Russula bagienna (Russula paludosa)

Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Incertae sedis (o niepewnej pozycji)
  • Zamówienie: Russulales (Russulovye)
  • Rodzina: Russulaceae (Russula)
  • Rodzaj: Russula (Russula)
  • Typ: Russula paludosa (bagno Russula)

Synonim:

Zdjęcie i opis bagna Russula (Russula paludosa)

Kapelusz: średnica 5-10 (15) cm, początkowo półkulista, dzwonkowaty, potem prostaty, wklęsły, z obniżonym żebrowanym brzegiem, lepki, błyszczący, jasnoczerwony, pomarańczowo-czerwony, z ciemniejszym czerwono-brązowym środkiem, czasami blaknące jasne plamy ochry. Skórka jest dobrze usunięta do samego środka czapki.

Noga: długa, o średnicy 5-8 cm i średnicy 1-3 cm, cylindryczna, niekiedy opuchnięta, gęsta, pusta lub pofałdowana, biała z różowym odcieniem.

Miąższ jest biały, słodkawy, tylko młode talerze bywają trochę cierpkie. Łodyga biała, czasem z różowawym odcieniem, lekko błyszcząca.

Blaszki: częste, szerokie, przylegające, często rozwidlone, czasem z postrzępionym brzegiem, białe, potem żółtawe, czasem z różowawymi końcami zewnętrznymi.

Proszek zarodników jest bladożółtawy.

Zdjęcie i opis bagna Russula (Russula paludosa)

Siedlisko: Gołąbka bagienna występuje najczęściej w lasach iglastych. Okres jej aktywnego wzrostu to miesiące letnie i jesienne.

Grzyb występuje w wilgotnych lasach sosnowych, na skraju bagien, na wilgotnych glebach torfowo-piaszczystych od czerwca do września. Tworzy mikoryzę z sosną.

Gołąbka bagienna to dobry i smaczny grzyb jadalny. Służy do marynowania i solenia, ale można go również spożywać w postaci smażonej.

Dodaj komentarz