Albatrellus confluent (Albatrellus confluens) (Albatrellus confluens) zdjęcie i opis

Albatrellus confluens (Albatrellus confluens)

Albatrellus zlewający się to roczny grzyb jadalny.

Basodioma ma centralną, ekscentryczną lub boczną łodygę. W naturze rosną razem z nogami lub łączą się z brzegami czapki. W todze z boku wydaje się być bezkształtną masą o średnicy 40 cm lub większej. Stąd wzięła się ich nazwa – połączenie Albatrellus

Kapelusze są kilku rodzajów: zaokrąglone, jednostronnie wydłużone i o nierównych bokach. Rozmiary wahają się od 4 do 15 cm średnicy. Noga jest typu bocznego, ma grubość 1-3 cm i jest dość krucha i mięsista.

W młodym wieku powierzchnia czapki jest gładka. Z biegiem czasu staje się coraz bardziej szorstki, a nawet z małymi łuskami w środku grzyba. Później kapelusz pęka. Dzieje się tak również z przyczyn naturalnych, na przykład braku wilgoci.

Początkowo czapka jest kremowa, żółtawo-różowa z czerwonawym odcieniem. Z biegiem czasu staje się coraz bardziej czerwony i różowo-brązowy. Po wyschnięciu na ogół przybiera brudnoczerwony kolor.

Hymenofor i warstwa rurkowa u młodych przedstawicieli tych grzybów są koloru białego i kremowego. Po wyschnięciu nabierają różowego, a nawet czerwonobrązowego koloru. Krawędzie czapki są ostre, całe lub klapowane, w kolorze zbliżonym do czapki. Skórka nieco twarda, elastyczna i mięsista do 2 cm grubości. Ma biały kolor, po wyschnięciu odpowiednio się czerwieni. Posiada kanaliki o długości 0,5 cm. Pory są różne: zaokrąglone i kanciaste. Gęstość umieszczenia wynosi od 2 do 4 na 1 mm. Z biegiem czasu krawędzie rurek zamieniają się w cienką i rozciętą materię.

Gładka różowa lub kremowa noga ma do 7 cm długości i do 2 cm grubości.

Albatrellus confluent ma monomityczny system strzępek. Tkaniny są szerokie o cienkich ściankach, mają różną średnicę. Posiadają wiele klamer i proste przegrody.

Podstawki mają kształt maczugi, a gładkie zarodniki wyglądają jak elipsa i są narysowane ukośnie w pobliżu podstawy.

Połączenie Albatrellusa można znaleźć na ziemi, otoczone mchem. Występuje głównie w borach iglastych (szczególnie nasyconych świerkiem), rzadziej w mieszanych.

Jeśli zmapujesz lokalizację tego grzyba, powinieneś zwrócić uwagę na część Europy (Niemcy, Ukraina, Finlandia, Estonia, Szwecja, Norwegia), Azję Wschodnią (Japonia), Amerykę Północną i Australię. S mogą iść do zbierania Albatrellus łączących się w Murmańsku, Uralu i Syberii.