Spis treści
Możemy kochać dwa kraje jednocześnie
Chociaż urodziłem się we Francji, również czuję się Libańczykiem, bo stamtąd pochodzi cała moja rodzina. Kiedy urodziły się moje dwie córki, pierwszym miejscem, które odwiedziliśmy, był ratusz po paszporty. Całkiem możliwe jest posiadanie dwóch tożsamości kulturowych i jednoczesne kochanie dwóch krajów, tak jak kochamy oboje rodziców. To samo dotyczy języka. Rozmawiam z Noor i Reem po francusku, a z moim mężem po francusku i Libanie. Aby uczyły się również mówić po libańsku, pisać, czytać i poznawać kulturę swoich przodków, rozważamy zapisanie naszych córek w środy do libańskiej szkoły.
Po porodzie ofiarowujemy mamie meghli
Miałam dwie cudowne ciąże i poród, niejasno i bez komplikacji. Maluchy nigdy nie miały problemu ze snem, kolkami, zębami… więc nie musiałam szukać tradycyjnych środków z Libanu, a wiem, że mogłam liczyć na teściową.
i ciotki, które mieszkają w Libanie, aby pomogły mi je ugotować. Na narodziny córek moja mama i moja kuzynka przygotowały meghli, przyprawowy pudding z orzeszkami pinii, pistacjami i orzechami włoskimi, który pomaga mamie odzyskać energię. Jej brązowy kolor nawiązuje do ziemi i żyzności.
Przepis na meghli
Wymieszaj 150 g proszku ryżowego, 200 g cukru, 1 lub 2 łyżki. do c. kminek i 1 lub 2 łyżki. do s. zmielony cynamon w rondlu. Stopniowo dodawać wodę, ubijając, aż się zagotuje i zgęstnieje (5 min). Podawać schłodzone z tartym kokosem i suszonymi owocami: pistacjami…
Moje córki uwielbiają zarówno dania libańskie, jak i francuskie?
Zaraz po porodzie wyjechaliśmy do Libanu, gdzie spędziłam dwa długie i spokojne urlopy macierzyńskie w naszym rodzinnym domu w górach. W Bejrucie było lato, było bardzo gorąco i wilgotno, ale w górach chroniliśmy się przed dusznym upałem. Każdego ranka budziłam się o 6 rano z córkami i doceniałam absolutny spokój: w domu dzień wstaje bardzo wcześnie, a wraz z nim budzi się cała przyroda. Pierwszą butelkę dałem im na świeżym powietrzu, ciesząc się wschodem słońca i widokiem na góry z jednej strony, morze z drugiej i śpiew ptaków. Przyzwyczailiśmy dziewczyny do jedzenia wszystkich naszych tradycyjnych potraw bardzo wcześnie, aw Paryżu prawie codziennie próbujemy libańskie potrawy, bardzo kompletne dla dzieci, ponieważ zawsze na bazie ryżu, warzyw, kurczaka lub ryby. Kochają ją tak samo jak French pains au chocolat, mięso, frytki czy makaron.
Jeśli chodzi o opiekę nad dziewczynami, opiekujemy się wyłącznie moim mężem i mną. W przeciwnym razie mamy szczęście, że możemy liczyć na moich rodziców lub kuzynów. Nigdy nie korzystaliśmy z niani. Libańskie rodziny są bardzo obecne i bardzo zaangażowane w edukację dzieci. Prawdą jest, że w Libanie ludzie wokół nich również bardzo się angażują: „nie rób, jeśli nie rób tego, rób to tak, bądź ostrożny…! Na przykład postanowiłam nie karmić piersią i słyszałam komentarze typu: „Jeśli nie karmisz piersią, on cię nie pokocha”. Ale ignorowałem tego typu uwagi i zawsze kierowałem się intuicją. Kiedy zostałam mamą, byłam już dojrzałą kobietą i doskonale wiedziałam, czego pragnę dla moich córek.