W 1962 roku amerykański naukowiec L. Hayflick zrewolucjonizował dziedzinę biologii komórki, tworząc koncepcję telomerów, znaną jako granica Hayflicka. Według Hayflicka maksymalny (potencjalnie) czas życia człowieka wynosi sto dwadzieścia lat – w tym wieku zbyt wiele komórek nie jest już zdolnych do podziału, a organizm umiera.
Mechanizm, dzięki któremu składniki odżywcze wpływają na długość telomerów, polega na tym, że pokarm wpływa na telomerazę, enzym, który dodaje telomeryczne powtórzenia do końców DNA.
Telomerazie poświęcono tysiące badań. Są znane z utrzymywania stabilności genomowej, zapobiegania niepożądanej aktywacji szlaków uszkodzeń DNA i regulowania starzenia się komórek.
W 1984 roku Elizabeth Blackburn, profesor biochemii i biofizyki na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco, odkryła, że enzym telomeraza był w stanie wydłużyć telomery poprzez syntezę DNA ze startera RNA. W 2009 roku Blackburn, Carol Greider i Jack Szostak otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za odkrycie, w jaki sposób telomery i enzym telomeraza chronią chromosomy.
Możliwe, że znajomość telomerów da nam możliwość znacznego wydłużenia oczekiwanej długości życia. Naturalnie naukowcy opracowują tego rodzaju farmaceutyki, ale jest wiele dowodów na to, że prosty styl życia i prawidłowe odżywianie są również skuteczne.
To dobrze, bo krótkie telomery są czynnikiem ryzyka – prowadzą nie tylko do śmierci, ale także do licznych chorób.
Tak więc skracanie telomerów wiąże się z chorobami, których lista znajduje się poniżej. Badania na zwierzętach wykazały, że wiele chorób można wyeliminować poprzez przywrócenie funkcji telomerazy. Jest to zmniejszona odporność układu odpornościowego na infekcje i cukrzycę typu XNUMX oraz uszkodzenia miażdżycowe, a także choroby neurodegeneracyjne, zanik jąder, śledziony, jelit.
Coraz więcej badań pokazuje, że niektóre składniki odżywcze odgrywają znaczącą rolę w ochronie długości telomerów i mają znaczący wpływ na długowieczność, w tym żelazo, tłuszcze omega-3, witaminy E i C, witamina D3, cynk, witamina B12.
Poniżej znajduje się opis niektórych z tych składników odżywczych.
Astaksantyna
Astaksantyna ma doskonałe działanie przeciwzapalne i skutecznie chroni DNA. Badania wykazały, że jest w stanie chronić DNA przed uszkodzeniami spowodowanymi promieniowaniem gamma. Astaksantyna ma wiele unikalnych cech, które czynią ją znakomitym związkiem.
Na przykład jest najsilniejszym utleniającym karotenoidem, zdolnym do „wypłukiwania” wolnych rodników: astaksantyna jest 65 razy skuteczniejsza niż witamina C, 54 razy skuteczniejsza niż beta-karoten i 14 razy skuteczniejsza niż witamina E. Jest to 550 razy skuteczniejszy niż witamina E i 11 razy skuteczniejszy niż beta-karoten w neutralizacji tlenu singletowego.
Astaksantyna przenika zarówno przez barierę krew-mózg, jak i krew-siatkówka (beta-karoten i likopen karotenoidowy nie są do tego zdolne), dzięki czemu mózg, oczy i centralny układ nerwowy otrzymują ochronę antyoksydacyjną i przeciwzapalną.
Inną właściwością odróżniającą astaksantynę od innych karotenoidów jest to, że nie może ona działać jako prooksydant. Wiele przeciwutleniaczy działa jak prooksydanty (tzn. zaczynają utleniać się zamiast przeciwdziałać utlenianiu). Jednak astaksantyna nawet w dużych ilościach nie działa jako środek utleniający.
Wreszcie, jedną z najważniejszych właściwości astaksantyny jest jej wyjątkowa zdolność do ochrony całej komórki przed zniszczeniem: zarówno jej części rozpuszczalnych w wodzie, jak i w tłuszczach. Inne przeciwutleniacze wpływają tylko na jedną lub drugą część. Unikalne właściwości fizyczne astaksantyny pozwalają jej rezydować w błonie komórkowej, chroniąc również wnętrze komórki.
Doskonałym źródłem astaksantyny jest rosnący na archipelagu szwedzkim mikroskopijny glon Haematococcus pluvialis. Ponadto astaksantyna zawiera stare, dobre jagody.
Ubichinol
Ubichinol jest zredukowaną formą ubichinonu. W rzeczywistości ubichinol to ubichinon, który przyłączył do siebie cząsteczkę wodoru. Znajduje się w brokułach, pietruszce i pomarańczach.
Fermentowana żywność/Probiotyki
Oczywiste jest, że dieta składająca się głównie z przetworzonej żywności skraca oczekiwaną długość życia. Naukowcy uważają, że w przyszłych pokoleniach możliwe są liczne mutacje genetyczne i zaburzenia czynnościowe prowadzące do chorób – z tego powodu, że obecne pokolenie aktywnie spożywa sztuczną i przetworzoną żywność.
Częściowo problem polega na tym, że przetworzona żywność, naładowana cukrem i chemikaliami, skutecznie niszczy mikroflorę jelitową. Mikroflora wpływa na układ odpornościowy, który jest naturalnym systemem obronnym organizmu. Antybiotyki, stres, sztuczne słodziki, chlorowana woda i wiele innych rzeczy również zmniejszają ilość probiotyków w jelitach, co predysponuje organizm do chorób i przedwczesnego starzenia. W idealnej sytuacji dieta powinna zawierać tradycyjnie uprawiane i fermentowane pokarmy.
Witamina K2
Ta witamina może równie dobrze być „kolejną witaminą D”, ponieważ badania pokazują wiele korzyści zdrowotnych tej witaminy. Większość ludzi otrzymuje odpowiednią ilość witaminy K2 (ponieważ jest ona syntetyzowana przez organizm w jelicie cienkim), aby utrzymać krzepnięcie krwi na odpowiednim poziomie, ale ta ilość nie jest wystarczająca, aby uchronić organizm przed poważnymi problemami zdrowotnymi. Na przykład badania z ostatnich lat pokazują, że witamina K2 może chronić organizm przed rakiem prostaty. Witamina K2 jest również korzystna dla zdrowia serca. Zawarte w mleku, soi (w dużych ilościach – w natto).
Magnez
Magnez odgrywa ważną rolę w reprodukcji DNA, jego odbudowie i syntezie kwasu rybonukleinowego. Długotrwały niedobór magnezu powoduje skrócenie telomerów w organizmach szczurów oraz w hodowli komórkowej. Brak jonów magnezu negatywnie wpływa na zdrowie genów. Brak magnezu zmniejsza zdolność organizmu do naprawy uszkodzonego DNA i powoduje nieprawidłowości w chromosomach. Ogólnie rzecz biorąc, magnez wpływa na długość telomerów, ponieważ jest związany ze zdrowiem DNA i jego zdolnością do samonaprawy oraz zwiększa odporność organizmu na stres oksydacyjny i stany zapalne. Znajduje się w szpinaku, szparagach, otrębach pszennych, orzechach i nasionach, fasoli, zielonych jabłkach i sałacie oraz słodkiej papryce.
Polifenole
Polifenole są silnymi przeciwutleniaczami, które mogą spowolnić ten proces.