Choroby i szkodniki grzybów: opis i metody kontroli

Jak wszyscy przedstawiciele Królestwa dzikiej przyrody, grzyby nie są odporne na uszkodzenia spowodowane chorobami i szkodnikami owadzimi. Wśród najczęstszych chorób grzybiczych, które infekują grzybnię podczas uprawy, można zaliczyć różne plamy i zgnilizny. Najgroźniejszymi szkodnikami grzybów są muchy, kleszcze, komary, nicienie oraz różnego rodzaju gryzonie.

Uprawa pieczarek to ciekawy i dobrze kontrolowany proces. Obfite zbiory zależą od wielu czynników. Czasami producentowi nie udaje się uzyskać znaczących zbiorów. Wpływają na to czynniki abiotyczne i biotyczne. Do pierwszych zaliczamy m.in. wilgotność względną, temperaturę, wilgotność w kompoście i glebie. Czynniki biotyczne obejmują choroby i szkodniki grzybów. Choroby mogą pojawić się na każdym etapie rozwoju grzybów w przypadku wystąpienia czynników negatywnych. Na przykład podczas tworzenia grzybni kompost z negatywnymi wskaźnikami może powodować chorobę. Czynniki biotyczne mogą być największym problemem przy uprawie grzybów, ponieważ choroby, które powodują, mają podobne objawy. W końcu, aby leczyć chorobę, konieczne jest wyeliminowanie jej przyczyny, która jest dość trudna do ustalenia ze względu na podobieństwo objawów.

W tym artykule znajdziesz nazwy i opisy chorób grzybiczych, a także sposoby radzenia sobie z nimi.

Oznaki chorób grzybów

Najczęstszymi objawami biotycznymi chorób grzybiczych są pasożytnicze grzyby i antagoniści, wirusy, bakterie i szkodniki (nicienie, roztocza, muchy). Aby ustalić chorobę, będziesz potrzebować najprostszego sprzętu w postaci lornetki, lupy itp. Jeśli wątpisz w swoją diagnozę, musisz wysłać próbki do laboratorium do analizy.

Grzyby pasożytnicze w sprzyjających warunkach mogą poważnie infekować wyrośnięte grzyby. Grzyby pasożytnicze wyróżnia kilka cech. Najważniejszym z nich jest struktura zarodnikowa. Większość z tych grzybów nie atakuje grzybni, ale owocniki. Im szybciej pojawią się pasożyty, tym bardziej grzyby uszkodzą. Mogą po prostu stłumić ich rozwój lub całkowicie je zniszczyć.

Wpływ grzybów antagonistycznych na grzyby uprawne jest słabo poznany. Częściej pojawiają się z powodu niewłaściwie przygotowanego kompostu. Niektóre rodzaje takich grzybów rosną i rozwijają się wraz z grzybnią grzybów uprawnych, zabierając ich składniki odżywcze. Inni antagoniści pojawiają się po rozwoju grzybni i działają depresyjnie na wszystkie części grzybni, opóźniając jej rozwój i wzrost. W każdym razie zmniejszają plon. Grzyby antagonistyczne można zobaczyć w kompoście lub na powierzchni gleby przez grzybnię lub zarodniki. Są one również często określane jako pleśń gipsowa, pleśń do szminki, pleśń oliwkowa.

Sprzęt używany podczas pracy z grzybami nie może być używany do innych prac. W przeciwnym razie zarodniki mogą zostać przeniesione z gleby na podłoże.

Grzyby chwastowe mogą również rosnąć wraz z uprawnymi. Na przykład grzyb atramentowy często występuje w grzybach. Rozwija się, gdy podłoże jest nasiąknięte wodą i znajduje się w nim wolny amoniak.

Grzyby atramentowe można zbierać tylko codziennie i niszczyć, aby nie poplamiły toreb. Z czasem przestają się pojawiać. Jednak wydajność grzybów uprawnych spada, ponieważ grzyby atramentowe zużyły niektóre ze swoich składników odżywczych.

Szary chrząszcz gnojowy to konkurencyjny boczniak. Zużywa ich składniki odżywcze, zmniejszając w ten sposób plony. Powinien zostać usunięty z plantacji i zniszczony. Aby zapobiec jego występowaniu, nie można karmić roślin w pobliżu łóżek boczniakami.

Bakterie odgrywają podwójną rolę w uprawie grzybów. Niektóre rodzaje bakterii są po prostu niezbędne do pomyślnego rozwoju grzybni, jako substratu; inne wręcz przeciwnie, powodują poważne choroby. Jedną z najsłynniejszych i najpoważniejszych chorób grzybów uprawnych jest bakteria. Bakterie znajdują się w grzybni i nie wpływają na jej rozwój. Ale opóźniają wzrost owocników, powodują ich deformację.

Choroby w uprawie grzybów

Brązowy tynk spowodowane przez brązową pleśń. Najczęściej dotyczy pieczarek. Występuje w obecności wolnego amoniaku w surowym lub niedojrzałym podłożu. Przyczyną jego pojawienia się może być również zwiększona wilgotność powietrza i podłoża oraz niedostateczna wentylacja. Czynnik sprawczy żywi się tymi samymi składnikami odżywczymi co grzyby, dlatego nazywany jest również grzybem towarzyszącym. Na warstwie materiału powłokowego lub na powierzchni podłoża pojawiają się białe plamy o różnych kształtach. Jeśli grzybnię pociera się palcami, wyczuwalny jest charakterystyczny słodki zapach. Po pewnym czasie plamy zaczynają ciemnieć od środka. Tak więc zaczyna się spór. Zarodniki mają kolor brązowo-kawowy. Białe plamy stopniowo znikają, a zarodniki stają się niewidoczne.

