Psychologia

W wieku 10-12 lat dziecko przestaje nas słyszeć. Często nie wiemy, czego chce, co robi, o czym myśli — i boimy się przegapić sygnały alarmowe. Co powstrzymuje cię przed utrzymywaniem kontaktu?

1. Zachodzą zmiany na poziomie fizjologicznym

Chociaż na ogół mózg powstaje w wieku 12 lat, proces ten jest całkowicie zakończony po dwudziestu. Jednocześnie najdłużej rozwijają się płaty czołowe kory mózgowej, które kontrolują nasze impulsy i odpowiadają za zdolność planowania przyszłości.

Ale już w wieku 12 lat gruczoły płciowe są aktywnie „włączone”. W rezultacie nastolatek nie jest w stanie racjonalnie kontrolować wahań emocji wywołanych burzami hormonalnymi – przekonywał neurobiolog David Servan-Schreiber w książce „Ciało kocha prawdę”.1.

2. Sami zaostrzamy trudności komunikacyjne.

Komunikując się z nastolatkiem, zarażamy się duchem sprzeczności. „Ale dziecko szuka tylko siebie, ćwiczy, a na przykład tata już walczy na serio, wykorzystując całą moc swojego doświadczenia i siły” – mówi psychoterapeutka egzystencjalna Svetlana Krivtsova.

Odwrotnym przykładem jest sytuacja, w której rodzice, próbując chronić dziecko przed błędami, przenoszą na niego swoje nastoletnie doświadczenia. Jednak tylko doświadczenie na sobie może pomóc w rozwoju.

3. Chcemy wykonać za niego jego pracę.

„Dziecko jest w porządku. Musi rozwijać swoje „ja”, aby urzeczywistniać i akceptować swoje granice. A jego rodzice chcą wykonać tę pracę za niego”, wyjaśnia Svetlana Krivtsova.

Oczywiście nastolatek jest temu przeciwny. Ponadto dzisiaj rodzice nadają dziecku abstrakcyjne wiadomości, które są oczywiście niemożliwe do zrealizowania: „Bądź szczęśliwy! Znajdź coś, co kochasz!» Ale nadal nie może tego zrobić, dla niego jest to zadanie niemożliwe, uważa psychoterapeuta.

4. Jesteśmy pod wpływem mitu, że nastolatki ignorują dorosłych.

Badanie przeprowadzone przez psychologów z University of Illinois (USA) wykazało, że młodzież nie tylko nie jest przeciwna uwadze rodziców, ale wręcz przeciwnie, bardzo ją docenia.2. Pytanie brzmi, jak okazujemy tę uwagę.

„Ważne jest, aby zrozumieć, co ich martwi, zanim rzuci wszystkie siły pedagogiczne na to, co nas martwi. I więcej cierpliwości i miłości” — pisze David Servan-Schreiber.


1 D. Servan-Schreiber „Ciało kocha prawdę” (Ripol classic, 2014).

2 J. Caughlin, R. Malis „Zażądaj / wycofaj komunikację między rodzicami a nastolatkiem: powiązania z poczuciem własnej wartości i używaniem substancji, Journal of Social & Personal Relationships, 2004.

Dodaj komentarz