Spis treści
Największą potrzebą ochrony są dzieci. Wraz z emerytami nie mogą samodzielnie zarabiać na życie i utrzymywać się. Zabezpieczenie społeczne dzieci jest jedną z najważniejszych kwestii w życiu społeczeństwa, a jej rozwiązanie jest bezpośrednio związane z poziomem gospodarki kraju oraz dobrobytem społecznym zarówno pracujących, jak i niepracujących obywateli.
Głównym aktem prawnym ustanawiającym prawa dziecka do ochrony jest Konstytucja Federacji Rosyjskiej, art. 39 gwarantuje pomoc społeczną w przypadku niepełnosprawności, choroby, utraty żywiciela rodziny i innych warunków określonych prawem. Ponadto w Rosji przyjęto Kodeks Rodzinny, w którym szerzej ujawnia się pojęcie praw dziecka.
Akty prawne jasno określają kategorie osób potrzebujących pomocy społecznej ze strony państwa, są to:
- dzieci bez rodziców;
- niepełnosprawne dzieci;
- ofiary przemocy;
- dzieci żyjące w biednej rodzinie;
- dzieci uchodźców i przesiedleńców;
- dzieci z niepełnosprawnością rozwojową.
Ta lista jest daleka od ukończenia. Istnieje wiele trudnych sytuacji, z którymi dziecko może się zmierzyć. A bezpośrednią odpowiedzialnością służb społecznych jest zapewnienie mu pomocy materialnej i moralnej na podstawie przepisów obowiązujących w Rosji.
Zasady zabezpieczenia społecznego dzieci niepełnosprawnych
W dzisiejszych czasach zabezpieczenie społeczne dzieci niepełnosprawnych przedstawia się następująco:
- otrzymywanie rent socjalnych przez niepełnosprawne dzieci i członków rodziny sprawujących opiekę;
- korzyści transportowe;
- dodatki mieszkaniowe – prawo do dodatkowej powierzchni, 50% zniżki na rachunki za media, prawo pierwszeństwa do mieszkania;
- ulgi podatkowe;
- preferencyjna opieka zdrowotna – wydawanie bezpłatnych leków, leczenie uzdrowiskowe, rehabilitacja, zapewnienie niezbędnych środków technicznych – wózków inwalidzkich, urządzeń głuchych i innych urządzeń technicznych;
- ochrona socjalna w zakresie wychowania i edukacji;
- organizacja instytucji specjalnych.
Należy zauważyć, że pomoc społeczna dla dzieci w naszym kraju jest dość rozwinięta i na odpowiednim poziomie. System ochrony praw dziecka stale ewoluuje i ulepsza się, ale jednocześnie rodzice i opiekunowie muszą monitorować przestrzeganie tych praw w terenie i śmiało dążyć do ich realizacji.