Aby zapobiec tej chorobie, konieczne jest odpowiednie kompostowanie i pasteryzacja podłoża. Pomieszczenie powinno być stale wentylowane, a podłoże zapylone gipsem.

choroba truflowa obserwowany częściej w pieczarkach dwuobrotowych i jest powodowany przez Diehliomyces microsporias (Diehl i Lamb.) Gil. Fałszywa trufla żyje w glebie. Dostaje się do podłoża podczas kompostowania na ziemi. Zaczyna się dość szybko rozwijać w wysokiej temperaturze podłoża. Grzybnia fałszywej trufli jest początkowo niewidoczna. Hamuje grzybnię grzybową, której owocowanie jest znacznie zmniejszone. Stopniowo grzybnia uprawianego grzyba całkowicie obumiera, a podłoże staje się lepkie, można już zobaczyć grube włókna grzybni – ryzomorfy. Po pewnym czasie tworzą się na nich małe ciałka grzybów, przypominające mózg cielęcia. To są owocniki grzyba. Są żółtawobiałe. Następnie ciemnieją i znikają, rozpadając się na zarodniki, które infekują nowy substrat. Zarodniki są bardzo żywotne. Wytrzymują obróbkę cieplną podłoża.

Aby zapobiec tego typu chorobom grzybiczym, nie kompostuj na glinianej podłodze. W stosach temperatura powinna być jak najwyższa. Strefy kompostowe należy mieszać. Po rozcięciu kołnierze należy spryskać 1% roztworem siarczanu miedzi. Warstwa wierzchnia powinna być poddana obróbce termicznej. Zanieczyszczone podłoże należy zawsze zapakować w worki przed wyrzuceniem na wysypisko śmieci. Pomoże to zapobiec przenoszeniu zarodników z niego do otaczających obiektów.

Plamienie bakteryjne pojawia się jako ciemne plamy na grzybni. Przyczyną tej choroby są bakterie, które rozwijają się w podmokłym podłożu. Mogą również pojawić się, jeśli podłoże zostało poddane niewystarczającej lub nieprawidłowej obróbce cieplnej lub jeśli reżim temperaturowy nie jest przestrzegany podczas inkubacji podłoża. Aby zapobiec tej chorobie grzybni grzybów, wszystkie ustalone zasady muszą być ściśle przestrzegane na wszystkich etapach pracy i należy zachować niezbędny mikroklimat.

Podłoże jest również czasami dotknięte trichodermą. Skutkiem choroby są na niej wyspy zielonej pleśni, które zmniejszają plony. Zainfekowane podłoże należy natychmiast zniszczyć. Aby zapobiec tej chorobie, konieczne jest poddanie podłoża gruntownej obróbce cieplnej. Zauważono również, że podłoże selektywne jest mniej narażone na zakażenie tą chorobą.

Czasami grzyby rosną z małym kapeluszem na cienkiej długiej łodydze. Aby skorygować ten efekt, konieczne jest dodatkowe przewietrzenie pomieszczenia. Można to zrobić za pomocą konwencjonalnego wentylatora lub zrobić dmuchawę z dyszami z plastikowej torby.

Aby zapobiec zakażeniu bakteriami, należy spryskiwać wszystkie pomieszczenia 2-2% roztworem wybielacza 4 razy w roku. Po czym muszą być zamknięte przez 2 dni. Następnie dobrze wietrzyć również przez 2 dni. Dwa razy w roku wszystkie ściany należy wybielić 1% roztworem wybielacza. Wszelkie pozostałości podłoża należy starannie usunąć.

zardzewiałe plamy pojawia się jako dobrze zdefiniowane plamy rdzy. Z czasem ciemnieją. Bakterie tej choroby grzybiczej pojawiają się przy dużej wilgotności. Ta choroba może szybko objąć całą plantację na raz. Aby zapobiec chorobom, do wody do nawadniania należy dodać każdy środek dezynfekujący zawierający chlor.

Każdy uprawiany grzyb zawiera wirusy lub cząstki wirusopodobne. Występują w różnych rozmiarach i kształtach. Na chwilę obecną nie jest znany specyficzny wpływ wirusów na rozwój grzybów uprawnych. Jedyne, co można powiedzieć na pewno, to to, że wszystkie wirusy i ich cząsteczki prowadzą do spadku lub nawet utraty plonów, do różnych anomalii we wzroście owocników, które powodują zmianę kształtu grzyba (wczesne otwarcie grzyba). czapka, zbyt wydłużone nogi).

Biała zgnilizna – jedna z najczęstszych chorób grzybów uprawnych. Mogłoby to zniszczyć całą plantację. Czynnik sprawczy tej choroby grzybiczej znajduje się w glebie okrywowej. Powinien być zdezynfekowany, aby zapobiec chorobom. Dotknięte grzyby należy usunąć i spalić. Grzbiety należy podlewać dezynfekującym roztworem chloru.

Zbutwienie często infekuje także grzyby uprawne. Jego patogen znajduje się w pokrywie glebowej. Wpływa na grzyby uprawne – pojawiają się na nich brązowe plamy. Nogi zaatakowanych grzybów stają się grube, u starych grzybów nawet pękają. Takie grzyby należy natychmiast usunąć i zniszczyć. Aby zapobiec tej chorobie, konieczne jest zdezynfekowanie gleby okrywowej.

Główne oznaki chorób grzybiczych pokazano na tych zdjęciach:

Szkodniki grzybów uprawnych

Szkodniki grzybów uprawnych to muchówki, roztocza, komary, nicienie, gryzonie podobne do myszy.

muchy grzybowe często atakują uprawiane grzyby i uszkadzają grzybnię oraz owocniki, które z kolei podlegają infekcjom bakteryjnym. Muchy przylatują same, przyciąga ich zapach grzybów. Można je również zabrać ze sobą wraz z podłożem. Większość much infekuje grzyby w ciepłe dni, gdy temperatura powietrza przekracza 17°C.

