Puffball żółty (Lycoperdon flavotinctum)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Agaricaceae (pieczarki)
- Rodz: Lycoperdon (płaszcz przeciwdeszczowy)
- Typ: Lycoperdon flavotinctum (żółta purchawka)
Jasny, słoneczny żółty kolor żółtego płaszcza przeciwdeszczowego nie pomyli tego grzyba z innymi płaszczami przeciwdeszczowymi. W przeciwnym razie rośnie i rozwija się w taki sam sposób, jak inne, bardziej znane i znacznie mniej rzadkie płaszcze przeciwdeszczowe.
Opis
Ciało owocowe: u młodych grzybów okrągły, prawie bez szypułki, potem wydłużony, gruszkowaty, czasem z wyraźną fałszywą szypułką około 1 cm. Mały, do trzech centymetrów wysokości i do 3,5 cm szerokości. Powierzchnia zewnętrzna jasnożółta, ciemnożółta, pomarańczowożółta, żółta, bladożółta, jaśniejsza u podstawy; lżejsze z wiekiem. W młodości powierzchnia grzyba pokryta jest małymi kolcami i pryszczami. Wraz ze wzrostem lub pod deszczem kolce mogą całkowicie się kruszyć.
Jeśli ostrożnie wyciągniesz grzyba, możesz zobaczyć grube, przypominające korzenie nitki grzybni u podstawy.
Kiedy zarodniki dojrzewają, zewnętrzna skorupa pęka na górze, tworząc otwór do uwolnienia zarodników.
Zarodniki powstają w górnej części owocnika. Sterylna (jałowa) część ma około jednej trzeciej wysokości.
Miazga: biały, u młodych okazów białawy, z wiekiem ciemnieje, staje się oliwkowobrązowy i zamienia się w proszek zawierający zarodniki. Miękka, dość gęsta, nieco watowana w strukturze.
Zapach: przyjemny, grzybowy.
Smak: Grzyb.
proszek zarodników: żółtawobrązowy.
Zarodniki żółtobrązowe, kuliste, drobno kłujące, 4-4,5 (5) µm, z drobną szypułką.
Jadalność
Jadalne w młodym wieku, podobnie jak inne jadalne płaszcze przeciwdeszczowe: dopóki miąższ nie będzie biały i gęsty, nie zamieni się w proszek.
Sezon i dystrybucja
Lato-jesień (lipiec – październik).
Grzyb uważany jest za bardzo rzadki. Owocuje nie co roku, na terenach otwartych gleb w lasach mieszanych i liściastych. Występuje pojedynczo lub w małych grupach. Są informacje o znaleziskach w Europie Zachodniej, Ameryce Północnej.
Fot. Boris Melikyan (Fungarium.INFO)