Przykład wykonania analizy korelacji w Excelu

Jedną z najczęstszych metod stosowanych w statystyce do badania danych jest analiza korelacji, którą można wykorzystać do określenia wpływu jednej wielkości na drugą. Zobaczmy, jak można przeprowadzić tę analizę w programie Excel.

Cel analizy korelacji

Analiza korelacji pozwala znaleźć zależność jednego wskaźnika od drugiego, a jeśli zostanie znaleziona, obliczyć Współczynnik korelacji (stopień powiązania), który może przyjmować wartości od -1 do +1:

• jeśli współczynnik jest ujemny, zależność jest odwrotna, tzn. wzrost jednej wartości prowadzi do spadku drugiej i odwrotnie.
• jeśli współczynnik jest dodatni, zależność jest bezpośrednia, tzn. wzrost jednego wskaźnika prowadzi do wzrostu drugiego i odwrotnie.

Siła zależności jest określona przez moduł współczynnika korelacji. Im większa wartość, tym silniejsza zmiana jednej wartości wpływa na drugą. Na tej podstawie, przy zerowym współczynniku, można argumentować, że nie ma związku.

Wykonywanie analizy korelacji

Aby poznać i lepiej zrozumieć analizę korelacji, wypróbujmy ją w poniższej tabeli.

Oto dane o średniej dziennej temperaturze i średniej wilgotności dla miesięcy w roku. Naszym zadaniem jest ustalenie, czy istnieje związek między tymi parametrami, a jeśli tak, to jak silny.

Metoda 1: Zastosuj funkcję CORREL

Excel udostępnia specjalną funkcję, która umożliwia wykonanie analizy korelacji – WSPÓŁPRACA. Jego składnia wygląda tak:

КОРРЕЛ(массив1;массив2).

Procedura pracy z tym narzędziem jest następująca:

1. Wstajemy w wolnej komórce tabeli, w której planujemy obliczyć współczynnik korelacji. Następnie kliknij ikonę „fx (funkcja wstawiania)” po lewej stronie paska formuły.
2. W otwartym oknie wstawiania funkcji wybierz kategorię "Statystyczny" (lub „Pełna lista alfabetyczna”), wśród proponowanych opcji zwracamy uwagę „WSPÓŁPRACA” i kliknij OK.
3. Na ekranie zostanie wyświetlone okno argumentów funkcji z kursorem w pierwszym polu po przeciwnej stronie „Tablica 1”. Tutaj wskazujemy współrzędne komórek pierwszej kolumny (bez nagłówka tabeli), których dane należy przeanalizować (w naszym przypadku B2:B13). Możesz to zrobić ręcznie, wpisując żądane znaki za pomocą klawiatury. Możesz również wybrać żądany zakres bezpośrednio w samej tabeli, przytrzymując lewy przycisk myszy. Następnie przechodzimy do drugiego argumentu „Tablica 2”, po prostu klikając w odpowiednim polu lub naciskając klawisz zakładka. Tutaj podajemy współrzędne zakresu komórek drugiej analizowanej kolumny (w naszej tabeli jest to C2:C13). Kliknij, gdy będziesz gotowy OK.
4. Otrzymujemy współczynnik korelacji w komórce z funkcją. Oznaczający „-0,63” wskazuje na umiarkowanie silną odwrotną zależność między analizowanymi danymi.

Metoda 2: Użyj „zestawu narzędzi analitycznych”

Alternatywnym sposobem przeprowadzenia analizy korelacji jest użycie „Analiza pakietu”, który musi być najpierw włączony. Dla tego:

1. Idź do menu "plik".
2. Wybierz element z listy po lewej stronie „Parametry”.
3. W wyświetlonym oknie kliknij podsekcję „Dodatki”. Następnie w prawej części okna na samym dole dla parametru "Kontrola" Dodaj „Dodatki do Excela” i kliknij "Udać się".
4. W oknie, które się otworzy, zaznacz „Pakiet analityczny” i potwierdź akcję, naciskając przycisk OK.

Wszystko gotowe, „Pakiet analityczny” aktywowany. Teraz możemy przejść do naszego głównego zadania:

1. Wciśnij guzik "Analiza danych", który znajduje się w zakładce "Dane".
2. Pojawi się okno z listą dostępnych opcji analizy. Świętujemy "Korelacja" i kliknij OK.
3. Na ekranie pojawi się okno, w którym należy określić następujące parametry:
   • „Interwał wejściowy”. Wybieramy cały zakres analizowanych komórek (czyli obie kolumny na raz, a nie pojedynczo, jak miało to miejsce w przypadku metody opisanej powyżej).
   • "Grupowanie". Do wyboru są dwie opcje: według kolumn i wierszy. W naszym przypadku odpowiednia jest pierwsza opcja, ponieważ. w ten sposób analizowane dane znajdują się w tabeli. Jeśli nagłówki znajdują się w wybranym zakresie, zaznacz pole obok „Etykiety w pierwszej linii”.
   • „Opcje wyjściowe”. Możesz wybrać opcję „Interwał wyjścia”, w takim przypadku wyniki analizy zostaną wstawione na bieżący arkusz (należy podać adres komórki, z której będą wyświetlane wyniki). Proponuje się również wyświetlanie wyników na nowym arkuszu lub w nowej księdze (dane zostaną wstawione na samym początku, czyli zaczynając od komórki (A1). Jako przykład wyjeżdżamy „Nowy arkusz” (wybrane domyślnie).
   • Gdy wszystko będzie gotowe, kliknij OK.
4. Otrzymujemy taki sam współczynnik korelacji jak w pierwszej metodzie. Sugeruje to, że w obu przypadkach zrobiliśmy wszystko dobrze.

Wnioski

W związku z tym przeprowadzanie analizy korelacji w programie Excel jest dość zautomatyzowaną i łatwą do nauczenia procedurą. Wszystko, co musisz wiedzieć, to gdzie znaleźć i jak skonfigurować niezbędne narzędzie, a w przypadku „pakiet rozwiązań”, jak go aktywować, jeśli wcześniej nie było jeszcze włączone w ustawieniach programu.