Retikulocyty – norma, niedobór, nadmiar. Jakie są wskazania do badania?

Zgodnie ze swoją misją Redakcja MedTvoiLokony dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowa flaga „Sprawdzona treść” wskazuje, że artykuł został przejrzany lub napisany bezpośrednio przez lekarza. Ta dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam dostarczać treści najwyższej jakości, zgodne z aktualną wiedzą medyczną.

Nasze zaangażowanie w tym obszarze zostało docenione m.in. przez Stowarzyszenie Dziennikarzy dla Zdrowia, które przyznało redakcji MedTvoiLokony honorowy tytuł Wielkiego Edukatora.

Krew to obraz tego, jak funkcjonuje nasz organizm. Dlatego jego regularne badanie pozwala w porę wykryć nieprawidłowości w pracy układów i narządów oraz wcześnie rozpocząć leczenie. Retikulocyty są jednym ze składników krwi, które można ocenić za pomocą analizy laboratoryjnej. Jakie są ich standardy i co pokazują nieprawidłowe wyniki?

Retikulocyty – czym są?

Retikulocyty są również znane jako proerytrocyty. Jest to niedojrzała forma czerwonych krwinek. Retikulocyty dojrzewają w organizmie w ciągu czterech dni. Ich powstawanie następuje, gdy organizm zaczyna informować o niedobór erytrocytów. Może to być związane albo z ich naturalnym procesem destrukcji, albo z destrukcją w wyniku chorób rozwijających się w ciele pacjenta. Liczba niedojrzałych czerwonych krwinek pokazuje, jak szybko szpik kostny wytwarza czerwone krwinki.

Retikulocyty – wskazania do badania

Poziom retikulocytów w ciele jest głównie badany, aby zdiagnozować anemię. Wykonanie badania pozwala sprawdzić, czy wzrost lub spadek retikulocytów ma związek z zaburzeniami czynności szpiku kostnego, krwawieniem lub hemolizą. Objawy, które powinny nas niepokoić i najczęściej towarzyszą niedokrwistości to:

  1. bladość,
  2. senność,
  3. zawroty głowy,
  4. częste omdlenia
  5. zmiany w błonach śluzowych języka i gardła,
  6. obniżona odporność,
  7. zaburzenia koncentracji,
  8. problemy sercowe,
  9. sucha skóra
  10. łamliwość paznokci i włosów,
  11. wypadanie włosów.

Retikulocyty – przygotowanie do testu

Badanie poziomu retikulocytów nie wymaga specjalnego przygotowania. Pacjent powinien być na czczo (nie powinien jeść co najmniej 8 godzin przed badaniem). Osoba badana może wypić szklankę niegazowanej wody tylko około pół godziny przed badaniem.

Samo badanie polega na pobraniu krwi od pacjenta, najczęściej z żył w zgięciu łokciowym. Trwa to tylko kilka minut, a pobrana próbka krwi jest przekazywana do analizy w laboratorium. Sprawdzanie poziomu niedojrzałych krwinek czerwonych polega na obliczeniu stosunku dojrzałych erytrocytów do retikulocytów, które zostały uwolnione ze szpiku kostnego bezpośrednio do krwi. Wyniki można zebrać około dzień po wykonaniu testu.

Retikulocyty – standardy

W przypadku retikulocytów norma ich stężenia we krwi jest inna dla dzieci i dorosłych. W zależności od wieku u osób zdrowych normy są następujące:

  1. 2,5-6,5 proc. u noworodków;
  2. 0,5-3,1 proc. u niemowląt;
  3. 0,5-2,0 proc. u dzieci i dorosłych.

Wszystkie wartości poniżej i powyżej ustalonych standardów są uważane za stan nienormalny i mogą wskazywać na rozwijającą się w organizmie chorobę.

Wysoki poziom retikulocytów

Osoby, u których zdiagnozowano nadmiar niedojrzałych krwinek czerwonych, często zmagają się z anemią hemolityczną, anemią sierpowatą, białaczką i przewlekłym niedotlenieniem. Nadmiar retikulocytów wiąże się również ze stanem po krwawieniu i krwotoku, a także po operacji usunięcia śledziony. Ciąża może również zwiększyć poziom retikulocytów.

Często wysoki poziom retikulocytów objawia się wynikami badań pacjentów podczas terapii kwasem foliowym, witaminą B12 i żelazem.

Niski poziom retikulocytów

Przypadkami niedoboru niedojrzałych erytrocytów są:

  1. niedokrwistość plastyczna,
  2. Niedokrwistość złośliwa,
  3. niedokrwistość z niedoboru żelaza,
  4. niewydolność szpiku kostnego
  5. niedobór erytropoetyny,
  6. niewydolność przedniego płata przysadki,
  7. niewydolność nadnerczy.

Niedobór występuje również u osób zmagających się z nowotworami złośliwymi i poddawanych radioterapii lub chemioterapii z użyciem cytostatyków. Niski poziom retikulocytów wpływa również na osoby cierpiące na alkoholizm.

Co to jest niedokrwistość?

Najczęstszą przyczyną nieprawidłowej liczby retikulocytów we krwi jest niedokrwistość. Ta choroba jest lepiej znana jako anemia. Przejawia się to w wynikach badań z niskim stężeniem hemoglobiny we krwi lub niskim poziomem czerwonych krwinek. W medycynie istnieje kilka rodzajów anemii.

Najczęstszą jest niedokrwistość z niedoboru żelaza – szacuje się, że może ona dotyczyć nawet 25 proc. kobiety w wieku od 20 do 50 lat. Niestety niedokrwistość jest nadal przez wielu pacjentów zaniedbywana. To ogromny błąd. Nieznalezienie jej przyczyn może mieć bardzo poważne konsekwencje dla Twojego zdrowia i życia.

Dodaj komentarz