Muchy grzybowe masowo rozwijają się w okresie wzrostu i dojrzewania grzybni. W tej chwili podłoże znajduje się w pomieszczeniu. Zwykle trzyma się ją przez 5–6 tygodni, a larwy rozwijają się w dorosłe latające muchy w ciągu 24–38 dni w temperaturze powietrza 20–30 °C. Okres ten jest najkorzystniejszy dla rozwoju szkodników dzięki komfortowym wskaźnikom, takim jak temperatura i wilgotność.

Pierwszymi oznakami pojawienia się larw tych szkodników grzybowych są ciemne plamy w pobliżu perforacji bloku grzyba.

Zagrożenie wzrasta, gdy w pomieszczeniu przechowywany jest materiał w różnym wieku (muchy i komary znajdujące się w starym bloku zarażają nowe). Szkodniki wchodzą przez otwory w polietylenie i składają jaja. Larwy, które się z nich wyłaniają, uszkadzają grzybnię, która z kolei jest infekowana przez pleśniowe grzyby i bakterie.

Główne środki zwalczania muchy grzybowej są zapobiegawcze. Powinny być przeprowadzone przed wysianiem grzybni na podłoże. Wszelkie źródła infekcji należy usunąć przed położeniem podłoża oraz podczas dalszej pielęgnacji grzybów. Pomieszczenie powinno być dokładnie oczyszczone i zdezynfekowane. Jeśli powietrze zawiera jednocześnie dużą ilość oparów i szkodliwych gazów, podczas pracy zaleca się stosowanie maski przeciwgazowej.

Jeśli produkcja grzybów jest dość duża, można zastosować specjalne preparaty przeciwko dorosłym owadom. Przed rozpoczęciem pracy całe pomieszczenie powinno zostać poddane fumigacji parami preparatów Monofos lub Pogo (1000 g na 800 m). Następnie pokój musi być zamknięty na kilka godzin. Następnie dobrze przewietrzyć i po kilku dniach powtórzyć operację. Leki te są silnymi truciznami, więc trzeba z nimi bardzo ostrożnie pracować. Pułapki świetlne, taśmy klejące, odkurzacze ręczne służą również do zwalczania much. Odpychają je również niektóre zapachy, takie jak wanilia.

W tym samym celu lepiej wyposażyć pomieszczenia do inkubacji i uprawy oddzielnie od siebie.

Również zwykłe muchy domowe potrafią układać swoje larwy na podłożu.

Na podłożu mogą również pojawić się ślimaki. Psują owocniki grzybów. Do zwalczania ślimaków stosuje się sól potasową lub superfosfat, który posypuje się glebą 3-4 razy w roku.

komar grzybowy jest jednym z najgroźniejszych szkodników pieczarek i boczniaków. To bardzo mały owad o długości zaledwie 3 mm. Komary latają szybko i dobrze, przemieszczając się dokładnie do pomieszczenia, w którym pachnie pysznie kompostem i grzybnią. Każda samica jest w stanie złożyć do 200 jaj. Po kilku dniach pojawiają się z nich larwy, podobne do białych robaków z czarną głową. Mają długość 4–6 mm i można je łatwo zobaczyć gołym okiem. Żyją 12-20 dni. W tym czasie larwom udaje się zniszczyć całą uprawę. Jedzą zarówno grzyby, jak i grzybnię. Spada również jakość produktów. Ponadto komary przenoszą kleszcze, zarodniki patogennych mikroorganizmów, nicienie.

Larwy stopniowo przeobrażają się w poczwarki, a po 4-7 dniach w osobniki dorosłe.

Owady te rozwijają się bardzo szybko i mają wysoką płodność. Niemal natychmiast wypełniają całą grzybnię. Dlatego bardzo trudno sobie z nimi poradzić. Ważne jest zapobieganie infekcji, tj. zapobieganie pierwszemu składaniu jaj szkodników w podłożu. Dlaczego konieczne jest instalowanie siatek o drobnych oczkach na otworach wentylacyjnych. W samym pomieszczeniu konieczne jest wytworzenie nadciśnienia. Wszystkie pęknięcia powinny być uszczelnione, a drzwi uszczelnione; można również powiesić pułapki na klej, użyć zwykłych taśm klejących przeciwko muchom. Również w tym celu niektórzy ogrodnicy używają lekkich pułapek i wymagane są specjalne środki ostrożności.

Jeśli wszystkie powyższe nie działają, konieczne jest zastosowanie chemicznych środków ochrony.

Są one zwykle używane do dezynfekcji pomieszczeń między cyklami produkcyjnymi lub do obróbki powierzchni podłoża i materiału okrywającego, gdy grzybnia dopiero zaczyna rosnąć. Ale należy to zrobić nie później niż 25 dni przed rozpoczęciem zbiorów.

Jeśli warunki i dawki środków owadobójczych zostaną naruszone, może to spowodować pojawienie się brzydkich owocników, opóźnić wzrost grzybów i doprowadzić do nagromadzenia resztek pestycydów w grzybach. Dlatego najważniejszą zasadą grzybiarzy w żadnym wypadku nie jest stosowanie pestycydów w okresie formowania owoców.

Przed rozpoczęciem pracy cały sprzęt i obuwie należy zdezynfekować 50% roztworem formaliny. Następnie należy go zmyć wodą.

Płyn roboczy należy stosować dość oszczędnie: nie więcej niż 0,2 l/m na kompost, a na materiał pokryciowy nieco więcej – 1 l/m. Jednymi z najlepszych przeciwgrzybiczych komarów są preparaty mikrobiologiczne na bazie Bacillus Thuringiensis. Ale ich dawka robocza jest mniejsza – około 25-30 g/m, jednak leki te są bezpieczne dla środowiska.

