7 psychosomatycznych przyczyn niepłodności kobiet

Jeśli kobieta ma:

• macica;
• co najmniej jeden przejezdny jajowod;
• jajnik po tej samej stronie (lub przynajmniej jego części);
• regularny seks bez zabezpieczenia;

…ale ciąża nie pojawia się w ciągu roku, możemy mówić o niepłodności psychicznej. A najskuteczniejszym i najbezpieczniejszym narzędziem rozwiązania problemu w tym przypadku jest pomoc specjalisty psychoterapeuty.

Żadnej magii. Wszystko jest zrozumiałe klinicznie. Faktem jest, że w momencie narodzin wszystkie układy naszego ciała są już uformowane, z wyjątkiem jednego — reprodukcyjnego. Rozwija się przez całe życie, od dzieciństwa do dorosłości.

Ponad sto lat temu rosyjski fizjolog Aleksiej Ukhtomsky wprowadził do użytku naukowego pojęcie „dominującego celu życiowego”. W uproszczeniu dominantą jest to, co dla człowieka w danym okresie życia jest najważniejsze. To jest kluczowe pragnienie, potrzeba.

W ramach naszego tematu warto wspomnieć jednocześnie o dwóch dominantach, które wyjaśniają wzrost niepłodności psychicznej:

• dominujący reprodukcyjny;
• dominujący niepokój.

Dominacja reprodukcyjna towarzyszy takim etapom, jak pożądanie seksualne i wybór partnera seksualnego, a także wyzwala szereg procesów fizjologicznych: dojrzewanie jaja, wzrost endometrium, owulacja, zagnieżdżenie się jajeczka płodowego w macicy — oraz reguluje przebieg ciąży.

Z kolei dominujący niepokój jest odpowiedzialny za naszą samozachowawczość.

Jeśli jeden działa, drugi jest wyłączony. Dla ciała zadanie „przetrwania” jest zadaniem priorytetowym „urodzenia dziecka”. Kiedy kobieta ma podświadomy (podświadomy) podświadomy (podświadomy) poziom, że zajście w ciążę jest teraz niebezpieczne lub przerażające, dominacja reprodukcyjna jest tłumiona za pomocą mechanizmów fizjologicznych wywołanych przez dominujący lęk.

Co może aktywować dominację lękową?

1. PROPOZYCJE OD ZNACZĄCYCH DOROSŁYCH Z DZIECIŃSTWA I MŁODZIEŻY

Rodzice (lub osoby ich zastępujące) są dla dzieci niemal bogami, a dziecko jest gotowe do osiągnięcia ich usposobienia wszelkimi sposobami. Takie podstawowe „ustawienie” jest mu potrzebne przede wszystkim — przetrwanie: „Jeśli mnie nie lubię, spełnię oczekiwania rodziców, odmówią mi, a potem umrę”.

Według statystyk z mojej praktyki mogę śmiało powiedzieć, że co trzecia kobieta od dzieciństwa słyszała od swojej matki następujące wypowiedzi:

• „Ciąża jest trudna”;
• „Poród jest straszny, boli!”;
• „Jak zaszłam z tobą w ciążę, byłam zszokowana, teraz cierpię całe życie!”;
• „To straszne, kiedy byłeś karmiony, cała twoja klatka piersiowa opadła”;
• „Z powodu twojego urodzenia moja kariera poszła na marne”;
• „Dzieci to niewdzięczne stworzenia, dodatkowe usta, ciężar”.

Pozwólcie sobie zobaczyć, że wasi rodzice to zwykli ludzie, którzy najprawdopodobniej nie uczęszczali na kursy rodzicielskie i nie odwiedzali psychoterapeutów, nie czytali książek o teorii przywiązania i psychologii dziecięcej iw ogóle żyli w innym czasie, kiedy wszystko było inaczej.

Zapisz na papierze wszystkie myśli i destrukcyjne postawy dotyczące ciąży i porodu, które otrzymałeś z zewnątrz i przekaż je w myślach autorom. Jednocześnie warto zwrócić uwagę na sugestie niektórych lekarzy w szkołach i poradniach przedporodowych, które niestety najczęściej bezpodstawnie stawiają dziewczętom rozczarowujące diagnozy i zawstydzają je.

2. BRAK ROZWOJU PSYCHOLOGICZNEGO

Ciąża, a co za tym idzie macierzyństwo, zakłada dojrzałość psychiczną — czyli chęć dodawania sił drugiemu i podejmowania samodzielnych decyzji.

