Nasze ciało składa się w 75% z wody i każda z naszych komórek jest nią wypełniona. Łatwo zrozumieć, że susza może być ważnym czynnikiem chorobotwórczym. Kiedy Susza, która objawia się w organizmie, jest następstwem suszy środowiska, nazywamy ją Suszą zewnętrzną. Może również pochodzić z samego organizmu, niezależnie od poziomu wilgotności otaczającego środowiska; chodzi wtedy o suszę wewnętrzną.

Istnieje ciągła wymiana wilgoci między ciałem a otoczeniem, te dwa elementy dążą do „równowagi wilgoci”. W naturze jest to zawsze najbardziej mokry element, który przenosi swoją wilgoć do suszarki. W ten sposób w bardzo wilgotnym środowisku organizm pobiera wodę z otoczenia. Z drugiej strony w suchym środowisku organizm kieruje swoje płyny na zewnątrz poprzez parowanie: wysycha. Najczęściej ten stan powoduje nierównowagę. Jeśli dzieje się to przez dłuższy czas lub znajdujesz się w bardzo suchym otoczeniu, objawy takie jak pragnienie, nadmierna suchość w jamie ustnej, gardle, wargach, języku, nosie lub skórze, a także suche stolce, skąpy mocz i matowe, suche włosy. Te bardzo suche środowiska występują w niektórych ekstremalnych strefach klimatycznych, ale także w przegrzanych i słabo wentylowanych domach.

Suchość wewnętrzna zwykle pojawia się, gdy ciepło jest zbyt duże lub w następstwie innych problemów, które spowodowały utratę płynów (nadmierne pocenie się, obfite biegunki, zbyt dużo moczu, silne wymioty itp.). Objawy są podobne do suchości zewnętrznej. Jeśli suchość wewnętrzna dotrze do płuc, również znajdziemy takie objawy jak suchy kaszel i ślady krwi w plwocinie.

Tradycyjna medycyna chińska uważa żołądek za źródło płynów ustrojowych, ponieważ to żołądek otrzymuje płyny z jedzenia i picia. Jedzenie o nieregularnych porach, w pośpiechu lub powrót do pracy bezpośrednio po posiłku może zaburzać prawidłowe funkcjonowanie żołądka, a tym samym wpływać na jakość płynów w organizmie, co ostatecznie prowadzi do suchości wewnętrznej.