Starszy lub „mały wódz”

Narodziny pierwszego to najszczęśliwszy dzień w życiu pary. Dziecko zakłada rodzinę, „Robi swoich rodziców” wyjaśnia psycholog kliniczny Régine Scelles. Dlatego przykuwa ich pełną uwagę. W zamian wiele od niego oczekują…

Starszy może w ten sposób stać się ambitnym i perfekcjonistą. W zamian oczekuje uznania. Oczywiście każdy lubi, aby ich sukcesy były doceniane, ale on na tym się rozwija! Co dziwne, rodzice tak wiele oczekują od najstarszego dziecka, że ​​trudno im go zadowolić.

Będąc najstarszym z rodzeństwa, najstarszy jest również najbardziej odpowiedzialny. Zwłaszcza, że ​​rodzice dają mu więcej zadań niż innym. Zwłaszcza dziewczynkom, które z najmłodszymi wcielają się w rolę „drugiej matki”, głównie w rodzinach wielodzietnych.

Pierworództwo

Najstarszy otwiera rodzeństwo. Jako taki przyznaje sobie „prawo urodzenia”. Kto wybiera program w telewizji? Wełna. Kto siedzi w ulubionym przez wszystkich miejscu przy stole? Wełna…

Ciężkie cechy

Odpowiedzialny, ambitny i perfekcjonista: te cechy mogą wywołać u dziecka lekki niepokój. Jeśli jego ambicja jest bardzo silna, może bać się popełniania błędów. W tym przypadku woli trzymać się najbezpieczniejszej drogi, takiej, na której ma największe szanse powodzenia. „Seniorzy nie lubią być wystawiani na oczy innych, chyba że są gwiazdą. Jeśli ryzykują popełnieniem błędu, który może zszargać ich wizerunek perfekcji, wolą się powstrzymać ”, wyjaśnia Michael Grose.

Dodaj komentarz