Możesz także użyć ludowych środków przeciwko komarom grzybowym. Łóżka muszą być pokryte pomidorami, spryskane olejem koperkowym.

Jako środki zapobiegawcze należy wspomnieć o utrzymaniu porządku i czystości w pieczarkarni i wokół niej. Musisz także stale usuwać robaczywe owocniki z grzybni.

Tabela „Leki zatwierdzone przeciwko komarom grzybowym na kulturach grzybów”:

szczypce są również szkodnikami grzybów, jeśli są uprawiane na podłożu ze słomy. Rozmiarem roztocza są mniejsze niż komary – około 1 mm. Ich ciało jest owalne, płaskie, żółte, białe lub różowe. Dorośli mają 4 pary nóg, a larwy 3 pary. Samica składa do 400 jaj. Kleszcze są w stanie szybko się poruszać i czołgać pod ubraniem, powodując bardzo nieprzyjemne swędzenie. Larwy kleszcza uszkadzają grzybnię, dorośli wykonują ruchy w owocnikach.

Kleszcze dostają się do grzybni wraz ze słomą. Rozwijają się szybko w niepasteryzowanym lub słabo sfermentowanym substracie. Aby się ich pozbyć, wystarczy wymienić słomkę.

Inny rodzaj roztoczy przedostaje się do podłoża wraz z obornikiem. Samica składa około 40 jaj w podłożu lub okrywie. Kleszcz rozwija się przez okres od kilku dni do miesiąca. U grzybów dotkniętych roztoczami podstawa łodygi brązowieje, kapelusz staje się różowy.

Aby zapobiec zakażeniu podłoża roztoczami, należy je przechowywać w temperaturze 59°C przez około 12 godzin. Glebę okrywową należy dezynfekować przez 8 godzin w temperaturze 60 °C. Między grządkami grzybów spryskać odpowiednimi preparatami.

nicienie są również jednym ze szkodników grzybów uprawnych. Są to małe robaki o długości 0,5 mm. Ich aparat ust jest podobny do sztyletu. Na nim nakłuwają nitki grzybni. Nie widać ich gołym okiem. Prawie zawsze można je znaleźć w podłożu z pieczarek. Istnieją różne rodzaje nicieni: niektóre wysysają wszystkie składniki odżywcze z komórek grzybni, zmniejszając wydajność grzybów; inne produkty ich żywotnej aktywności alkalizują podłoże, pogarszając w ten sposób jego jakość. Najbardziej niebezpieczne są te nicienie, które pożerają grzybnię.

Obszar dotknięty przez nicienie można dość łatwo rozpoznać. Podłoże w takim miejscu staje się ciemne, mokre; ponadto nabiera dość specyficznego zapachu. Grzybnia nigdy nie rośnie na tym obszarze. Takie jałowe obszary są pierwszą oznaką inwazji nicieni. Jeśli jest ich dużo, bardzo szybko przechodzą do etapu roju. Na tym etapie na materiale okładki powstają kolumny w kolorze białym. Mogą mieć do 0,5 cm wysokości i reprezentują dziesiątki i setki tysięcy osobników. Rojące się nicienie są bardzo łatwe do pobrania z podłoża i przeniesienia w inne miejsce. Co więcej, jest to wykonywane zarówno przez personel serwisowy, jak i owady.

Aby tego uniknąć, bardzo ważne jest przestrzeganie wszystkich niezbędnych zasad higieny w okresie zbiorów. Po zakończeniu zbierania, a przed rozładunkiem podłoża, pomieszczenie należy wyparować.

Podczas fermentacji hałdy kompostowej powstają korzystne warunki do rozwoju różnych nicieni. Powstałe gatunki nicieni są odporne na wiele warunków środowiskowych, nawet na wysokie stężenia siarkowodoru i amoniaku. Boją się tylko wysokich temperatur. Dlatego podłoże do celów profilaktycznych musi być dobrze przerwane i pasteryzowane.

Woodliceskoczogonki szkodzą również grzybom uprawnym. Atakują grzybnię. Te bezkręgowce żyją w glebie i wchodzą w podłoże, gdy stykają się z glebą. W związku z tym niemożliwe jest przygotowanie podłoża na ziemi lub ułożenie łóżek na ziemnej podłodze.

mucha łajna jest również jednym ze szkodników grzybów uprawnych. Jej samica składa 30 jaj w oborniku. Larwy, które z nich wychodzą, trafiają na plantację wraz z obornikiem. Zwykle mają kilka milimetrów długości, z czarnymi główkami. Larwy są bardzo żarłoczne, zjadają owocniki, przegryzając w nich fragmenty. Z larw, które rozprzestrzeniają różne choroby grzybów, a także kleszczy i nicieni, bardzo szybko rodzą się dorosłe osobniki. Inne rodzaje much są również szkodliwe dla grzybów. Z tym szkodnikiem zwykle radzimy sobie za pomocą odpowiednich środków chemicznych.

Zapobieganie chorobom grzybiczym

Wszystkie organizmy w pewnym momencie chorują, nie ma wyjątków. Wiadomo, że każdej chorobie łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. A grzyby nie są wyjątkiem. Wszystkie grzyby cierpią na wirusy, pasożytnicze grzyby, szkodliwe owady.

Te ostatnie są często nosicielami różnych chorób. W grzybni wszystko jest ze sobą połączone, więc lepiej zapobiegać chorobie niż ją leczyć; zwłaszcza, że ​​w niektórych przypadkach nie jest to możliwe.

Zwalczanie szkodników w intensywnej uprawie pieczarek jest dość trudne, ponieważ większość szkodników znajduje się głęboko w podłożu i jest niewidoczna.

