Edukacja w Szwajcarii: dlaczego dziecko jej potrzebuje, czego będzie się uczyć i ile to kosztuje

Naukowcy udowodnili, że prawie połowa zawodów, które dorastające pokolenie będzie musiało opanować, jeszcze nie istnieje. Tak więc wybór kierunku dla siebie, studiowanie w piątej lub nawet ósmej klasie, wcale nie jest racjonalne. Mimo to w rosyjskich szkołach wszystko ma na celu to, aby dziecko jak najwcześniej zdecydowało się na przyszłość i już zaczęło się przygotowywać.

„Nie pytamy dzieci, kim chcą zostać, dokąd wejdą w przyszłości, nie namawiamy ich do tej ważnej życiowej decyzji. Współczesny człowiek nie musi opanować jednego konkretnego zawodu i zapamiętywać pewnej wiedzy. Naszym głównym celem jest uczyć się uczyć. Aby upewnić się, że ludzie nadal się kształcą po otrzymaniu wszystkich niezbędnych dyplomów. Teraz jest Internet, wyszukiwarki, a co najważniejsze, trzeba wiedzieć, gdzie i jak znaleźć informacje. Ważne jest również, aby zrozumieć, że możesz zmienić swoje życie w wieku 18, 25 i 40 lat ”- mówią pracownicy. Kolegium Beau Soleila.

Ta prywatna szkoła ma ponad sto lat – została założona w 1910 roku. Można do niej wejść od 11 roku życia i uczyć się w programie francuskim lub międzynarodowym, a po dziewiątej klasie można wybrać maturę angielską, amerykańską lub międzynarodową . W wychowaniu fizycznym uczą tu jazdy na snowboardzie lub łyżwach, gry w golfa i jazdy konnej. Pomimo tego, że nauczyciele nie wymagają od studentów pilnego decydowania o przyszłości, prawie co trzecia osoba bez problemu trafia na uczelnie, które znajdują się w pierwszej 50-tce najlepszych uczelni na świecie.

Więcej zdjęć szkoły – na strzałce

Wydaje się, że wyjście ze strefy komfortu przez współczesne dzieci to bycie bez telefonu komórkowego lub bez Internetu dłużej niż jeden dzień. Ale jest o wiele ciekawsza „rozrywka”, na którą po prostu nie odważysz się. Szwajcarskie uczelnie organizują wspinaczki na Kilimandżaro, wspinaczkę po klifach, skoki spadochronowe i spływy kajakowe.

A ci, którzy chcą, mogą wybrać się na wycieczkę do Tanzanii i pomóc dzieciom zbudować szkołę.

„Dzieci po raz pierwszy w życiu zostają wolontariuszami. Mają szansę zrozumieć, jak żyją inni. Nie wszyscy nasi studenci, dostając się na studia, rozumieją, jakie mają szczęście w życiu. W Tanzanii widzą zupełnie inne przeznaczenie. I uczą się dobroczynności” – komentuj w Kolegium Champitteta.

To jedno z najbardziej tradycyjnych miejsc w Szwajcarii, gdzie można wysłać dziecko. Kolegium zostało założone w 1903 roku w Lozannie. W tym czasie udało mu się wychować wiele znanych osobistości, nauczycieli z Oksfordu i wynalazców. Reżimu nie można naruszać: oczywiście palenie i alkohol są surowo zabronione, sprzęt cyfrowy nie może być przechowywany w pokojach, a wieczorem wszystkie telefony i laptopy muszą znajdować się w specjalnych szafkach. Życie studentów jest ciekawe nawet bez tego: dziś studiujesz w Lozannie, na weekend jedziesz szybkim pociągiem do Mediolanu, a wakacje spędzasz w Afryce, pomagając miejscowej ludności.

Więcej zdjęć szkoły – na strzałce

Być może jednym z największych problemów współczesnej młodzieży jest zwątpienie w siebie. Mimo to: rodzice, próbując zarobić na lepsze życie, mogą nie poświęcać wystarczająco dużo czasu swojemu potomstwu, w szkole nauczyciel może zostać ukarany za każde przewinienie, a koledzy z klasy chętnie się zrekompensują, ledwo zauważając jakąkolwiek słabość.

Zagraniczne uczelnie mają inne podejście: nawet w nauczaniu kładzie się nacisk na rozwijanie umiejętności dziecka i wspieranie go. Dziecko może robić to, co robi najlepiej i stać się bardziej pewnym siebie, obserwując, jak nauczyciele i koledzy z uczniów reagują na jego projekty.

„Kiedyś spotkałem się z ojcem przyszłego ucznia i powiedział, że są dwa rodzaje ludzi – wilki i owce. I zapytał, który z naszych podopiecznych robimy. Myślałem o tym, bo nie miałem jednoznacznej odpowiedzi na takie pytanie. I nagle przypomniałem sobie nasz herb, który przedstawia delfina. I nie było lepszej odpowiedzi – hodujemy delfiny. Nasi studenci są mądrzy, uprzejmi, ale jednocześnie zawsze potrafią się bronić, jeśli ktoś ich obrazi – wyjaśnia reżyser. Kolegium Champitteta.

Udowodnili to naukowcy: millinaliści są znacznie mniej niezależni niż starsze pokolenia. A tym bardziej dzieci w wieku szkolnym, które mieszkają z rodzicami. W szkole za granicą uczeń mieszka we własnym pokoju i raz w tygodniu dobrze widuje się z bliskimi.

„Mieliśmy uczniów, którzy nie wiedzieli, jak działa pralka. Z biegiem czasu nauczyli się wszystkiego. Oczywiście mamy sprzątaczki, ale uczniowie muszą sami posprzątać w swoich pokojach. Decydują też, co zjedzą na obiad, do jakich dodatkowych zadań się pójdą, z kim będą się komunikować. Dzieci uczą się dorastać, a z dala od rodziców bardzo łatwo jest zrozumieć, czym jest niezależność ”- wyjaśnił personel. Kolegium Du Leman.

Szkoła ta powstała stosunkowo niedawno – w 1960 roku, zaledwie dziewięć kilometrów od Genewy. W pensjonacie mieszka kilkuset studentów zagranicznych, których administracja szkoły zna osobiście. Zdecydowanie największą dumą uczelni są wyniki w nauce studentów. Mimo to większość trafia na najlepsze uniwersytety na świecie, a na uniwersytetach w Genewie również otrzymują zniżkę na czesne. Niezależność jest tu wychowana po prostu: każdy uczeń ma opiekuna-seniora, który pomaga rozwiązać wszystkie problemy.

Rosyjskie dzieci w wieku szkolnym mają możliwość nauki tylko jednego języka obcego – z reguły wybierają między angielskim a niemieckim.

Ale po kilku miesiącach w szwajcarskim college'u dziecko będzie biegle posługiwać się językiem angielskim, uczyć się francuskiego (w końcu wielu pracowników jest tutejszych), uczęszczać na zajęcia w języku rosyjskim, a poza tym komunikować się ze studentami z innych krajów , a zatem uczyć się ich języków.

Powszechnie przyjmuje się, że tylko oligarchów stać na edukację za granicą. Ale to nie do końca prawda: ceny za rok w prestiżowej uczelni zaczynają się od miliona rubli, czyli jest znacznie tańszy niż samochód zagraniczny, który jest w wielu rodzinach.

Oczywiście kwota nadal jest bardzo imponująca, ale oprócz szkoleń zwykle obejmuje ona bilety za granicę, pokój, jedzenie dla dziecka, jego ubrania, materiały edukacyjne, a czasem nawet drogi komputer.