Jestem duży, świat jest mały — jeden z wewnętrznych obrazów relacji człowieka ze światem, charakterystyczny przede wszystkim dla osób z psychologią wszechmocy umysłu i woli, lub dla osób z nadmiernie rozdętym ja, nie uważać innych ludzi (świata ludzi) za ludzi. Równie niebezpieczne pojęcie, jak druga skrajność: pojęcie „Jestem mały, świat jest duży”.
To ustawienie jest zawarte w wielu książkach z zakresu psychologii i filozofii biznesu, gdzie w taki czy inny sposób jest nadawany:
- Nie ma w ogóle nieświadomości — to bajki dla idiotów.
- Musisz być duży, żeby mały świat leżał u twoich stóp.
- Musisz zrobić to, co powinno być zrobione. Nie przejmuj się swoimi uczuciami (i uczuciami innych ludzi).
- Miłość została wynaleziona, aby nie płacić pieniędzy. Miłość musi być chroniona.
- Nie ma losu — wszystko jest w 100% w Twoich rękach i nie ma znaczenia, czy są czyste, czy nie.
- „Znaki świata” i inne „cele” zostały wymyślone dla przegranych.
- Kochaj siebie, kichaj na wszystkich, a w życiu czeka Cię sukces…