Główną zasadą, która pozwala zapobiegać wielu chorobom, jest przestrzeganie środków bezpieczeństwa sanitarnego w grzybni. Pasożyty nigdy nie dają pobłażliwości i nie wybaczają błędów w pasteryzacji, technikach kompostowania, łamania przez personel zasad sanitarnych i warunków utrzymania mikroklimatu. Wiele gospodarstw wprowadza cały system grzywien za naruszenie przepisów sanitarnych. Często okazuje się to całkiem skuteczne.

Najczęstsze przyczyny i źródła chorób i szkodników to niefiltrowane powietrze, źle pasteryzowany kompost, źle wysterylizowana mieszanka gleby, zainfekowana grzybnia sadzenia, nieuczciwa sterylizacja narzędzi, naruszenie zasad sanitarnych w grzybni.

Każda choroba, która zadomowiła się w grzybni, natychmiast rozprzestrzenia się na różne sposoby. Choroby wirusowe przenikają przez zarodniki grzybów za pomocą owadów i roztoczy. Patogeny grzybowe przenoszone są z rąk robotników podczas zbiorów, z owadów. Bakterie są wprowadzane do grzybni z kroplami wody podczas nawadniania, z dorosłymi owadami. Wszystkie szkodniki same pełzają i rozpraszają się, chowając się we wszystkich małych pęknięciach w drewnie. Wydobycie ich stamtąd jest prawie niemożliwe.

Jacques Delmas, francuski specjalista, opracował 10 przykazań, których przestrzeganie pozwala uniknąć niemal wszystkich kłopotów i problemów związanych z konkurującymi lub pasożytniczymi organizmami na grzybach. Oto przykazania.

Konieczna jest dezynfekcja wszystkiego, co jest związane z grzybami – są to pomieszczenia, narzędzia, sprzęt, skrzynki, kosze na grzyby itp.

Do uprawy grzybów należy wybrać izolowane pomieszczenia, aby obce organizmy nie mogły się do nich dostać. Wszystkie drogi wnikania chorób i szkodników muszą być zablokowane.

Ziemia okrywowa pod uprawę grzybów musi być wysterylizowana lub pobrana już wysterylizowana. Może w nim żyć wiele różnych mikroorganizmów. Sterylizowana to mieszanka, która została poddana działaniu pary lub formaliny. Gleba sterylna wydobywana jest z podziemi.

Wszystkie odpady należy natychmiast usunąć.

Źródła zanieczyszczeń biologicznych, takie jak kompost odpadowy, obornik, zebrane grzyby i odpady produkcyjne, nie powinny być pozostawiane w pobliżu grzybni. Należy również uważać na zanieczyszczenia chemiczne. Może objawiać się w postaci toksycznych oparów i oparów rozprowadzanych przez system wentylacyjny.

Pomieszczenie, w którym wystąpiła choroba, należy natychmiast odizolować od reszty i dokładnie zdezynfekować.

Wymagane jest bardzo dokładne przestrzeganie technologii kompostowania. Kompostowanie powinno odbywać się tylko na betonowej podłodze. Pamiętaj, że w ziemi często występuje wiele różnych mikroorganizmów, patogenów.

Kompost należy przygotowywać tylko w określonych temperaturach, wilgotności powietrza i napowietrzeniu. Tylko w tym przypadku substrat będzie selektywny dla grzyba, tj. będzie odpowiedni dla grzybów, a nie dla konkurencyjnych mikroorganizmów.

Na wszystkich etapach rozwoju grzyba należy zawsze bardzo gorliwie monitorować optymalne warunki mikroklimatu.

Cała praca w grzybni musi być prowadzona w kierunku od pomieszczeń, w których grzyby dopiero zaczynają rosnąć, do tych, w których są zbierane, czyli od młodych upraw do starych. Nie możesz iść w przeciwnym kierunku.

Przestrzeganie tych przykazań zawsze zaczyna się od dezynfekcji pomieszczeń. Powinna być przeprowadzona nawet w nowych grzybniach, przed załadowaniem kompostu. Jeśli jest to schron przeciwbombowy, kopalnia lub inne pomieszczenie z kamiennymi ścianami, to ich powierzchnię i sufit również należy dokładnie umyć. Jeśli podłoga jest ziemna, górną warstwę należy usunąć. Kamienny sufit i ściany należy pobielić. W takim przypadku wymagane jest dodanie do wapna 30% roztworu siarczanu miedzi. Wybielanie jest konieczne regularnie. To będzie klucz do czystego, prawie sterylnego powietrza. W innych pomieszczeniach ściany i sufity należy zabezpieczyć chemicznymi środkami ochronnymi. Zostaną one omówione poniżej.

W celu ochrony mikrobiologicznej podłoża przed różnymi bakteriami i wirusami konieczne jest namnażanie w nim bakterii termofilnych.

Najważniejszą rzeczą w grzybni jest dezynfekcja pomieszczeń pod koniec uprawy i neutralizacja zużytego podłoża. Cała reszta będzie skuteczna tylko wtedy, gdy zostaną dokładnie spełnione dwa pierwsze warunki. Wszystkie patogeny i szkodniki rozmnażają się w określonym czasie. Potrzebują go do rozwoju i dopiero wtedy zaczną hamować grzybnię uprawianego grzyba. Oczywiste jest, że im szybciej znajdą się w grzybni, tym więcej szkody wyrządzą. W związku z tym decydującą rolę odgrywa zastosowane podłoże, ponieważ to w nim przechowywane są zarodniki, larwy patogenów i szkodników. Jeśli stare podłoże zostanie usunięte na noszach lub taczkach, to jego resztki, nawet najdrobniejsze cząstki, mogą przypadkowo wypaść po drodze. Jeśli zużyty substrat zostanie ułożony w stos obok grzybni lub wyniesiony na ten sam transport, który jest używany do nowego substratu, to w takich przypadkach nie będzie dobrych zbiorów.

