Płaskostopie – co to jest, przyczyny, objawy. Test płaskostopia i leczenie dolegliwości

Sprawdzona zawartość

Stopy płaskostopie to stopy, które charakteryzują się obniżeniem łuków podłużnych. Dziś płaskostopie można nazwać chorobą społeczną. Występuje bardzo często zarówno u dzieci, jak iu dorosłych. Dzieci z takimi stopami szybko się męczą, natomiast małe dzieci nie chcą chodzić, proszą o wzięcie na ręce

Co to są płaskostopie?

Płaskostopie (płaskostopie) to stan, w którym sklepienia podłużne są obniżone. Bardzo często występuje w rodzinie i jest niedoceniany przez rodziców. To duży błąd, ponieważ pierwsze lata życia dziecka decydują o prawidłowym ukształtowaniu stopy, dlatego nie należy lekceważyć tego problemu. Prawidłowo zbudowana stopa bierze udział w rozciąganiu łuków fizjologicznych i łuków kostnych, które w ten sposób wspierają stopę i chronią ją przed wszelkimi wstrząsami. Przylega ściśle do podłoża trzema punktami: piętą, głową I i głową XNUMX-ej kości śródstopia. Z kolei główne łuki stopy biegną między tymi punktami:

1. wzdłużny,
2. środkowy,
3. bok podłużny,
4. poprzeczny przód.

Obniżenie tych punktów prowadzi do powstania płaskostopia. Dzieci z płaskostopiem szybko się męczą, a najmłodsi często nie chcą samodzielnie chodzić i są proszeni o odebranie. Do 3 roku życia stopy dziecka są płaskie, ponieważ są zamaskowane przerośniętymi i miękkimi poduszkami tłuszczowymi, które znikają około 3 roku życia.

Możemy wyróżnić dwa podstawowe typy płaskostopia:

– płaskostopie podłużne: w wyniku obniżenia łuku przyśrodkowego stopy;

– płaskostopie poprzeczne: wynikające z obniżenia łuku poprzecznego stopy.

Płaskostopie – przyczyny

Płaskostopie są wynikiem niewydolności mięśni odpowiedzialnych za utrzymanie prawidłowego łuku stopy, w tym: mięśnia piszczelowego przedniego i tylnego, mięśnia strzałkowego długiego oraz wszystkich mięśni podeszwowych stopy.

Podstawą powstawania płaskostopia może być:

1. noszenie nieodpowiedniego (zbyt ciasnego) obuwia,
2. nadwaga/otyłość,
3. krzywica,
4. obciążanie stóp przy jednoczesnym osłabianiu mięśni i więzadeł,
5. twarda ziemia,
6. noszenie butów na wysokim obcasie,
7. noszenie butów z wąskim noskiem,
8. praca na stojąco (złe ułożenie stóp podczas stania),
9. niewłaściwe stosowanie wkładek ortopedycznych,
10. siedzący tryb życia,
11. predyspozycje genetyczne do dziedziczenia architektury stopy (specyficznej budowy), co zwiększa ryzyko płaskostopia,
12. ubieranie dziecka w zbyt ciasne buciki lub skarpetki,
13. zmuszanie dziecka do chodzenia, gdy nie jest jeszcze na to gotowe,
14. charakter pracy np. fryzjer obciąża stopy,
15. kobiety w ciąży (w tym okresie płaskostopie może się pogorszyć, ponieważ kobiety niosą dużo wagi),
16. Wady wrodzone (rzadko), np. wiotkość więzadeł i ścięgien.

Płaskostopie przyczyniają się do rozwoju przewlekłego stanu zapalnego torebki i więzadeł stopy. U małych dzieci płaskostopie nie powinno być problemem, ponieważ rozwijająca się stopa jest wypełniona tłuszczem i ma osłabione więzadła. Rodzice powinni uważać w okresie dojrzewania, aby płaskostopie nie wystawało w późniejszym życiu. Dlatego nie należy zmuszać dziecka do zbyt szybkiego chodzenia ani wkładać dziecka do chodzika, ponieważ słabe jeszcze mięśnie są napięte, co może skutkować deformacją stóp. Dziecko zacznie chodzić, gdy będzie gotowe. Płaskostopie zwykle ustępuje samoistnie w trzecim roku życia dziecka.

Płaskostopie – objawy

1. Płaskostopie poprzeczne objawia się poszerzeniem przedniej części stopy. Ten rodzaj dolegliwości występuje najczęściej u kobiet, które na co dzień noszą buty na wysokim obcasie.