Jednocześnie w takich opowieściach typowe jest, że przerzucanie odpowiedzialności na innych: „Kto mnie wziął w ramiona…” czy „Rozwiąż wszystko sam” jest dość powszechne u kobiet, które stoją przed diagnozą „niepłodności”.

Wewnętrzna dorosłość to mocne zrozumienie, że nikt nie jest zobowiązany do wspierania nas i nikt nam nic nie jest winien. Dorośli nie odmawiają pomocy z zewnątrz, ale w pełni rozumieją, że ta pomoc jest wyborem innych, a nie ich obowiązkiem.

3. GOTOWOŚĆ

Narodziny dzieci z poczucia obowiązku, pod jarzmem „do 30 każdy ma obowiązek rodzić” nie jest najlepszą motywacją. Brak chęci posiadania dzieci przez pewien okres lub w ogóle przez całe życie jest normalne! Niespełnienie oczekiwań partnera, bliskich i bliskich wydaje się większości przerażające. Ale nadal ważne jest, aby dokonać jasnego wyboru: żyj bez zdrady siebie lub żyj dla dobra innych ludzi.

4. LĘKI

• „Nie będzie pomocy — nie dam rady”;
• „Stanę się okropna, otępiam na urlopie macierzyńskim”;
• "Nie mogę znieść";
• „Nie ma na czym wyrosnąć — nie mogę postawić tego na nogi”.

Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że lęki są naszymi przyjaciółmi. Jak dominujący niepokój, chronią nas, zachowują. A co najważniejsze, możemy nauczyć się nimi zarządzać. To jest pod naszą kontrolą.

5. WĄTPLIWOŚCI W PARTNERU

• Na przykład wybierasz bycie z mężczyzną z przyzwyczajenia, bez uczuć;
• Masz wątpliwości co do poprawności wyboru, zadajesz sobie pytanie: „Czy na pewno chcę mieć dzieci od tego człowieka?”;
• Boisz się utraty partnera z powodu ciąży?
• Istnieją obawy, że partner nie będzie w stanie zapewnić ochrony (w tym finansowej).

Dla tych, którzy mają dobrze rozwinięte myślenie emocjonalno-figuratywne, proponuję proste, ale skuteczne ćwiczenie — spróbuj spojrzeć na siebie oczami partnera. Poczuj się jak on przez kilka minut i spójrz na siebie, poczuj, jak to jest być blisko siebie. Najprawdopodobniej upewnisz się, że mężczyzna cieszy się, że jest twoim wybranym — w końcu sam postanawia pozostać blisko.

Warto też szczerze odpowiedzieć sobie na pytania, dlaczego boisz się, że życie z partnerem nie ułoży się po porodzie.

6. SAMOKARA

Z reguły jest to konsekwencja poczucia wstydu i poczucia winy za to, co zostało zrobione lub czego nie zrobiono. Kobieta, która ciągle biczuje się, ma w głowie monolog w tle: „Nie zasługuję na prawo do bycia matką, jestem okropną osobą”; «Nie zasługuję na bycie szczęśliwym człowiekiem.»

7. TRAUMA PRZEMOCY

W obliczu bólu i napięcia ciało może „pamiętać” ten strach przez długi czas. Tam, gdzie jest napięcie, automatycznie włącza się dominacja lęku — nie ma miejsca na relaks. A zatem, jeśli musiałbyś znosić przemoc, najlepszym wyjściem byłoby skontaktowanie się z psychoterapeutą.

Podsumowując, chcę zwrócić twoją uwagę na fakt, że maniakalne pragnienie ciąży może wywołać to samo napięcie, które ostatecznie blokuje jego początek.

Jak powiedział Uchtomski, jednym z możliwych wyjść spod wpływu jednej z dominant są nowe wrażenia, poszerzenie percepcji, poszukiwanie nowych hobby. Mówiąc najprościej, musisz przenieść uwagę z ciąży na… siebie.

Przydatne jest również spojrzenie na własne życie z zewnątrz i zrozumienie, co dokładnie kieruje naszymi myślami, decyzjami, działaniami — aby zbadać swój dominujący lęk i stopniowo redukować poziom uczuć.

Potraktuj chwilowe nie zajście w ciążę jako lekcję życia, a nie karę. Lekcja, którą na pewno zrealizujesz, przejdziesz i zyskasz szansę na zostanie mamą.