Spis treści
Jakie jest znaczenie kałmuckiej opowieści opowiedzianej przez Pugaczowa w Córce kapitana
Okoliczności sprowadziły bohatera powieści „Córka kapitana” Grineva do rabusia Pugaczowa. Razem udali się do twierdzy Biełogorsk, aby uwolnić sierotę, która tam marniała, a po drodze szczerze zaczęli rozmawiać. Jaki jest sens kałmuckiej opowieści, opowiedzianej przez Pugaczowa w odpowiedzi na propozycję Griniewa, by poddać się na łaskę cesarzowej, pozostanie tajemnicą dla tych, którzy nie są zaznajomieni z rosyjską historią.
Kim jest Pugaczow, opisany przez Puszkina w „Córce kapitana”
Złowroga i tajemnicza postać Emelyan Pugachev to prawdziwa postać historyczna. Ten kozak Don został przywódcą wojny chłopskiej w latach 70. XX wieku. Ogłosił się Piotrem III i przy wsparciu Kozaków, niezadowolony z istniejącego rządu, wzniecił powstanie. Niektóre miasta przyjmowały buntowników chlebem i solą, inne broniły się resztką sił przed najazdem buntowników. W ten sposób miasto Orenburg przetrwało wyczerpujące oblężenie, które trwało sześć miesięcy.
Jakie jest znaczenie kałmuckiej opowieści Pugaczowa jest jasne dla tych, którzy wiedzą o buncie Pugaczowa
W październiku 1773 r. Armia Pugaczowa, do której dołączyli Tatarzy, Baszkirowie i Kałmucy, zbliżyła się do Orenburga. 11. rozdział opowieści „Córka kapitana”, która opisuje rozmowę Guriewa i Pugaczowa, rozgrywa się podczas tej strasznej zimy oblężenia Orenburga.
Co jest powiedziane w opowieści opowiedzianej przez Pugaczowa
W wagonie na zimowej drodze prowadzącej do twierdzy Biełogorsk toczy się rozmowa, w której ujawniają się przyszłe losy i prawdziwe myśli przywódcy Wojny Chłopskiej. Zapytany przez Griniewa o sens i cel powstania, Pugaczow przyznaje, że jest skazane na porażkę. Nie wierzy w lojalność swojego ludu, wie, że zdradzą go w dogodnym momencie, by uratować swoje życie.
Poproszony o poddanie się władzom rabuś, jak małe dziecko, opowiada Griniewowi opowieść o kruku i orle. Jego znaczenie jest takie, że orzeł, chcąc żyć 300 lat, prosi wronę o radę. Kruk zachęca orła, aby nie zabijał, ale zjadał padlinę, tak jak on.
W postaci orła, ptaka drapieżnego i wolnego ptaka – samego Pugaczowa, świadczy o tym również 33-letnie życie orła, tak długo jak żył zbójnik. Pod postacią kruka zjadającego padlinę, człowieka, który służy rządowi królewskiemu.
W naturze wrony żyją o połowę mniej niż orły, więc opowieść nie ma cienia pomyślnego zakończenia dla głównego bohatera – orła. Widać raczej pogardę i odrazę do obcego sposobu myślenia, jaki jego rozmówca próbuje narzucić Pugaczowowi.