Galerina Bolotnaya (Galerina paludosa)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Hymenogastraceae (Hymenogaster)
- Rodzaj: Galerina (Galerina)
- Typ: Galerina paludosa (Galerina Bolotnaya)
Autor zdjęcia: Olga Morozowa
Kapelusz:
u młodego grzyba kapelusz ma kształt dzwonu lub wypukły, a następnie, w miarę dojrzewania, staje się szeroko wypukły, prawie płaski. W centralnej części czapki zachował się ostry, rzucający się w oczy guzek. Wodnista, gładka czapka w młodym wieku pokryta jest białawymi włóknami, resztkami zniszczonej narzuty. Czapka ma średnicę od XNUMX do XNUMX cali. Powierzchnia kapelusza ma kolor miodowo-żółty lub żółto-brązowy, czasami z białawymi włóknami na brzegach. Z wiekiem kolor czapki blednie i staje się ciemnożółty.
Noga:
nitkowata długa noga o wysokości od ośmiu do trzynastu centymetrów. Noga jest bardzo cienka, łuszcząca się, pudrowa, jasnożółta. W dolnej części nogi z reguły znajdują się białawe strefy, pozostałości pajęczyny. W górnej części nogawki znajduje się pierścień pomalowany na biało.
Miazga:
kruchy, cienki, tego samego koloru co powierzchnia skuwki. Miąższ nie ma wyrazistego smaku i ma lekki przyjemny smak.
Hymenofor:
hymenofor blaszkowaty składa się z częstych i raczej rzadkich płytek przylegających do podstawy łodygi lub schodzących wzdłuż niej z zębem. U młodych grzybów płytki mają kolor jasnobrązowy, gdy zarodniki dojrzewają, płytki ciemnieją i nabierają koloru ochrowo-brązowego z jaśniejszymi krawędziami. Talerze są żółtobrązowe, karbowane. Proszek zarodników: kolor ochry.
Sprzeczanie się:
szerokie jajowate, z wyrastającymi porami. Cheilocystydy: wrzecionowate, liczne. Basidia: składa się z czterech zarodników. Pleurocystydy są nieobecne. Brakuje również czapki. Strzępki z zaciskami o grubości do 15 µm.
Galerina Bolotnaya, występująca w lasach różnego typu, głównie na terenach podmokłych, wśród torfowców. Bryofil. Gatunek ten jest dość rozpowszechniony w Ameryce Północnej i Europie. Preferuje omszałe tereny podmokłe. Występuje od końca czerwca do końca września. Rośnie w małych grupach, ale częściej pojedynczo.
Bagienna Galerina nie jest zjadana, jest uważana trujący Grzyb
Przypomina Galerina tibiicystis, która wyróżnia się kształtem cheilocytów, zarodników i brakiem spatki.