Pieczarka biała (Leucoagaricus barssii)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Agaricaceae (pieczarki)
- Rodz: Leucoagaricus (pieczarka biała)
- Typ: Leucoagaricus barssii (pieczarka biała o długich korzeniach)
- Lepiota barsii
- makrorhiza lepiota
- pingwiny Lepiota
- Leucoagaricus makrorhizus
- Leucoagaricus pinguipes
- Leucoagaricus pseudocinerascens
- Leucoagaricus makrorhizus
Opis:
Grzyb jadalny z rodziny Champignon (Agaricaceae) o charakterystycznym wypukłym, rozpostartym kapeluszu.
Kapelusz ma średnicę od 4 do 13 cm, początkowo ma kształt półkulisty, później jest szeroko wypukły z lub bez wzniesienia pośrodku. Krawędź kapelusza u młodych grzybów może być podciągnięta, która następnie prostuje się, a czasem unosi. Powierzchnia kapelusza jest łuszcząca się lub owłosiona, szaro-brązowa lub biaława, z ciemniejszym zabarwieniem w środku.
Miąższ jest biały, a pod skórką szarawy, gęsty i ma silny zapach grzybów i smak orzecha włoskiego.
Hymenofor jest płytkowy z wolnymi i cienkimi płytkami w kolorze kremowym. Uszkodzone płytki nie ciemnieją, ale brązowieją po wysuszeniu. Jest też wiele tabliczek.
Worek z zarodnikami jest koloru białawego. Zarodniki są owalne lub elipsoidalne, dekstrynoidowe, wielkości: 6,5-8,5 – 4-5 mikronów.
Łodyga grzyba ma od 4 do 8-12 (zwykle 10) cm długości i 1,5-2,5 cm grubości, zwęża się ku podstawie i ma kształt wrzecionowaty lub maczugowy. Podstawa jest głęboko osadzona w ziemi z długimi, podobnymi do korzeni, podziemnymi formacjami. Po dotknięciu zmienia kolor na brązowy. Noga ma prosty biały pierścień, który może znajdować się w górnej lub środkowej części lub być nieobecny.
Owocowanie od czerwca do października.
Spread:
Występuje w krajach Eurazji, Australii i Ameryki Północnej. W naszym kraju występuje w okolicach Rostowa nad Donem i jest nieznany w innych regionach kraju. Rośnie w Wielkiej Brytanii, Francji, Ukrainie, Włoszech, Armenii. To dość rzadki grzyb, częściej spotykany w ogrodach, parkach, na poboczach dróg, a także na gruntach ornych, polach i zaroślach ruderalów. Może rosnąć zarówno pojedynczo, jak i w małych grupach.