Biała bulwiasta sieć (Leucocortinarius bulbiger)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Tricholomataceae (Tricholomovye lub Riadovkovye)
- Rodz: Leucocortinarius (Whiteweb)
- Typ: Leucocortinarius bulbiger (błoniasty cebulkowy)
Kapelusz:
Średnica 4-8 cm, u młodych osobników półjajowaty lub dzwonkowaty, z wiekiem stopniowo otwierający się do półprostego; tępy guzek długo utrzymuje się w centrum. Brzegi kapelusza pokryte są białymi resztkami cortina, szczególnie widocznymi u młodych osobników; kolor jest nieokreślony, przechodzący od kremowego do brudnego pomarańczu, powierzchnia gładka i sucha. Miąższ kapelusza jest gruby, miękki, białawy, bez silnego zapachu i smaku.
Dokumentacja:
Uprawiane z zębem, częste, wąskie, białe w młodości, następnie ciemniejące do kremowego (w przeciwieństwie do innych pajęczyn, ze względu na biały kolor proszku zarodnikowego płytki nie stają się całkowicie ciemne nawet w wieku dorosłym). U młodych osobników płytki pokryte są białą pajęczyną pajęczynową.
Proszek zarodników:
Biały.
Noga:
Krótki (5-7 cm wysokości) i gruby (1-2 cm średnicy), biały, z wydatną bulwiastą podstawą; pierścień jest biały, pajęczyna, wolny. Powyżej pierścienia łodyga gładka, poniżej aksamitna. Miąższ nogi jest szarawy, włóknisty.
Spread:
Występuje od sierpnia do października w lasach iglastych i mieszanych, tworząc mikoryzę z sosną i świerkiem.
Podobne gatunki:
Z rodziny pajęczyny ten grzyb z pewnością wyróżnia się białym proszkiem zarodników i płytkami, które nie ciemnieją aż do starości. Na uwagę zasługuje również nieznaczne podobieństwo do wyjątkowo niefortunnego okazu muchomora czerwonego (Amanita muscaria): białe resztki cortiny na brzegach kapelusza przypominają na wpół rozmyte brodawki, a różowo-kremowy kolor również nie jest rzadkością dla silnie wyblakły czerwony muchomor. Tak więc tak odległe podobieństwo będzie raczej dobrym wyróżnikiem białej sieci, niż pretekstem do omyłkowego zjedzenia muchomora.
Jadalność:
Uważany jest za grzyb jadalny średniej jakości.