Jak szybko leci czas! Do niedawna nie mogłaś się doczekać narodzin dziecka, a teraz idzie do pierwszej klasy. Wielu rodziców martwi się, jak przygotować swoje dziecko do szkoły. Naprawdę powinieneś się tym dziwić i nie oczekiwać, że w szkole wszystko rozwiąże się samo. Najprawdopodobniej zajęcia będą przepełnione, a nauczyciel po prostu fizycznie nie będzie w stanie poświęcić należytej uwagi każdemu dziecku.
Przygotowanie dziecka do szkoły to kwestia, która niepokoi każdego rodzica. O chęci decyduje zarówno intelektualna, jak i pod wieloma względami jej psychologiczna podstawa. Na opanowanie umiejętności niezbędnych do nauczania w szkole wystarczy poświęcić 15-20 minut dziennie. Z pomocą przyjdzie ogromna liczba podręczników rozwojowych i kursów przygotowawczych.
Dużo trudniej jest przygotować dziecko z psychologicznego punktu widzenia. Gotowość psychologiczna nie powstaje sama z siebie, ale stopniowo rozwija się na przestrzeni lat i wymaga regularnego treningu.
Kiedy zacząć przygotowywać dziecko do szkoły i jak to zrobić poprawnie, zapytaliśmy psychologa medycznego centrum psychoterapeutycznego Elenę Nikołajewną Nikołajewę.
Ważne jest, aby zawczasu wytworzyć w umyśle dziecka pozytywne nastawienie do szkoły: powiedzieć, że w szkole uczy się wielu ciekawych rzeczy, uczy się dobrze czytać i pisać, nawiąże wiele nowych znajomości. W żadnym wypadku nie należy straszyć dziecka szkołą, pracą domową i brakiem czasu wolnego.
Dobre przygotowanie psychologiczne do szkoły to zabawa w „szkołę”, w której dziecko nauczy się pracowitości, wytrwałości, aktywności, towarzyskości.
Jednym z ważnych aspektów przygotowania do szkoły jest dobre zdrowie dziecka. Dlatego niezbędne jest hartowanie, ćwiczenia, ćwiczenia i zapobieganie przeziębieniom.
Dla lepszej adaptacji w szkole dziecko musi być towarzyskie, czyli umieć komunikować się zarówno z rówieśnikami, jak i dorosłymi. Musi rozumieć i uznawać autorytet dorosłych, odpowiednio reagować na uwagi rówieśników i starszych. Rozumieć i oceniać działania, wiedzieć, co jest dobre, a co złe. Trzeba nauczyć dziecko odpowiednio oceniać swoje możliwości, przyznawać się do błędów, umieć przegrywać. Dlatego rodzice muszą przygotować dziecko i wyjaśnić mu zasady życia, które pomogą mu zintegrować się ze szkolnym społeczeństwem.
Taką pracę z dzieckiem należy rozpocząć z wyprzedzeniem, od trzeciego do czwartego roku życia. Kluczem do dalszej bezbolesnej adaptacji dziecka w zespole szkolnym są dwa podstawowe warunki: dyscyplina i znajomość zasad.
Dziecko powinno uświadamiać sobie wagę i odpowiedzialność procesu uczenia się oraz być dumne ze swojego statusu ucznia, odczuwać chęć odniesienia sukcesu w szkole. Rodzice powinni pokazać, jak bardzo są dumni ze swojego przyszłego ucznia, jest to bardzo ważne dla psychologicznego kształtowania wizerunku szkoły – dla dzieci ważna jest opinia rodziców.
Niezbędne cechy, takie jak dokładność, odpowiedzialność i staranność, nigdy nie powstają od razu – wymaga to czasu, cierpliwości i wysiłku. Bardzo często dziecko potrzebuje prostego wsparcia bliskiej osoby dorosłej.
Dzieci zawsze mają prawo do popełniania błędów, jest to charakterystyczne dla wszystkich ludzi bez wyjątku. Bardzo ważne jest, aby dziecko nie bało się popełniać błędów. Idąc do szkoły, uczy się uczyć. Wielu rodziców beszta dzieci za błędy, słabe oceny, co prowadzi do spadku samooceny przedszkolaka i strachu przed zrobieniem złego kroku. Jeśli dziecko popełni błąd, wystarczy zwrócić na niego uwagę i zaoferować lub pomóc w naprawie.
Pochwała jest warunkiem poprawiania błędów. Nawet za mały sukces lub osiągnięcia dzieci konieczne jest nagradzanie zachętą.
Przygotowanie to nie tylko umiejętność liczenia i pisania, ale także samokontrola – dziecko samo musi robić proste rzeczy bez perswazji (iść spać, myć zęby, zbierać zabawki, a w przyszłości wszystko, co niezbędne do szkoły ). Im szybciej rodzice zrozumieją, jak ważne i konieczne jest to dla ich dziecka, tym lepiej ukształtuje się proces przygotowania i edukacji jako całości.
Już od 5 roku życia dziecko może być motywowane do nauki poprzez określenie tego, co go interesuje. Tym zainteresowaniem może być chęć bycia w zespole, zmiana scenerii, pragnienie wiedzy, rozwój zdolności twórczych. Zachęcaj do tych aspiracji, są one fundamentalne w psychologicznym przygotowaniu dziecka do szkoły.
Wszechstronny rozwój dziecka jest gwarancją jego dalszej pomyślnej nauki, a wszystkie zdolności i aspiracje tkwiące w dzieciństwie z pewnością zostaną zrealizowane w dorosłym, niezależnym życiu.
Bądź cierpliwy i rozważny, a twoje wysiłki z pewnością przyniosą niezwykłe rezultaty. Powodzenia!