysbiozy.
Ale tylko oryginalny produkt Feta ma takie właściwości. Jej odmiany, ze względu na zastosowanie nowoczesnych technologii, niestety nie mają takiego leczniczego działania i są po prostu przydatnym produktem mleczarskim, który może spożywać każdy, kto nie ma przeciwwskazań do stosowania laktozy.
Feta - ser do „sałatki greckiej” i nie tylko
„Sałatka grecka” to bardzo starożytny i bardzo przydatny wynalazek naszych przodków. Dziś możemy powiedzieć, że stała się nazwą zbiorową, gdyż jej główna zasada – połączenie solonego sera, warzyw, ziół, ziół, oliwy z oliwek i cytryny – leży u podstaw wielu śródziemnomorskich sałatek, których nieodzownym składnikiem jest feta
Ale grecki ser nadaje się nie tylko do tego rodzaju sałatki. Pasuje do absolutnie wszystkich warzyw, w tym sfermentowanych – kapusta kiszona czy kiszona, ogórków, pomidorów i owoców – gruszki, winogrona
Feta smakuje też z pieczywem - świeża lub smażona w formie tostów. Lub po prostu z winem, szczególnie czerwonym.
Dawno temu podbił świat i ciasta tym serem, gdzie feta jest używana jako nadzienie z śródziemnomorskimi lub bardziej znanymi ziołami - miętą, szpinakiem. Na tej samej zasadzie fetę często można spotkać w nadzieniu do pizzy czy serników, stretchu i innych wypieków, co bardzo korzystnie podkreśla jej mleczno-słony smak.
Nie można obejść się bez tego sera i ryby, do których podaje się go osobno lub jako dodatek, w postaci tej samej sałatki. Lub przygotowują specjalne pasztety rybne, chociaż w tym przypadku już mówimy o jego odmianach, ponieważ piękny ser o pięknej nazwie jest sam w sobie piękny i oryginalny i może nie tolerować tak bliskiej odległości.