Skrzypce (Lactarius vellereus)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Incertae sedis (o niepewnej pozycji)
- Zamówienie: Russulales (Russulovye)
- Rodzina: Russulaceae (Russula)
- Rodz: Lactarius (mleczny)
- Typ: Lactarius vellereus (Skrzypek)
- Scenariusz
- Skrzypienie
- Mlecz
- Skrobak do mleka
- Suszarka
skrzypek (łac. Hodowca bydła mlecznego) to grzyb z rodzaju Lactarius (łac. Lactarius) z rodziny Russulaceae.
Skrzypce tworzą mikoryzę z drzewami liściastymi i iglastymi, często z brzozą. W lasach iglastych i liściastych, zwykle w grupach.
Sezon – lato-jesień.
głowa skrzypce ∅ 8-26 cm, , , najpierw z krawędziami, wygięte w młode grzyby, a następnie otwarte i pofalowane. Skórka biała, cała pokryta białym włosiem, podobnie jak noga – 5-8 cm wysokości, ∅ 2-5 cm, mocna, gruba i gęsta, biała. Biały kapelusz nabiera żółtawego lub czerwonobrązowego odcienia z płowymi plamkami. Płyty mają zielonkawy lub żółtawy kolor, czasami z plamkami ochry.
Dokumentacja biaława, szeroka 0,4-0,7 cm, raczej rzadka, nie szeroka, przeplatana krótkimi blaszkami, mniej lub bardziej opadającymi wzdłuż łodygi. Zarodniki są białe, cylindryczne.
Połóż skrzypce – 5-8 cm wysokości, ∅ 2-5 cm, mocne, grube i gęste, białe. Powierzchnia jest wyczuwalna, jak górna część kapelusza.
Miazga biała, bardzo gęsta, twarda, ale krucha, o lekkim przyjemnym zapachu i bardzo ostrym smaku. W przerwie wydziela biały, mleczny sok, który po wysuszeniu praktycznie nie zmienia koloru. Smak mlecznego soku jest łagodny lub bardzo lekko gorzki, nie palący.
Zmienność: Biały kapelusz skrzypka zmienia kolor na żółtawy, a następnie czerwonobrązowy z plamkami ochry. Płyty mają zielonkawy lub żółtawy kolor, czasami z plamkami ochry.
Skrzypek ma brata bliźniaka – lactarius bertillonii, wizualnie nie do odróżnienia. Różnica tkwi tylko w smaku mlecznego soku: u skrzypka jest miękki, czasem tylko lekko cierpki, podczas gdy w mlecznym Bertillon jest bardzo piekący. Oczywiście trzeba ostrożnie oddzielić sok mleczny od miąższu w celu „smakowania”: miąższ obu rodzajów jest bardzo ostry. Do identyfikacji można również użyć roztworu wodorotlenku potasu (KOH): pod jego wpływem mleczny sok L. bertillonii zmienia kolor na żółty, a następnie pomarańczowy, podczas gdy skrzypce takiej reakcji nie mają.
Różni się od pieczarki pieprzowej (Lactarius piperatus) rzadszymi talerzami.
solone po namoczeniu.