Jak ćwiczenia zmniejszają niepokój?

Niepokój może być chroniczny lub związany z nadchodzącymi wydarzeniami, takimi jak egzamin lub ważna prezentacja. Wyczerpuje, przeszkadza w myśleniu i podejmowaniu decyzji, a w końcu może zrujnować całość. Neuropsychiatra John Ratey pisze o tym, jak sobie z tym poradzić poprzez ćwiczenia.

W dzisiejszych czasach niepokój jest powszechnym zjawiskiem. Prawie każdy człowiek, jeśli sam na to nie cierpi, zna kogoś z przyjaciół lub rodziny, który ma skłonność do niepokoju. Neuropsychiatra John Ratey przytacza amerykańskie statystyki: u jednego na pięciu dorosłych w wieku powyżej 18 lat i u jednego na trzech nastolatków w wieku od 13 do 18 lat zdiagnozowano przewlekłe zaburzenie lękowe w zeszłym roku.

Jak zauważa dr Ratey, wysoki poziom lęku zwiększa ryzyko innych zaburzeń, takich jak depresja, a także może przyczyniać się do rozwoju cukrzycy i chorób układu krążenia. Ekspert uważa za bardzo ważne wyniki niedawnego badania, które pokazują, że osoby niespokojne prowadzą siedzący tryb życia. Ale aktywność może być najlepszym niemedycznym rozwiązaniem zapobiegania i leczenia lęku.

„Czas zasznurować tenisówki, wysiąść z samochodu i ruszyć!” pisze Wright. Jako psychiatra badający wpływ ćwiczeń na mózg nie tylko zna naukę, ale w praktyce widział, jak aktywność fizyczna wpływa na pacjentów. Badania pokazują, że ćwiczenia aerobowe są szczególnie korzystne.

Prosta przejażdżka rowerem, lekcja tańca, a nawet energiczny spacer mogą być potężnym narzędziem dla osób cierpiących na chroniczny niepokój. Te zajęcia pomagają również osobom, które są nadmiernie zdenerwowane i zaabsorbowane, na przykład zbliżającym się egzaminem, wystąpieniami publicznymi lub ważnym spotkaniem.

Jak ćwiczenia pomagają zmniejszyć lęk?

  • Ćwiczenia fizyczne odwracają uwagę od niepokojącego tematu.
  • Ruch zmniejsza napięcie mięśni, zmniejszając w ten sposób własny wkład organizmu w stany lękowe.
  • Podwyższone tętno zmienia chemię mózgu, zwiększając dostępność ważnych neurochemikaliów przeciwlękowych, w tym serotoniny, kwasu gamma-aminomasłowego (GABA) i neurotroficznego czynnika pochodzenia mózgowego (BDNF).
  • Ćwiczenia aktywują płaty czołowe mózgu, funkcję wykonawczą, która pomaga kontrolować ciało migdałowate, biologiczny system odpowiedzi na rzeczywiste lub wyimaginowane zagrożenia dla naszego przetrwania.
  • Regularne ćwiczenia tworzą zasoby, które zwiększają odporność na gwałtowne emocje.

A więc, ile dokładnie ćwiczeń potrzebujesz, aby chronić się przed atakami lękowymi i zaburzeniami lękowymi? Chociaż nie jest to łatwe do zidentyfikowania, niedawna analiza w czasopiśmie Anxiety-Depression wykazała, że ​​osoby z zaburzeniami lękowymi, które miały w swoim życiu sporo aktywności fizycznej, były lepiej chronione przed wystąpieniem objawów lękowych niż osoby, które nie poruszały się zbytnio.

Dr Ratey podsumowuje to: jeśli chodzi o leczenie lęku, najlepiej jest więcej ćwiczyć. „Nie rozpaczaj, nawet jeśli dopiero zacząłeś. Niektóre badania pokazują, że nawet jeden trening może pomóc złagodzić pojawiający się niepokój. Rodzaj ćwiczeń, które wybierzesz, może nie mieć większego znaczenia. Badania wskazują na skuteczność każdej aktywności fizycznej, od tai chi po trening interwałowy o wysokiej intensywności. Ludzie doświadczali poprawy bez względu na to, jakich działań podejmowali. Przydaje się nawet zwykła aktywność fizyczna. Najważniejsze jest, aby spróbować, działać i nie rezygnować z tego, co zacząłeś.

Jak sprawić, by zajęcia były najbardziej efektywne?

  • Wybierz czynność, która jest dla Ciebie przyjemna, którą chcesz powtórzyć, wzmacniając pozytywny wpływ.
  • Pracuj nad zwiększeniem tętna.
  • Ćwicz z przyjacielem lub w grupie, aby skorzystać z dodatkowej korzyści, jaką jest wsparcie społeczne.
  • Jeśli to możliwe, ćwicz na łonie natury lub na terenach zielonych, co dodatkowo zmniejsza stres i niepokój.

Chociaż badania naukowe są ważne, nie ma potrzeby sięgania do wykresów, statystyk lub recenzji, aby dowiedzieć się, jak dobrze czujemy się po treningu, gdy lęk ustąpi. „Zapamiętaj te uczucia i wykorzystaj je jako motywację do codziennej praktyki. Czas wstać i ruszyć!» dzwoni neuropsychiatra.

Dodaj komentarz