Xylaria długonoga (Xylaria longipes)

Systematyka:
  • Oddział: Ascomycota (Ascomycetes)
  • Podział: Pezizomycotina (Pezizomycotyny)
  • Klasa: Sordariomycetes (Sordariomycetes)
  • Podklasa: Xylariomycetidae (Xylariomycetes)
  • Zamówienie: Xylariales (Xylariae)
  • Rodzina: Xylariaceae (Xylariaceae)
  • Pręt: Xylaria
  • Typ: Xylaria longipes (Xylaria długonoga)

:

  • Xylaria długonoga
  • Xylaria długonoga

Xylaria długonoga w krajach anglojęzycznych nazywana jest „palcami martwego molla” – „palcami martwej dziewczyny ulicy”, „palcami martwej prostytutki”. Niesamowita nazwa, ale na tym polega różnica między Xylaria długonoga a Xylaria wielopostaciowa, którą nazywa się „palcami trupa” – „palcami trupa”: cienka noga.

Druga popularna nazwa Xylaria długonoga, francuska, to pénis de bois mort, „martwy drewniany penis”.

Owocnik: 2-8 cm wysokości i do 2 cm średnicy, w kształcie maczugi, z zaokrąglonym końcem. W młodości szare do brązowego, z wiekiem stają się całkowicie czarne. Powierzchnia owocnika staje się łuskowata i pęka w miarę dojrzewania grzyba.

Trzon ma proporcjonalną długość, ale może być krótki lub całkowicie nieobecny.

Zarodniki 13-15 x 5-7 µm, gładkie, wrzecionowate, ze spiralnymi szczelinami zarodkowymi.

Saprofit na próchniejących kłodach liściastych, zwalonych drzewach, pniakach i gałęziach, szczególnie lubiący fragmenty buka i klonu. Rosną pojedynczo iw grupach, w lasach, czasem na obrzeżach. Powoduje miękką zgniliznę.

Wiosna jesień. Rośnie w Europie, Azji, Ameryce Północnej.

Grzyb nie jest jadalny. Brak danych dotyczących toksyczności.

Xylaria Polymorpha (Xylaria Polymorpha)

Nieco większy i „grubszy”, ale potrzebny jest mikroskop, aby odróżnić te gatunki w kontrowersyjnych przypadkach. Podczas gdy zarodniki X. longipes mierzą od 12 do 16 na 5-7 mikrometrów (µm), zarodniki X. polymorpha mierzą od 20 do 32 na 5-9 µm

Naukowcy odkryli niesamowitą zdolność tego i innego rodzaju grzyba (physisporinus vitreus) do pozytywnego wpływania na jakość drewna. W szczególności profesor Francis Schwartz ze Szwajcarskiego Federalnego Laboratorium Materiałoznawstwa i Technologii Empa wynalazł metodę obróbki drewna, która zmienia właściwości akustyczne materiału naturalnego.

Odkrycie opiera się na wykorzystaniu specjalnych grzybów i jest w stanie zbliżyć współczesne skrzypce do brzmienia słynnych dzieł Antonio Stradivariego (pisuje o tym Science Daily).

Zdjęcie: Wikipedia

Dodaj komentarz