Kauteryzacja polega na spaleniu tkaniny za pomocą przewodnika nagrzanego prądem elektrycznym lub za pomocą substancji chemicznej. Celem jest wtedy zniszczenie chorej tkanki lub zatrzymanie krwawienia. Etymologicznie termin pochodzi od nazwy łacińskiej ostrzegawczy, co oznacza przyżeganie i powstało z łacińskiego czasownika kauteryzuję czyli „spalić gorącym żelazkiem”.

Konkretnie, to zniszczenie tkanki umożliwia usunięcie zmiany, ale także zatrzymanie krwawienia lub cofnięcie obfitego pączkowania blizny. Kauteryzację najczęściej wykonuje się na skórze lub na błonie śluzowej. Stare urządzenia elektryczne, takie jak galwanokautery lub termokautery, pręt utrzymywany w stanie rozżarzonym, aby umożliwić intensywne ciepło, nie są już używane.

Historycznie kauteryzacja była stosowana od średniowiecza. W ten sposób Albucassis (936-1013), arabski chirurg z Hiszpanii, który w tamtym czasie był również wielkim mistrzem hiszpańsko-arabskiej chirurgii, stworzył wiele innowacji w medycynie. Wśród nich: hemostaza przez kompresję cyfrową i kauteryzację białym żelazem. Następnie w XVI^e chirurg Ambroise Paré (1509-1590) wyróżnił się na polach bitew, wnosząc wiele innowacji w leczeniu ran. W ten sposób wynalazł podwiązanie tętnic, aby zastąpić przyżeganie czerwonym żelazem. W rzeczywistości on, który był wynalazcą wielu narzędzi i jest często uważany za ojca nowoczesnej chirurgii, był zaangażowany w udoskonalanie i rozpowszechnianie nowego rodzaju techniki kauteryzacji, w czasie, gdy kauteryzowano go czerwonym żelazem lub wrzącym olejem, ryzyko zabicia rannych.

Kauteryzację stosuje się głównie w przypadku konieczności zatamowania krwotoku, a w szczególności krwawienia z nosa (krwawienia z nosa) lub leczenia nowotworów. Wskazane jest również, w niektórych przypadkach, aby promować lepsze oddychanie przez nos.

• Krwawienie z nosa: lKrwawienie z nosa, zwane również krwawieniem z nosa, może być umiarkowane lub ciężkie, a jego konsekwencje mogą wahać się od drobnego zaburzenia do potencjalnie zagrażającego życiu krwawienia. Szczególnie w przypadku ciężkich lub powtarzających się krwawień lekarze mogą czasami uciekać się do kauteryzacji. Opiekunowie następnie zatykają źródło krwawienia środkiem chemicznym, bardzo często azotanem srebra, lub przeprowadzają kauteryzację za pomocą grzejnego prądu elektrycznego. Ta druga technika jest również nazywana elektrokoagulacją i oznacza, że ​​przyżeganie tkanek odbywa się za pomocą przewodnika ogrzewanego prądem elektrycznym;
• Leczenie raka: elektrokoagulacja, wykorzystująca prąd elektryczny o wysokiej częstotliwości do niszczenia komórek lub tkanek, może być stosowana w raku, aby zatrzymać krwawienie z naczyń krwionośnych guza lub usunąć części guza nowotworowego. Na przykład elektrokoagulacja jest stosowana w raku płuc, ponieważ usuwa części tego guza znajdujące się w pobliżu naczynia krwionośnego;
• Oddychaj lepiej przez nos: kauteryzacja małżowin ma na celu poprawę oddychania przez nos. W ten sposób nos zawiera małżowiny nosowe, które są kośćmi pokrytymi tkanką miękką. Kiedy błony śluzowe małżowin są zbyt spuchnięte przez przepływającą do nich krew, te błony śluzowe nie pozwalają na dobry przepływ powietrza: uniemożliwiają one zatem pacjentowi prawidłowe oddychanie przez nos. Interwencja, która tutaj również będzie kauteryzacją, sprawi, że błony śluzowe będą cieńsze, co spowoduje lepsze oddychanie.

Kauteryzacja wykonywana w celu leczenia krwawienia z nosa jest stosunkowo łagodnym gestem, tak naprawdę nie jest operacją. Ta kauteryzacja jest wykonywana w miejscowym znieczuleniu kontaktowym. Wymaga to bawełnianego wacika, który jest nasączony płynem znieczulającym, a następnie trzymany przez kilka minut w nozdrzu, a następnie usuwany.

