Jeż żółty (Hydnum repandum)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Incertae sedis (o niepewnej pozycji)
- Zamówienie: Cantharellales (Chanterella (Cantarella))
- Rodzina: Hydnaceae (jeżyny)
- Rodz: Hydnum (Gidnum)
- Typ: Hydnum repandum (żółta jeżyna)
- Hydnum z karbem
- Zębina karbowana
Jeżowicki żółty (łac. Do spłaty) to grzyb z rodzaju Gidnum z rodziny Ezhovikaceae.
Żółta czapka jeża:
Barwa żółtawa (od prawie białej do pomarańczowej – w zależności od warunków uprawy), gładka, o średnicy 6-12 cm, płaska, z zagiętymi brzegami, często o nieregularnym kształcie, często rośnie razem z kapeluszami innych grzybów. Naskórek nie rozdziela się. Miąższ białawy, gęsty, gęsty, o przyjemnym zapachu.
Warstwa zarodników:
Z tyłu czapki znajdują się spiczaste kolce, które łatwo odrywają się i kruszą. Kolor jest nieco bledszy niż kapelusz.
Proszek zarodników:
Biały.
Noga:
Długość do 6 cm, średnica do 2,5 cm, cylindryczna, lita (czasem z zagłębieniami), często poszerzona u podstawy, nieco bledsza niż kapelusz.
Spread:
Rośnie od lipca do października (głównie w sierpniu) w dużych grupach w lasach liściastych, iglastych i mieszanych, preferując porost mchów.
Podobne gatunki:
Jeż żółty jest bardzo podobny do jeża czerwonożółtego (Hydnum rufescens), który jest mniejszy i ma czerwonawy odcień kapelusza. Najczęściej jednak Hydnum repandum mylone jest z kurką pospolitą (Cantharellus cibarus). I to nie jest takie straszne. Coś innego jest złe: najwyraźniej, biorąc pod uwagę żółtego Ezhovika jako niejadalnego grzyba, łamią go, powalają i depczą za podobieństwo do kurek ludowych.
Jadalność:
Jeżowicki żółty normalny grzyb jadalny. Moim zdaniem jest zupełnie nie do odróżnienia w smaku od kurek. Wszystkie źródła wskazują, że na starość Żółte Zioło jest gorzkie, a zatem niejadalne. Rób co chcesz, ale nic takiego nie zauważyłem, chociaż próbowałem. Zapewne goryczka jeżyny to coś z kategorii niejadalności lnianki świerkowej. "Zdarza się."