2. Płaskostopie podłużne są z kolei konsekwencją obciążenia stopy i objawiają się zmniejszeniem lub zanikiem łuku podłużnego stopy. Często wskazuje na to stan noszonych butów (podeszwa jest noszona od wewnątrz; buty są zdeformowane). Może pojawić się deformacja w postaci palucha koślawego.

Inne objawy płaskostopia:

1. powstawanie modzeli i nagniotków na podeszwie,
2. ból w okolicy podbicia (czasami),
3. pieczenie,
4. powstawanie zmian zwyrodnieniowych, które mogą deformować stopy, np. palucha,
5. nadmierna potliwość stóp,
6. nawracające grzybice i odciski,
7. zaburzenia krążenia,
8. powstawanie pajączków i krwiaków,
9. sucha i blada skóra
10. obrzęk
11. chód ciężki i kołyszący,
12. szybkie zmęczenie stóp.

Test wykrywania płaskostopia

U dziecka przed czwartym rokiem życia ciężar działania powoduje, że stopa leży płasko na ziemi. Stopa zaczyna przybierać bardziej zgrabny kształt w miarę jak dziecko staje się szczuplejsze i gdy jego waga przestaje być obciążeniem dla stóp. Aby dowiedzieć się, czy Twoje dziecko ma płaskostopie, należy wykonać prosty test. Patrząc z boku, stopa powinna mieć widoczne zagłębienie wewnętrzne. Jeśli więc chcesz się temu przyjrzeć, poproś dziecko, aby stanąło na palcach i sprawdziło, czy jama stopy jest wyraźnie widoczna. Jeśli tak – nie ma co się martwić, ale jeśli stopa wychyla się do wewnątrz pod wpływem ciężaru i jednocześnie zakrywa uformowany łuk – mówimy o płaskostopiu statycznym.

Płaskostopie możemy też rozpoznać po tym, czy buciki dziecka są wygięte w środku i czy nosi się szpilki po wewnętrznej stronie. Również dziecko szybko się męczy podczas chodzenia, skarży się na bóle stóp i łydek – to objawy, które mogą świadczyć o płaskostopiu.

Leczenie płaskostopia

Wybór metody leczenia płaskostopia uzależniony jest od nasilenia dolegliwości. Polega głównie na wykonywaniu ćwiczeń poprawiających wydolność stopy. Do tego celu można wykorzystać woreczki ryżowe lub szmaciane kulki, które należy podrzucić stopami, a następnie włożyć do pudełka. Dobre efekty dają również masaże stóp piłkami turalowymi, np. do tenisa, oraz chodzenie po zewnętrznych krawędziach stóp i na palcach.

Biorąc pod uwagę fakt, że bosa stopa i jej mięśnie pracują najefektywniej na nierównym podłożu – warto z dzieckiem pracować boso na piasku lub trawie. Dobrze sprawdzają się również wkładki ortopedyczne (powinny być dobrze dobrane, aby nie deformować stóp!). W butach z wkładkami mięśnie mają oparcie, dzięki czemu nie muszą pracować. Jeśli jednak dziecko nie ćwiczy, mięśnie mogą stać się rozleniwione i mogą rozwinąć się płaskostopie. Dlatego wkładki nie zastępują ćwiczeń, a jedynie pomagają w utrzymaniu prawidłowego kształtu stopy uzyskanej za ich pomocą. Wkładki należy nosić tylko zgodnie z zaleceniami ortopedy, nie kupuj gotowych produktów bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

Inne aspekty wspomagające leczenie:

1. zabiegi kinezyterapii,
2. aparat do korekcji dużego palca,
3. w zaawansowanych przypadkach – operacja,
4. pływanie, które odciąża stawy i wzmacnia mięśnie.

Jakie powinno być odpowiednie obuwie dla dziecka?

1. pięta powinna być stabilna,
2. noski butów powinny być szerokie,
3. cholewka buta powinna sięgać powyżej kostki,
4. buty powinny być sznurowane,
5. powinny mieć sztywny obcas, który utrzymuje stopę w prawidłowej osi (niezależnie od tego, czy są to sandały, czy zakryte buty),
6. obuwie powinno być wykonane z miękkiej skóry lub materiału naturalnego,
7. podeszwa buta powinna być na tyle gruba, aby amortyzować wstrząsy podczas chodzenia,
8. bardzo ważne: buty powinny być nowe i nie noszone po kolejnym dziecku,

Przeczytaj też: Krzywy problem