Spis treści
Schizofrenia jest chorobą przewlekłą, która wciąż jest owiana błędnymi wyobrażeniami. Jednak większość ludzi, którzy cierpią z tego powodu, odczuwa potrzebę intymności i intymności. Chcą nawiązywać relacje z innymi ludźmi o charakterze partnerskim i emocjonalnym. Niestety jednak bardzo często zarówno leki przeciwpsychotyczne stosowane w leczeniu schizofrenii, jak i objawy tej choroby (zarówno pozytywne, jak i negatywne) obniżają poziom satysfakcji seksualnej pacjentów.
Schizofrenia — objawy pozytywne i negatywne oraz ich wpływ na seksualność
Aby przyjrzeć się negatywnemu wpływowi objawów schizofrenii na funkcjonowanie seksualne, kluczowe będzie rozróżnienie między pozytywnymi a negatywnymi objawami choroby. Negatywne strony schizofrenii to takie, które coś zabierają, mają wady natury. Należą do nich: ubogie słownictwo, brak przyjemności (anhedonia), apatia, brak dbałości o wygląd, wycofanie się z życia społecznego oraz zaburzenia pamięci i uwagi. Objawy pozytywne nazywane są produktywnymi, jako synonimami, ponieważ obejmują halucynacje i urojenia.
Osoby ze schizofrenią są wycofywane z życia społecznego, wykazują autystyczne podejście do innych i świata zewnętrznego. Afekt odczuwają bardzo powierzchownie, co skutkuje bardzo ograniczonym udziałem w akcie seksualnym. Seks nie jest napięciem, a satysfakcja seksualna lub orgazm mogą nie być odczuwalne. Oczywiście zainteresowanie i pożądanie są konieczne przed rozpoczęciem stosunku płciowego, co nie zdarza się u osób o obniżonej reaktywności na bodźce.
Towarzyszące schizofrenii urojenia i halucynacje (zwłaszcza paranoidalne) utrudniają życie parze. Objawom produktywnym, często religijnym lub seksualnym, towarzyszy wielki niepokój. Osoba, która doświadcza napięcia i chronicznego stresu, nie może w pełni się zrelaksować i pozwolić sobie na utratę kontroli podczas seksu. Pacjenci ze schizofrenią unikają kontaktu z innymi, mają skłonność do nieśmiałości i często tracą zainteresowanie sferą seksualną.
Nieprawidłowe zachowania seksualne w schizofrenii
Schizofrenii towarzyszą również niebezpieczne urojenia seksualne, które mogą prowadzić do okaleczenia narządów płciowych. Schizofrenia powoduje stosunkowo mniejszą potrzebę aktywności seksualnej, ale często wiąże się z aktywnością seksualną. U pacjentów mówi się o nieuporządkowanej i niestabilnej seksualności. Niestety może się to wiązać z ryzykiem zarażenia się chorobami przenoszonymi drogą płciową lub niechcianą ciążą.
Nieprawidłowa masturbacja, czyli masturbacja nierozwojowa, jest powszechna w schizofrenii. Charakteryzuje się nadmierną częstotliwością, chociaż nie jest to element hiperseksualności (nadmiernego pożądania seksualnego).
Obraz schizofrenii może być niejednoznaczny pod względem tożsamości płciowej. Bardzo często dochodzi do nieporozumień, w których chory jest płci przeciwnej (alternatywnej) lub nie ma płci. Jednym z kryteriów diagnozowania osób transpłciowych, gdy zjawisko to jeszcze diagnozowano jako zaburzenie tożsamości płciowej, było wykluczenie schizofrenii.