Spis treści
Rose Pierre de Ronsard: zdjęcie i opis
Róża „Pierre de Ronsard”, nazwana na cześć francuskiego poety, stała się pierwszą w serii „Romance” i zdobyła uznanie ekspertów i amatorów. Poznanie jego zalet ułatwi zrozumienie jego popularności.
Cechy odmiany „Pierre de Ronsard” i zdjęcie róży
Hodowcy zdołali zachować kształt i urok starożytności z jakością i wytrzymałością współczesnych róż. Różnorodność jest powtarzalna, należy do wspinaczki. Claymer jest rozgałęziony, dorastający od 1,5 do 3 m wysokości i do 2 m szerokości. Tempo wzrostu jest niskie, dzięki czemu krzew osiąga maksymalny rozmiar w wieku trzech lat. Duże jasnozielone liście lekko błyszczą na wierzchu, kilka cierni.
Kolor kwiatów róży „Pierre de Ronsard” z powodzeniem łączy się z ciemną zielenią liści
Róża kwitnie obficie, kilka razy w sezonie. Pierwsze pąki są największe, mają średnicę 12 cm. Podczas kolejnej fali kwitnienia stają się mniejsze, od 8 do 10 cm. Kwiaty są pojedyncze lub 2-3 na łodydze, gęsto podwójne, łączą się do 150 płatków, zebranych bardzo ciasno w rozetę.
W ciepłych rejonach Morza Śródziemnego, dla których odmiana była pierwotnie przeznaczona, kwitną szeroko, przybierając kształt kielicha. Kolor płatków jest delikatny, różowy lub kremowy, brzegi mają bardziej wyrazisty różowy kolor.
Róże z powodzeniem uprawia się w ostrzejszych klimatach, ale nie otwierają się w pełni, dlatego na pąkach pojawia się przyjemny zielonkawy odcień
Ich kolor jest nierówny i na różnych krzewach może być ciemniejszy lub jaśniejszy w środku, mieć więcej różowych lub lawendowych tonów. Długie, elastyczne pędy stosowane są na łuki, murki i ogrodzenia, przywiązane do podpór. Gęste kwiaty kwitną powoli i wzruszająco opadają pod ich ciężarem.
Opis warunków uprawy róży „Pierre de Ronsard”
Zaletą odmiany jest jej zdolność do adaptacji do różnych warunków oraz niska podatność na czarną plamistość i mączniaka prawdziwego.
Ale możesz uzyskać naprawdę dekoracyjny krzew, tworząc dla niego następujące warunki:
- Odpowiednie oświetlenie. Roślina potrzebuje dużo słońca do rozwoju pędów i tworzenia pąków. Miejsce powinno być otwarte, dobrze wentylowane, ale chronione przed przeciągami. Gleba jest najlepiej gliniasta lub piaszczysta, luźna.
- Prawidłowe dopasowanie. Najlepiej wykonać tę pracę w maju, kiedy grunt dobrze się nagrzeje. Miejsce należy wcześniej rozluźnić, oczyścić z chwastów, wykopać dołek, nawozić i podlewać. Po posadzeniu sadzonki należy skrócić łodygi, pozostawiając nie więcej niż 20 cm. Natychmiast musisz zapewnić wsparcie, aby podtrzymać pędy.
- Stała opieka. Roślinę należy podlewać co 10 dni pod korzeniem, starając się, aby wilgoć nie dostała się na liście, a tym bardziej na pąki. Wiosną i jesienią potrzebne jest nawożenie i przycinanie.
Odmiana ta jest mrozoodporna, ale na obszarach o surowych zimach może umrzeć z zimna. Pędy należy wygiąć do ziemi i przykryć materiałem okrywającym w postaci szklarni lub przywiązać w pozycji pionowej, układając świerkowe gałęzie.
Kwiat okazał się tak udany i niezwykły, że stał się jednym z najlepszych, aw 2006 roku został uznany przez Federację Hodowców Róż za najbardziej ukochaną różę na świecie. Kwitnące pąki ozdobią każde miejsce, a uprawa nie sprawi trudności nawet początkującemu.