Podobnie jak wielu rodziców, zastanawiasz się, jaką właściwą postawę przyjąć w obliczu „siusiu kupki” młodszego brata lub wulgarnych słów starszego. Zanim zaczniesz działać, poświęć trochę czasu na zrozumienie, w jaki sposób te słowa weszły do słownictwa Twojego dziecka. Czy były słyszane w domu, w szkole, w ramach zajęć pozalekcyjnych? Po wyjaśnieniu tego pytania można rozpocząć operację „zatrzymaj złe słowa”.
Skup się na dialogu
Od 4 roku życia pojawia się „kałówka krwi” i jej pochodne. Są one związane z rozwojem dziecka, co odpowiada fazie ostatecznego nabywania czystości. Co jest na dnie garnka lub w toalecie, chciałby tego dotknąć, ale jest to zabronione. Następnie słowami przełamuje tę barierę. Mówi się o nich dla zabawy i sprawdzenia granic narzuconych przez dorosłych. W tym momencie do ciebie należy wyjaśnienie, że te wyrażenia „wymieniane między przyjaciółmi” nie mają miejsca w domu. Ale nie martw się, słynna „kupa z krwawiącej kiełbasy” przeżywa swój dzień i znika.
Istnieje jednak ryzyko, że zostaną zastąpione grubszymi słowami. Przez większość czasu dziecko nie zna znaczenia. „Musisz powiedzieć dziecku, co oznaczają przekleństwa i jakie mogą mieć bolesne konsekwencje. Kara nie jest rozwiązaniem. ”, mówi Elise Machut, wychowawczyni małych dzieci.
Od was, rodziców, zależy również prowadzenie śledztwa: czy powiedział te brzydkie słowa, żeby „skopiować kogoś”, czy jest to potrzeba buntu, czy sposób na wyrażenie swojej agresywności? „U najmłodszych obecność wulgaryzmów jest często związana z kontekstem rodzinnym. Musisz przyznać się do swoich błędów i być przykładem dla swojego dziecka. Jeśli on również mówi złe słowa w szkole, pociągnij go do odpowiedzialności. Zachęć go, aby stał się „dobrym przykładem” wśród swoich przyjaciół”, podkreśla Elise Machut.
Rozważ nawiązanie z nim kod do używania wulgarnych słów :
> co jest zabronione. Nie można tak rozmawiać z ludźmi, w przeciwnym razie stanie się to zniewagą i może bardzo boleć.
> co jest mniej poważne. Brudne słowo, które ucieka w irytującej sytuacji. Te niezbyt ładne przekleństwa, które ranią twoje uszy i które musisz nauczyć się kontrolować.
W każdym razie właściwą postawą do przyjęcia jest natychmiastowa reakcja i poproszenie dziecka o przeprosiny. Musi to być również jeden z twoich odruchów, jeśli klątwa ucieknie z twoich ust, pod groźbą utraty wszelkiej wiarygodności w stosunku do maluchów.