Zapobieganie algodystrofii

Zabiegi medyczne na algodystrofię

Nie ma specyficznego leczenia dystrofii. U niektórych osób występuje kombinacja zabiegów fizjoterapeutycznych i niektórych leków, które zmniejszają ból i utrzymują ruchomość stawów.

Leczenie jest najskuteczniejsze, gdy rozpoczyna się wkrótce po wystąpieniu choroby. Mogą spowolnić postęp choroby, a czasami całkowicie zniknąć objawy.

Większość nastolatków z tym schorzeniem całkowicie wyzdrowieje. Niektórzy ludzie mimo leczenia nadal odczuwają ciągły lub obezwładniający ból, a także pewne nieodwracalne zmiany zewnętrzne.

Rehabilitacja. Właściwy program ćwiczeń pomaga utrzymać aktywne kończyny i może poprawić krążenie krwi. Ćwiczenia mogą poprawić elastyczność i siłę dotkniętych kończyn.

TENS (Tansskórna elektryczna stymulacja nerwów). Jest to zabieg przy użyciu urządzenia, które wysyła niewielkie wstrząsy elektryczne przez nerwy, aby uśmierzyć ból.  

Akwaterapia. Szczególnie skuteczne są programy ćwiczeń wodnych. Wielu pacjentów jest wrażliwych na temperaturę i wygodniej jest wykonywać ćwiczenia w gorącej wodzie.

Psychoterapia. Ludzie, którzy cierpią z powodu ciągłego bólu, mogą rozwinąć depresję lub lęk, które wpływają na ich życie i rodziny. Czasami konieczne jest wsparcie psychologiczne, aby pomóc osobom z chorobą w radzeniu sobie z codziennym życiem i ułatwić im rehabilitację.

Leki zmniejszające ból

Różne kombinacje leków mogą być skuteczne w łagodzeniu objawów złożonego regionalnego zespołu bólowego. Skuteczność zabiegów może się różnić w zależności od osoby.

• NLPZ zmniejszające ból i stany zapalne: Aspiryna, iburpofen (Advil®, Motrin®), naproksen (Aleve®).
• Kortykosteroidy do leczenia stanów zapalnych i obrzęków: prednizolon i prednizon.
• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne: amitryptylina lub nortryptylina.
• Zastrzyki z toksyny botulinowej.
• Opioidy: Tramadol®, morfina.
• Miejscowe kremy znieczulające: lidokaina i ketamina.
• Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny: wenlafaksyna lub duloksetyna.
• Gabapentyna (Neurontin®, lek przeciwdrgawkowy) i pregabalina (Lyrica®, lek przeciwdrgawkowy i przeciwbólowy)
• Kalcytonina lub bisfosfoniany są przydatne w utrzymaniu lub wzmocnieniu gęstości kości.

Terapie iniekcyjne

Różne terapie iniekcyjne lub blokowe obejmują wstrzykiwanie substancji, która tymczasowo i miejscowo hamuje aktywność współczulnego układu nerwowego w celu zablokowania odczuwania bólu. Czasami stosuje się znieczulenie tułowia i regionalną blokadę dożylną.

Inne bardziej inwazyjne i przez to bardziej ryzykowne metody obejmują neurostymulację, dooponowy wlew klonidyny i stymulację regionu rdzenia kręgowego.

Osoby z bardzo silnym bólem, który utrzymuje się przez długi czas, zwykle gorzej reagują na leczenie. Osoby te czasami muszą przestrzegać programu leczenia dostosowanego do ich przewlekłego bólu.