Instrument, który sam przeprowadza kauteryzację, jest następnie nakładany na kilka sekund na koagulowany obszar. Przyżeganie można przeprowadzić za pomocą substancji chemicznej, takiej jak azotan srebra lub kwas chromowy: ta technika, która zazwyczaj polega na użyciu sztyftu z azotanu srebra, umożliwia widoczne wewnątrz nosa naczynie krwionośne, które jest podatne na pękanie. Kauteryzację można również przeprowadzić za pomocą pęsety elektrycznej: jest to wtedy elektrokoagulacja.

Prawdopodobne jest, że wszyscy laryngolodzy (otorynolaryngologia) wykonują ten rodzaj przyżegania. Można to zrobić w ich gabinecie lub na oddziale laryngologicznym w warunkach szpitalnych. Ten gest można zastosować u dzieci, zwłaszcza jeśli są spokojne: przyżeganie nosa azotanem srebra w znieczuleniu miejscowym jest zatem możliwe od czwartego do piątego roku życia. Ta metoda zamykania, reprezentowana przez kauteryzację, może czasami być bolesna, pomimo znieczulenia miejscowego.

Inne rodzaje przyżegania obejmują nowotwory iw tym przypadku interwencja będzie miała na celu zniszczenie nieprawidłowej tkanki lub komórek rakowych za pomocą źródła ciepła, prądu elektrycznego lub produktu chemicznego. Ponadto praktykuje się również kauteryzację małżowin nosowych, małych kości znajdujących się wewnątrz nosa: tutaj celem będzie umożliwienie pacjentowi lepszego oddychania.

Aby przygotować się do zabiegu kauteryzacji, jeśli zwykle go stosujesz, będziesz musiał w szczególności powstrzymać się na kilka dni przed zabiegiem od przyjmowania leków mających na celu ukrwienie krwi, takich jak na przykład:

• antykoagulanty;
• leki przeciwzapalne;
• leki przeciwpłytkowe.

Dla palaczy lepiej będzie też rzucić palenie przed i po zabiegu, gdyż zwiększa to ryzyko infekcji po zabiegu, a co najważniejsze, opóźnia gojenie, szczególnie w przypadku przyżegania rogów.

Kauteryzacja w celu leczenia krwawienia z nosa zwykle daje zadowalające rezultaty. Spowoduje to usunięcie niektórych naczyń krwionośnych, które powodują krwawienie.

Kauteryzacja w leczeniu raka powoduje zniszczenie komórek rakowych lub nieprawidłowej tkanki.

Co do przyżegania małżowin, które polega na wykorzystaniu ciepła w celu „spalenia” naczyń krwionośnych przechodzących przez błony śluzowe, powoduje to mniejsze obrzęki błony śluzowej krwią. Zmniejszając rozmiar tych błon śluzowych, operacja umożliwi zatem zwolnienie przestrzeni dla przepływu powietrza. Oddech pacjenta rzeczywiście ulegnie poprawie.

W przypadku częstego powtarzania tych procedur istnieje ryzyko kauteryzacji w leczeniu krwawienia z nosa: w dłuższej perspektywie może dojść do perforacji przegrody nosowej. Jednak ta niedogodność nie powoduje żadnych szczególnych komplikacji, może po prostu być przyczyną trochę krwawych strupów z nosa.

Jeśli chodzi o kauteryzację małżowin, ryzyko jest niewielkie, jednak dość rzadko może wystąpić infekcja w miejscu zabiegu, może również w rzadkich przypadkach wywołać krwawienie lub nagromadzenie krwi pod błoną śluzową, co spowodować krwiak.

Wreszcie w badaniach naukowych wykazano, że metoda elektrokoagulacji powoduje więcej stanów zapalnych i martwicy niż operacja skalpelem, np. w przypadku laparotomii. W rzeczywistości kauteryzacja faktycznie wydaje się zwiększać ryzyko infekcji w porównaniu z innymi metodami chirurgicznymi.

Hipoteza wysunięta przez grupę badaczy (Peter Soballe i jego zespół) głosi, że do zakażenia ran spowodowanych elektrokauteryzacją potrzeba mniejszej liczby bakterii niż do zakażenia ran spowodowanych skalpelem.