Zużyte podłoże można usunąć na dwa sposoby. Za pierwszym razem jest wyjmowany i dezynfekowany. Ale lepiej zabrać go tak daleko, jak to możliwe lub sprzedać właścicielom szklarni. Jednak wcześniej podłoże należy zwilżyć wodą lub 4% roztworem formaliny, 1% roztworem siarczanu miedzi lub chlorowanym fenolem. Podłoże mokre jest bezpieczniejsze niż podłoże suche. W drugiej metodzie podłoże należy zdezynfekować na miejscu lub poddać obróbce termicznej. W każdym razie komorę należy poddać obróbce termicznej. Istnieją dwa sposoby dezynfekcji: parą i chemicznie. Podczas gotowania na parze pomieszczenie jest traktowane przez 12 godzin w temperaturze 70–100 °C. W rogu najbardziej oddalonym od źródła pary na dnie kompostu należy umieścić termometr elektroniczny i monitorować jego odczyty. Doprowadzić parę wodną do komory. Gdy temperatura wzrośnie do 70 °C, rozpocznij odmierzanie czasu. Pieczarka musi być zaizolowana termicznie, a sama warstwa izolacji termicznej musi być tak usytuowana, aby nie spadała na nią para. Jeśli ściany wewnętrzne nie są szczelne, należy je przykryć folią z tworzywa sztucznego. Ten środek pomoże zniszczyć patogeny. System nośny budynków musi wytrzymać wszelkie wahania temperatury. Nieprzygotowane do tego budynki bardzo szybko stają się bezużyteczne. Jeśli hodujesz grzyby luzem, najlepszym sposobem jest sterylizacja parowa. Ta metoda jest również najbezpieczniejsza.

W małych grzybniach u podstawy przygotowanych budynków przy okazji lepiej przeprowadzić obróbkę chemiczno-termiczną. Najprostszy sposób jest następujący: sproszkowaną siarkę należy wymieszać z azotanem amonu lub potasu w stosunku 1:3, umieścić na żelaznych patelniach i podpalić. Zamknij szczelnie pomieszczenie. Okaże się dwutlenek siarki, który zdezynfekuje pomieszczenie. Stężenie dwutlenku siarki w tym przypadku nie powinno przekraczać 40 mg/m. W przeciwnym razie pomieszczenie będzie bardzo trudne do przewietrzenia. Następnie musisz go wietrzyć przez co najmniej 10 dni.

Najbardziej niezawodnym sposobem jest fumigacja pomieszczenia bromkiem metylenu. Wysokiej jakości sterylizacja odbywa się w temperaturze 20-25°C w dawce 600 g na godzinę/m, tak jakby pomieszczenie było traktowane 1% bromkiem metylu przez 17 godzin. Ale w ciągu 16 godzin stężenie substancji chemicznej (fumigantu) zmniejsza się 2 razy, dlatego doświadczeni profesjonaliści zwykle przygotowują wcześniej podwójną dawkę. Bromek metylenu należy stosować z 2% chloropirkiną, ponieważ ta pierwsza jest bezwonna, a gaz łzawiący natychmiast wykryje wycieki.

Konstrukcje drewniane zawsze służą jako dobre schronienie dla różnych owadów i szkodników. Ponadto nie tolerują dość dobrze obróbki parą, ponieważ szybko nasiąkają. Dlatego wszystkie konstrukcje drewniane muszą być impregnowane parachlorofenolanem lub pentachlorofenolanem sodu. Nie tylko ochronią drzewo przed próchnicą, ale również będą przeszkodą dla wszystkich owadów. Można również zamiast tego zwilżyć drewniane elementy roztworem wybielacza i kwasu karbolowego po każdej obróbce termicznej. Traktowane podłoże jest dezynfekowane tą samą mieszaniną.

Możesz połączyć obróbkę parą z chemikaliami. Na przykład najpierw potraktuj wszystkie ściany, podłogi, stojaki chlorofosem z cuprosanem, a następnie wszystko paruj przez 6 godzin. Lub potraktuj pokój stężoną 40% formaliną lub mieszaniną siarczanu miedzi i wapna. Najpierw ściany, podłogę i sufit należy umyć 1% roztworem chlorku alkalicznego. Następnie odkaż pomieszczenie formaldehydem. Na 100 metrów kwadratowych musisz wziąć 2 litry 40% formaliny i 400 g wybielacza. Umieścić wybielacz w otwartych pojemnikach emaliowanych lub porcelanowych. Ułóż naczynia z wapnem na podłodze na całej powierzchni pomieszczenia, dodaj formaldehyd. Powstanie gaz formaldehydowy, który pokryje całe pomieszczenie. Wlej formaldehyd w kierunku od wnętrza pomieszczenia do wyjścia. Cały proces trzeba wykonać bardzo szybko. Następnie zamknij drzwi na 2 dni. Następnie przewietrz pomieszczenie przez 4 dni.

Możesz go spryskać 4% roztworem wybielacza. Po co rozcieńczać odpowiednią ilość wapna w małej ilości wody. Najlepiej zrobić to w drewnianej misce. Następnie dodaj wodę do uzyskania roztworu o wymaganym stężeniu i pozostaw do zaparzenia na 2 godziny. Spryskaj pokój roztworem. Następnie zamknij na 2 dni. Procedurę tę należy przeprowadzić 15 dni przed wprowadzeniem podłoża. Cały chlor powinien wyparować.

Formalina może być również rozpylana na miejscu. Na 10 litrów wody weź 0,25 litra 40% formaliny. Na 100 m pomieszczenia potrzebne będzie 20 litrów roztworu. Pomieszczenie powinno być dobrze spryskane i szczelnie zamknięte przez 2 dni. Następnie przewietrzyć.

Formalina jest niezbędnym narzędziem do uprawy grzybów. Ale praktycznie nie chroni przed szkodliwymi owadami i nie zawsze niszczy zarodniki grzybów.

