Wiercenie na równinach zalewowych (Buerenia inundata)
Wiercenie na równinach zalewowych jest pasożytem z rodziny Umbelliferae.
Grzyb najczęściej występuje w Europie Zachodniej. Można go również znaleźć na Wyspach Brytyjskich, z powrotem w Niemczech, Francji i Szwajcarii. Po raz pierwszy został opisany we Francji.
Pasożyt może zarażać różne rodzaje selera, marchwi i prawoślazu.
Cykl życia wierceń na terenach zalewowych został szczegółowo zbadany w latach 60-70 ubiegłego wieku.
Askogenne komórki pasożyta przebijają się przez naskórek rośliny. W ten sposób zostają wyzwoleni. Nie ma okresu odpoczynku. Nie tworzą też synasku. Wielkość dojrzałych komórek askogennych wynosi do 500 µm. Zawierają około 100-300 jąder. Dzielą się między sobą mejozą, w wyniku czego powstają jednojądrzaste askopory. Te ostatnie są zamocowane na obwodzie komórki askogennej, a wakuola zajmuje miejsce pośrodku.
Pasożyt ma askopory. Przed kiełkowaniem łączą się w pary. Ascopory są dostępne w dwóch przeciwstawnych do siebie typach kojarzenia (tzw. prosty bipolarny heterotalizm). W wyniku kojarzenia powstaje komórka diploidalna, która następnie wyrasta na grzybnię. W ten sposób przebiega proces infekcji rośliny i dystrybucji przez przestrzenie międzykomórkowe.