Jak nie zostać babcią (M. Rybakov)

Dedykowane mojej mamie, która w wieku 61 lat zbudowała dom, a w wieku 63 lat pojechała do dżungli i gór Peru.

„Babcia” to nie wiek. A nawet płci. Znam „babcie”, które mają 25 i 40 lat. W tym wśród mężczyzn.

Znam też osoby inteligentne i aktywne w wieku 70 lat i starsze. I bardzo ich szanuję.

Babcia to stan umysłu.

Dla mnie babcia to ktoś, kto:

• Od dawna jest kwaśny i nie rozwija się.
• Ciągle marudzenie i narzekanie lub wpadanie w złość.
• Obrażony przez świat, że jest niesprawiedliwie zaaranżowany. I innych ludzi za to, że są niewdzięcznymi draniami.
• Narzeka, że ​​mamy zły czas, kraj i władzę. I oczywiście światowy spisek jest szczególnie niepokojący.
• Żyje z grosza, oszczędza, cierpi. Ale on nic nie robi, żeby to zmienić.
• Wolny zawód? Własny biznes? Zmiany w istniejącym biznesie? Czym jesteś, to takie przerażające. Motto babci: „Lepiej sikorka w rękach niż skowronek na niebie”.
• Płacze, że jest w złym stanie zdrowia, chodzi do lekarzy i zjada paczki tabletek. Zamiast brać zdrowie w swoje ręce.
• Ma gruby tyłek, obwisły brzuch i krzywą postawę. Nie może, pochylając się, dosięgnąć podłogi rękami. Ostatni raz biegał w szkole na zajęciach z wychowania fizycznego. Morze czy rzeka są dla niego zawsze zbyt zimne i głębokie.
• Je dużo i cokolwiek.
• Ma w domu iw pracy dużo starodawnych śmieci, nad którymi się trzęsie: szkoda — może się przyda. No, albo po prostu nie ma siły rozbierać i wyrzucać. Lodówka i kuchnia są pełne wszelkiego rodzaju słoików i kwaśnych nishtyaków.
• Żyje według zasad „Gdzie się urodził, tam się przydał”, „Niedaleko jabłoni spada jabłko”. Kiedyś babcia powiedziała mi i Olyi (moja żona): „Kobieta jest jak rzepa. Tam, gdzie zasadził mąż, tam rośnie.
• To już przeszłość: „Ale za reżimu sowieckiego to było huk! Ale mój dziadek…”
• Swoim pesymizmem zaraża wszystkich wokół siebie.
• Dostał wszystkich, odwracają się od niego. Z wyjątkiem tych motyli.

Zadanie praktyczne

Odpowiedz szczerze na pytanie:

Czy jesteś babcią?

Nie dla mnie, dla siebie.

Oczywiście świat nie jest doskonały. Mogłabym wymienić problemy, które nas otaczają od dawna i żmudnie — jest ich wiele. Dope — wystarczy!

Jednak podoba mi się zasada:

Gówno się zdarza, ale nie powinno określać naszego życia.

I staram się temu sprostać.

Cóż, stary Nietzsche ze swoim „Cokolwiek nas nie zabije, czyni nas silniejszymi”.

Oczywiście czasami wszyscy zostajemy babciami, przynajmniej na chwilę.

Nie jestem wyjątkiem 🙂

Jeśli nagle zauważę w sobie oznaki tego, to pilnie coś robię. Na przykład:

• Zrywam tyłek z krzesła i robię ćwiczenia, trening jogi, „uzdrawiający impuls” i inne bieganie z upałami.
• Uruchamiam nowy projekt: biznesowy i/lub kreatywny, zaskakujący (przede wszystkim dla mnie) swoją nachalnością i nierzeczywistością. Tak narodziła się moja książka, film, obozy biznesowe, konferencje i wiele więcej. Większość artykułów pojawia się właśnie w takich impulsach. I posty na Facebooku…
• Nauczę się czegoś nowego. W swoim życiu przeszłam setki krótko- i długoterminowych studiów, a teraz kończę trzecią edukację wyższą.
• Bawię się z córką i jej przyjaciółmi: oddajemy się pełnemu rozwojowi.
• Spotykam ludzi, którzy mnie inspirują, przyjaciół, partnerów.
• Robię coś ciekawego dla klientów — od Was kochani dostaję wiele inspiracji i pomysłów.
• Wybieram się w podróż: Paryż, Madagaskar, Sri Lanka, Tajlandia, Karpaty itp.
• Wędruję z plecakiem — zwykle w góry: Krym, Kaukaz, Ałtaj….
• Zaczynam angażować się w nowy rodzaj aktywności: w różnych okresach była to wspinaczka skałkowa, freediving, joga, „impuls” itp.
• Próbujesz czegoś nowego, na przykład żeglowania lub robienia filmów.
• Spacery na łonie natury lub w przyjemnym mieście. Kocham i zastanawiam się.
• Wybieram się na spacer fotograficzny: po piękno i humor.
• Czytanie inspirującej książki lub oglądanie filmu (rzadko). Ważne jest tylko, aby nie oderwać się od rzeczywistości, nie wchodzić na długo w marzenia.
• Słucham muzyki, która napełnia mnie siłą i inspiracją: od klasyki i jazzu po Queen i Rammstein — wow!
• Namawiam innych do tych przygód 🙂
• A czasami — po prostu wysypiam się i jestem leniwy do syta. Nawiasem mówiąc, to pierwsze lekarstwo na bluesa.

Swoją drogą zauważyłem, że Facebook, którym aktywnie zainteresowałem się w ciągu ostatniego roku, to mocna rzecz. Może zarówno wprowadzić cię w stan babci, jak i wynieść do gwiazd inspiracji (ja i ​​moi przyjaciele). Oglądam, co tam pisać i czytać. Cóż, używaj go z umiarem.

Zadanie praktyczne

A co robisz, gdy nagle zdajesz sobie sprawę, że zostałaś „babcią”?

Naucz się monitorować włączenie tego stanu w siebie.

Zrób listę działań, które Cię z tego wyciągną.

Rób przynajmniej jedną rzecz każdego dnia!

Miło byłoby zrozumieć przyczyny — dlaczego nagle zostajesz babcią? Potem stopniowo się rozpuszczą. Przydatna jest współpraca z dobrym psychologiem.