Olla kielich (Cyathus olla) zdjęcie i opis

Kielich Olli (Cyathus olla)

owocnik:

w młodym grzybie owocnik ma kształt owalny lub kulisty, następnie w miarę dojrzewania grzyba owocnik staje się szeroko dzwonowaty lub stożkowy. Szerokość owocnika wynosi od 0,5 do 1,3 cm, wysokość 0,5 – 1,5 cm. Krawędzie korpusu są zagięte. Początkowo owocnik przypomina szeroki zaokrąglony stożek lub dzwon z elastycznymi, gęstymi ścianami, lekko zwężającymi się w kierunku podstawy. Powierzchnia owocnika jest aksamitnie pokryta drobnymi włoskami. U młodych grzybów błona błoniasta w kolorze kremowym lub beżowo-brązowym zamyka otwór. W miarę dojrzewania błona pęka i odpada.

Perydium:

na zewnątrz peridium jest gładkie, ciemnobrązowe, od ołowianoszarego do prawie czarnego. Od wewnątrz boki mogą być lekko pofalowane. Periodioles, które zawierają dojrzewające zarodniki, są przyczepione do wewnętrznej powłoki peridium.

Czasopisma:

o średnicy do 0,2 centymetra, kanciaste, białawe po wysuszeniu, zamknięte w przezroczystej skorupie. Są przymocowane do wewnętrznej powierzchni perydium za pomocą sznura grzybni.

Zarodniki: gładkie, przezroczyste, elipsoidalne.

Spread:

Kielich Olli znajduje się na trawiastych i zdrewniałych szczątkach lub na glebie na stepach, plantacjach, lasach, łąkach i pastwiskach. Owocowanie od maja do października. Rośnie w zwartych lub rozproszonych grupach, głównie na próchniejącym drewnie i przyległej do niego glebie. Czasami spotykany zimą. Dość pospolity gatunek, często można go spotkać w szklarniach.

Jadalność:

W żywności ten grzyb nie jest spożywany.

Podobieństwo:

przypomina czarę gnoju, która wyróżnia się wąskim stożkowatym korpusem i kudłatą, włochatą zewnętrzną powierzchnią peridium, czarnymi periodykami, większymi zarodnikami i ciemniejszą wewnętrzną powierzchnią owocnika.