Źródłem infekcji jest bardzo często kurz z zarodnikami. Przed każdymi drzwiami należy położyć mokrą matę nasączoną środkiem dezynfekującym. Każdy, kto wejdzie do pokoju, musi na niego nadepnąć. Dodatkowo każdego ranka wszystkie pasaże należy podlewać 2% roztworem formaliny. Wszystkie narzędzia należy nasączyć tym samym roztworem.

Do zbiorów konieczne jest za każdym razem używanie nowych koszy. Nie bierz pudełek. Jeśli zostaną zabrane stare kosze, z pewnością należy je zdezynfekować roztworem wybielacza. Jeśli grzyby rosną w plastikowych torebkach, nie trzeba ich dezynfekować, ponieważ są używane tylko 1 raz. Drewniane skrzynki należy czyścić i dezynfekować po każdym zbiorze. Te ostatnie należy wykonywać bardzo często parą wodną przez 12 godzin, lub w tym celu wszystkie przedmioty należy zanurzyć w roztworze jednego ze środków dezynfekujących, np. pentachlorofenolanu sodu. Przy pierwszych oznakach pojawienia się nicieni należy natychmiast pozbyć się starego pojemnika i kupić nowy.

Bardzo trudno jest chronić grzybnię przed zewnętrznymi szkodliwymi mikroorganizmami. Są w stanie dostać się do środka wraz z narzędziami, sprzętem, na ubraniach, z ziemią okrywową, kompostem, podczas wentylacji. Wszystkie przedmioty wniesione do grzybni muszą być najpierw zdezynfekowane. Powietrze z systemu wentylacyjnego musi być przefiltrowane. Jest to szczególnie ważne w okresie wzrostu i rozwoju grzybni. W tym celu możesz wziąć podobne filtry. Jeżeli przetłaczana jest duża ilość powietrza, w takim przypadku lepiej zastosować kurtynę wodną, ​​czyli przepuścić powietrze przez kurtynę kropel wody, jak przez wodospad.

Istnieje coś takiego jak „brama wejściowa infekcji”. Obszar przy wejściu do grzybni – to brama i choroby zakaźne grzybów – musi być czysty. Kompost powinien być ułożony jak najdalej od wejścia. Ponadto, gdy jest zlokalizowany, należy wziąć pod uwagę taki czynnik, jak wiatr. Lepiej jest ustawić pryzmę kompostu po stronie zawietrznej od wejścia. W pobliżu wejścia do grzybni nie powinno być gęstych zarośli krzewów, wysypisk śmieci, gdyż są to naturalne źródła infekcji.

Jeśli są dostępne, należy również wziąć pod uwagę przemysłowe źródła zanieczyszczenia powietrza.

Pomimo wszystkich takich środków ochronnych, wiele grzybni może zostać zarażonych pasożytami. W takim przypadku jedynym sposobem powstrzymania rozprzestrzeniania się infekcji będzie całkowita izolacja tych pomieszczeń. Muszą być zdezynfekowane, nie zwracając uwagi na zbiory. Dlaczego są one zwykle posypane potasem lub solą, kredą, polane formaliną, traktowane bromkiem metylenu, to znaczy dozwolone jest stosowanie dowolnej silnej substancji, która może zniszczyć źródło infekcji. Również w pomieszczeniach zanieczyszczonych obróbka termiczna jest przeprowadzana przed terminem.

Wszystkie metody technologiczne w przygotowaniu podłoża i kompostu muszą być ściśle przestrzegane. To jeden z głównych środków zwalczania chorób. Na dobrze przygotowanym kompoście grzybnia rozwija się bardzo szybko i hamuje rozwój innych mikroorganizmów. Ta właściwość kompostu nazywa się selektywnością. Oznacza to stworzenie warunków do rozwoju określonego organizmu. Selektywność podłoża określa się dość łatwo – wtedy jego temperatura i wilgotność odpowiadają warunkom niezbędnym do pomyślnego owocnikowania grzybów.

Cała praca powinna rozpocząć się tam, gdzie grzybnia jest na wczesnym etapie rozwoju i przenieść się do tych pomieszczeń, w których proces wzrostu kończy się zbiorem. To tam gromadzą się organizmy pasożytnicze i konkurujące, a zdolność przeciwstawiania się im w grzybach, wręcz przeciwnie, maleje. Uprawa powinna być zbierana i czyszczona dokładnie we wskazanej kolejności – od młodych grzybów po stare. Powietrze musi być również nawiewane w tym samym kierunku – od kultur młodych do starych. Takie szczegóły muszą być natychmiast brane pod uwagę, nawet przy projektowaniu pomieszczenia. Przechodząc z jednej strefy do drugiej, należy myć ręce mydłem i dezynfekować narzędzia. Podczas zbioru nie zbieraj chorych grzybów – należy je zbierać oddzielnie od zdrowych.

Należy zwrócić uwagę na jeszcze jeden punkt. Grzyby, nawet w pomieszczeniach, zawsze odczuwają zmianę pór roku. A szczyt zachorowań przypada zawsze na lato. Dlatego konieczne jest uprawianie grzybów, aby początek ich uprawy nie przypadał latem.

Kilka słów o pestycydach i innych rozwiązaniach. Po pierwsze, wszystkie pestycydy do zapobiegania chorobom grzybni grzybów powinny być stosowane w grzybni tylko w niskich stężeniach. Można je również włączyć do składu mieszanki okrywowej lub kompostu lub rozpuścić w wodzie i wylać na złoża tym roztworem. Należy pamiętać, że patogeny z czasem rozwijają odporność na stosowane pestycydy, dlatego należy je okresowo zastępować nowymi. Istnieje wiele różnych rodzajów pestycydów. Ponadto nauka nie stoi w miejscu i codziennie pojawiają się nowe leki. Ale ich podstawa jest prawie zawsze taka sama.

