Spis treści
Pokaż mi swój rysunek… powiem Ci kim jesteś!
Kiedy Mathilde projektuje swój dom dla księżniczki, wkłada w niego całe swoje serce. Jego kolory są jasne i żywe, jego kształty są pełne ruchu, a jego postacie są bardzo zabawne. Dokładnie tak jak ona! Jej tata i ja jesteśmy zachwyceni talentem naszego 4-letniego artysty! », Notatki z podziwem Severine, jego matka. Tak, potwierdza Patrick Estrade, psycholog: „ To, co wyróżnia rysunki dzieci, to ich kreatywność i cudowna prostota. Nie przejmują się uzgodnionymi pomysłami. Dopóki im na to pozwolimy i weźmiemy je indywidualnie (aby nie miały na siebie wpływu), puszczają swoją wyobraźnię i fantazję pod wpływem kaprysu ich palców. »Czarny ołówek, kolorowe pastele, pisaki, pisaki, farby, wszystko jest dobre do wyrażania emocji. Dom to motyw, który bardzo inspiruje maluchy. „Podczas gdy my, dorośli, jesteśmy często bardzo konwencjonalni i tkwimy w opowiadaniu historii, dzieci, wykazują śmiałość i poezję. Dorosły albo narysuje zwykły stereotyp domu, albo zastanowi się, jak go przedstawi. Dziecko pozwoli działać swojej spontaniczności. W przeciwieństwie do dorosłego żyje, nie przygotowuje się do życia. Proces rysowania jest zatem natychmiastowy i bezpłatny ”- wyjaśnia psycholog.
Przeczytaj także: Rozszyfrowywanie rysunków dziecka
Poprzez rysunek dziecko wyraża swoje uczucia dotyczące życia
Na przykład dziecko może dość łatwo narysować dwa słońca nad swoim domem, nie stanowi to dla niego problemu. Dorosły nie odważy się, ani nawet o tym nie pomyśli. W projektach domów dziecka często występuje szereg niezmiennych elementów. Jest trójkątny dach, okna na górze, a nie na parterze, często zaokrąglone drzwi (nadające miękkości), wyposażone w klamkę (a więc powitalną), kominek po prawej stronie (rzadko po lewej) i dym idąc w prawo (jeśli w kominku pali się ogień, to znaczy, że dom jest zamieszkany. Dym idący w prawo jest synonimem przyszłości), wół w dachu (który można uznać za oko). Jeśli dom reprezentuje samo dziecko, to, co jest w pobliżu, jest również interesujące do analizy. Mogą być drzewa, zwierzęta, ludzie, ścieżka, która tam prowadzi, samochód, staw, ptaki, ogród, chmury… Wszystko jest dobre do opowiedzenia historii, która jest zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. W tym sensie rysunek domu dostarcza informacji o relacji, jaką dziecko ma ze światem i innymi.
To, co interesuje psychologa w rysunku, to nie jego aspekt estetyczny, ale treść psychologiczna, czyli to, co dom może wyrazić o dziecku i jego życiu. Nie chodzi tu o interpretację psychoanalityczną, zmierzającą do zidentyfikowania pewnych wad czy zaburzeń psychicznych, ale o rzeczywistą tendencję.