Spis treści
Jak zaprojektowano pierwszy francuski lek dla niemowląt?
Poznaj historię pierwszej francuskiej medycyny dla niemowląt.
Dziecko z lekami, Dziecko Doktora lub Dziecko Podwójna Nadzieja odnosi się do dziecka poczętego w celu leczenia starszego rodzeństwa z nieuleczalną i śmiertelną chorobą dziedziczną. Jest wyselekcjonowany genetycznie, aby nie był dotknięty chorobą rodzinną, a także był dawcą zgodnym z najstarszym dzieckiem. Stąd nazwa dziecka podwójnej nadziei. Mały chłopiec, Umut-Talha (po turecku „nasza nadzieja”) urodził się 26 stycznia 2011 roku przez zapłodnienie in vitro po podwójnej diagnostyce genetycznej przed implantacją (PGD). Został zaprojektowany, aby uratować jednego z jego starszych przed poważną chorobą genetyczną, beta-talasemią.
Poczęcie pierwszego narkotykowego dziecka
Zespół prof. Frydmana, naukowego ojca pierwszego francuskiego dziecka z probówki, przeprowadził zapłodnienie in vitro z użyciem komórek jajowych matki i nasienia ojca. Uzyskano dwadzieścia siedem embrionów. Podwójna diagnostyka preimplantacyjna (kompatybilny z podwójnym DPI lub DPI HLA) umożliwił wyselekcjonowanie dwóch zarodków nie będących nosicielami choroby. W przeciwieństwie do tego, tylko jeden z nich był kompatybilny z jednym ze starszych pary. „Rodzice poprosili o przeniesienie dwóch embrionów, ponieważ chcieli przede wszystkim kolejnego dziecka. Tylko zgodny embrion rozwinął się w terminie, drugi zniknął, jak to czasem bywa” – wyjaśnił prof. Frydman.
Umut jest uważany przez lekarzy za „dziecko podwójnej nadziei”. Nadzieja, że jego rodzice będą mieli dziecko, które nie będzie cierpieć na tę samą chorobę genetyczną, co jego rodzeństwo. I nadzieja na uratowanie jednego z nich.