Jacques-Louis David: krótka biografia, obrazy i wideo

😉 Pozdrowienia dla stałych i nowych czytelników! W tym krótkim artykule „Jacques-Louis David: A Brief Biography, Pictures” – o życiu francuskiego malarza, czołowego przedstawiciela francuskiego neoklasycyzmu w malarstwie. Lata życia 1748-1825.

Jacques-Louis David: biografia

Jacques-Louis David urodził się (30 sierpnia 1748) w rodzinie bogatego paryskiego burżua. Po śmierci męża i w związku z wyjazdem do innego miasta matka zostawiła Dawida na wychowanie u brata, który był architektem. Rodzina ta była spokrewniona z malarzem François Boucherem, który malował portrety markizy de Pompadour.

Jako dziecko David rozwinął zamiłowanie do rysowania. W paryskiej Akademii św. Łukasza uczęszcza na lekcje rysunku. Następnie, za radą Bouchera, rozpoczął studia u jednego z czołowych mistrzów malarstwa historycznego wczesnego neoklasycyzmu, Josepha Viena.

• 1766 – wstąpił do Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby;
• 1775-1780 – staż w Akademii Francuskiej w Rzymie;
• 1783 – członek Akademii Malarstwa;
• 1792 – Członek Zjazdu Krajowego. Głosował za śmiercią króla Ludwika XVI;
• 1794 – więziony za poglądy rewolucyjne po przewrocie termidyjskim;
• 1797 – zostaje zwolennikiem Napoleona Bonaparte, a po jego dojściu do władzy – dwór „pierwszy artysta”;
• 1816 — po klęsce Bonapartego Jacques-Louis David wyjechał do Brukseli, gdzie zmarł w 1825 roku.

Jacques-Louis David: obrazy

Kiedyś rojalista, który później poparł rewolucję francuską, David zawsze był orędownikiem wysublimowanego piękna w sztuce. Stworzył chyba najlepsze i najsłynniejsze obrazy poświęcone patronowi Napoleona.

Z nim do końca związał swój los. Po upadku cesarza udał się na dobrowolną emigrację do Brukseli.

Dawid namalował Napoleona jeszcze jako generał w 1797 roku. Pomimo tego, że obraz nie jest ukończony – kostium postaci przedstawionej na szkicu (Paryż, Luwr). W zdumiewający sposób pokazuje siłę woli i determinację Korsykanina.

„Napoleon na przełęczy św. Bernarda”

Jednym z najsłynniejszych obrazów artysty jest portret Napoleona, generała zwycięskiej kampanii włoskiej.

To arcydzieło z 1801 roku (Muzeum Narodowe w Malmaison) przepełnione jest barokowym impulsem energetycznym, z którym artysta zaprezentował Bonapartego na koniu. Trąba powietrzna trzepocze grzywę argamaka i płaszcz jeźdźca – na tle ponurych chmur pędzonych tym samym wichrem.

Wydaje się, że same siły natury ciągną Bonapartego ku jego przeznaczeniu. Przekroczenie Alp będzie początkiem triumfalnego podboju Włoch. W tym Korsykanin podążał za największymi bohaterami przeszłości. Na pierwszym planie obrazu wyryte na skałach imiona: „Hannibal”, „Charlemagne”.

Pomimo tego, że „prawda” obrazu różni się od prawdy historycznej – Napoleon w słoneczny dzień pokonał przełęcz na grzbiecie muła – jest to jeden z najbardziej wiernych portretów dowódcy.

„Prezentacja chorągwi przez cesarza”

Jacques-Louis David i jego uczniowie stworzyli także dwa ogromne obrazy ilustrujące początek ery imperium. Jedna z nich, 1810, nosi nazwę „Prezentacja chorągwi cesarza” (Wersal, Muzeum Narodowe Pałaców Wersalskich i Trianon).

Jest to jedna z nielicznych prac stworzonych dla Napoleona, o których wiadomo, że wykonanie zlecenia nadzorował sam klient.

Pod kierunkiem Bonapartego Dawid musiał usunąć nad postaciami trzymającymi sztandary sylwetkę rzymskiej bogini zwycięstwa Wiktorii.

„Koronacja cesarza Napoleona”

Ta alegoria przeczyła znaczeniu i prawdzie historycznej, jakich cesarz oczekiwał od tego typu dzieła. W innym przypadku artysta arbitralnie zmienił pierwotny projekt kompozycji kolejnego monumentalnego płótna – „Koronacja”, napisanego w latach 1805-1808 (Paryż, Luwr).

Choć ogólna kompozycja dzieła oparta jest na podobnej zasadzie – cesarz przedstawiony jest na podwyższeniu – panuje tu inny nastrój. Spontaniczny dynamizm żołnierza ustąpił miejsca wspaniałej powadze aktu koronacyjnego.

Szkice do przyszłego malarstwa Davida sugerują, że artysta starał się pokazać moment prawdy historycznej. Bonaparte, po odebraniu cesarskiej korony z rąk papieża, ukoronował się nią, wyraźnie wskazując jedyne źródło jego cesarskiej władzy.

Najwyraźniej ten gest wydawał się zbyt arogancki. Dlatego w gatunku propagandowego dzieła sztuki obraz przedstawia cesarza koronującego swoją żonę koroną.

Niemniej jednak dzieło z pewnością zachowało czytelny dla ówczesnego widza symbol autokracji napoleońskiej. Scena cesarskiej konsekracji Józefiny powtarza szeroko rozpowszechniony we francuskiej sztuce późnego średniowiecza motyw kompozycyjny koronacji Maryi przez Jezusa.

Wideo

W tym informacyjnym filmie, obrazy i więcej informacji na temat „Jacques-Louis David: Krótka biografia”

😉 Drodzy czytelnicy, jeśli podobał Wam się artykuł „Jacques-Louis David: krótka biografia, obrazy”, udostępnij w społeczności. sieci. Zapisz się do newslettera artykułów na swój e-mail. Poczta. Wypełnij powyższy formularz: imię i e-mail.