Pajęczyna bagienna (Cortinarius uliginosus)

Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
  • Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
  • Rodzina: Cortinariaceae (pajęczyny)
  • Rodz: Cortinarius (Pajęczyna)
  • Typ: Cortinarius uliginosus (pajęczyna bagienna)

Opis:

Czapka o średnicy 2-6 cm, włóknista jedwabista konsystencja, od jasno miedziano-pomarańczowej do ceglastoczerwonej, garbata do spiczastej.

Talerze są jasnożółte, z wiekiem szafranowe.

Zarodniki szerokie, elipsoidalne do migdałowego, średnie do grubo gruboziarniste.

Noga do 10 cm wysokości i do 8 mm średnicy, kolor czapki, faktura włóknista, z czerwonymi paskami śladów narzuty.

Miąższ jasnożółty, pod naskórkiem kapelusza z czerwonawym odcieniem, z lekkim zapachem jodoformu.

Spread:

Rośnie na wilgotnych glebach obok wierzb lub (znacznie rzadziej) olsz, najczęściej na brzegach jezior lub rzek, a także na bagnach. Preferuje niziny, ale występuje również w regionach alpejskich w gęstych zaroślach wierzbowych.

Podobieństwo:

Podobny do niektórych innych przedstawicieli podrodzaju Dermocybe, w szczególności Cortinarius croceoconus i aureifolius, które jednak są zauważalnie ciemniejsze i mają inne siedliska. Widok jako całość jest dość jasny i niezwykły.

Biorąc pod uwagę jego siedlisko i przywiązanie do wierzb, trudno go pomylić z innymi.

odmiany:

Cortinarius uliginosus var. luteus Gabriel – różni się od gatunku oliwkowo-cytrynowego kolorem.

Powiązane gatunki:

1. Cortinarius salignus – również tworzy mikoryzę z wierzbami, ale ma ciemniejszy kolor;

2. Cortinarius alnophilus – tworzy mikoryzę z olchą i ma jasnożółte blaszki;

3. Cortinarius holoxanthus – żyje na igłach iglastych.

Dodaj komentarz