Stropharia koronowany (Korona Psilocybe)

Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
  • Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
  • Rodzina: Hymenogastraceae (Hymenogaster)
  • Rodzaj: Psilocybe
  • Typ: Psilocybe coronilla (korona Stropharia)
  • Stropharia zablokowana
  • Agaricus coronillus

Zdjęcie i opis w koronie Stropharia (Psilocybe coronilla)

Kapelusz:

u młodego grzyba kapelusz ma kształt stożkowy, następnie prostuje się i pada na ziemię. Powierzchnia nasadki jest gładka. Czasami jest pokryty małymi łuskami. Kapelusz jest wydrążony w środku. Krawędzie czapki obramowane są łuszczącymi się skrawkami narzuty. Średnica nasadki wynosi od 2 do 8 centymetrów. Powierzchnia czapki może przybierać wszystkie odcienie żółci, zaczynając od jasnożółtego, a kończąc na cytrynie. Czasami czapka jest nierównomiernie zabarwiona. Jaśniejsze na brzegach. W deszczową pogodę skóra czapki staje się tłusta.

Noga:

łodyga cylindryczna, lekko zwężająca się ku nasadzie. Na początku noga jest solidna w środku, potem staje się pusta. Noga wyróżnia się charakterystycznymi procesami korzeniowymi, które wchodzą w glebę. Na łodydze znajduje się mały, wcześnie zanikający fioletowy pierścień po dojrzałych, wydalających zarodniki.

Dokumentacja:

niezbyt częste, nierównomiernie przylegające do nogi zębem lub ciasno. U młodych grzybów talerze mają kolor jasnoliliowy, następnie stają się ciemne, fioletowe lub brązowe.

Zmienność:

Pieczarkę wyróżnia zmienność koloru kapelusza (od jasnożółtego do jasnocytrynowego) oraz zmienność koloru talerzy (od jasnoliliowego u młodych do czarnobrązowego u dojrzałych grzybów).

Spread:

Na łąkach i pastwiskach zwieńczona jest Stropharia. Preferuje gleby obornikowe i piaszczyste. Może rosnąć na równinach i niskich wzgórzach. Rośnie w małych grupach, raczej rozproszonych. Nigdy nie tworzy dużych skupisk. Częściej rośnie pojedynczo lub dwa lub trzy grzyby w splocie. Okres owocowania trwa od lata do późnej jesieni.

Proszek z zarodnikami:

fioletowo-brązowy lub ciemnofioletowy.

Miazga:

miąższ zarówno łodygi, jak i kapelusza jest gęsty, białawy. Grzyb ma rzadki zapach. Niektóre źródła podają, że grzyb ładnie pachnie.

Jadalność:

istnieją sprzeczne informacje na temat jadalności koronowanych strofariów. Niektóre źródła wskazują, że grzyb jest warunkowo jadalny, podczas gdy inne wskazują, że jest niejadalny. Jest też informacja, że ​​grzyb jest prawdopodobnie trujący. Dlatego najprawdopodobniej nie warto go jeść.

Podobieństwo:

przypomina inne niejadalne małe Stropharia.

Dodaj komentarz