Preparaty przeciwko wirusom nie zostały jeszcze stworzone, dlatego należy używać tylko zdrowego materiału do sadzenia. Konieczne jest również założenie dobrego filtra na wentylację nawiewną i przeprowadzenie wysokiej jakości obróbki termicznej, w której giną zarodniki grzybów, ponieważ to przez nie przenoszona jest główna część wirusów.

Jest jeden bardzo skuteczny środek przeciwko bakteriom: łóżka należy podlewać 0,25% roztworem wybielacza. Ale jednocześnie w warstwie przykrywającej nie powinna tworzyć się czarna strefa. Należy zauważyć, że prawie wszystkie roztwory wodne z halogenami są dobre przeciwko bakteriom.

Malation, diazynon, dichlorvos, endosulfan i inne insektycydy pomogą pozbyć się owadów. Diazynon jest środkiem profilaktycznym; puste grzybnie wewnątrz i na zewnątrz traktuje się nimi raz w miesiącu między zbiorami. Jeśli pasteryzacja odbywa się na stojakach w komorach, to obróbkę diazynonem należy przeprowadzić przed pasteryzacją, siewem i gotowaniem.

Dichlorvos w komorach jest leczony co tydzień. Jest również stosowany przy gwałtownym wzroście liczby szkodników owadzich. Na przykład przy masowym rozwoju skoczogonków podłogę i ściany w komórkach należy spryskać 0,03% roztworem dichlorwonu. Wielu ekspertów naprzemiennie stosuje 2 środki owadobójcze. W takim przypadku szkodnikom trudno jest się przystosować. Oczywiście podczas obróbki termicznej i pasteryzacji podłoża konieczne jest zniszczenie wszystkich owadów – w każdej szczelinie i szczelinie, aby przefiltrować powietrze.

Wszelkie środki sanitarne są bardzo ważne w walce z konkurentami grzybiczymi i pasożytami. Niepożądana jest walka wyłącznie środkami chemicznymi, ponieważ fungicydy mogą uszkodzić plony. Najskuteczniejszym fungicydem ogólnoustrojowym jest benomyl. Można go również znaleźć pod nazwami fundazol i benlat. Leki te zawierają tę samą substancję czynną, ale są produkowane przez różne firmy. Fundazol stosuje się w wyższym stężeniu niż pozostałe 2 środki, ponieważ ma nieco gorszą jakość.

Podaje się go w dawce 15 g/m przed zasypaniem, zwilżając mieszankę powlekającą. Jeśli istnieje realne zagrożenie wybuchem białej lub suchej zgnilizny, pleśni, dawkę należy zwiększyć do 45 g / m. W przypadku choroby grzybiczej grzybnię należy leczyć lekiem w dawce 1 g/m. Możesz także użyć mancozeba, zinebu, manebu.

Trudniej zorganizować walkę z nicieniami i kleszczami. Gromadzą się w kompoście i żywią się grzybnią uprawianego grzyba. Tutaj przede wszystkim należy dobrze pasteryzować podłoże. Parachlorofenolan i pentachlorofenolan można stosować przeciwko nicieniom. Impregnują wszystkie drewniane elementy i przedmioty. Można je również spryskać komorą na kilka dni przed kompostowaniem. Leki te są silnymi środkami antyseptycznymi. Można je również łatwo zastąpić innymi środkami antyseptycznymi, takimi jak kwas karbolowy. Należy pamiętać, że nie wszystkie chemikalia rozkładają się lub ulatniają. Wiele z nich gromadzi się w owocnikach grzybów. Dlatego środki chemiczne do zwalczania chorób, pasożytów i szkodników należy stosować bardzo ostrożnie i w niewielkich ilościach. Nie używaj również tych samych standardów przetwarzania, które są podane w książkach dla ogrodników i ogrodników, chociaż stosuje się te same preparaty.

Jeśli grzyby są już prawie gotowe do zbioru, nie można stosować środków chemicznych przeciwko szkodnikom i chorobom. Tutaj możesz zastosować napary ziołowe. Są bezpieczne w porównaniu do chemikaliów. Ponadto, jeśli spryskają grzyba, natychmiast po tym możesz go wziąć i zjeść. Oczywiście napary ziołowe działają raczej łagodnie i nie rozwiązują całkowicie problemu tak jak środki chemiczne. Ale mogą też być skuteczne. Należy zauważyć, że nigdzie nie ma dokładnych danych na temat stosowania takich naparów, dlatego należy je stosować ostrożnie, ponieważ mogą powodować zmiany smaku, koloru i zapachu grzybów.

Opryskiwacz do czosnku odstrasza owady i choroby grzybowe. Jego działanie trwa do 10 dni. Aby przygotować taki napar, należy posiekać 90 g czosnku kruszarką do czosnku, wlać do kleiku 10 ml niesmakowanego oleju. Po dwóch dniach wymieszaj mieszankę olejków z wodą z mydłem. Ten ostatni przygotowuje się w następujący sposób: 10 g mydła należy rozpuścić w 500 ml wody, dobrze wymieszać i pozostawić na jeden dzień. Następnie odcedź mieszaninę i przechowuj w szczelnie zamkniętym pojemniku. Roztwór do opryskiwania przygotowuje się w następujący sposób: 1 część mieszaniny rozcieńcza się w 100 częściach wody. Jeśli stopień infekcji jest wysoki, należy pobierać mniej wody.

Możesz także przygotować napary z niektórych ziół. Na przykład lawenda i wrotycz pospolity odstraszają muchy. Aby przygotować napar, zalej świeże lub suche surowce wrzącą wodą. Tutaj proporcje nie są konieczne – siła naparu zależy od stopnia porażenia grzybni.