Russula bagienna (Russula paludosa)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Incertae sedis (o niepewnej pozycji)
- Zamówienie: Russulales (Russulovye)
- Rodzina: Russulaceae (Russula)
- Rodzaj: Russula (Russula)
- Typ: Russula paludosa (bagno Russula)
Synonim:
Kapelusz: średnica 5-10 (15) cm, początkowo półkulista, dzwonkowaty, potem prostaty, wklęsły, z obniżonym żebrowanym brzegiem, lepki, błyszczący, jasnoczerwony, pomarańczowo-czerwony, z ciemniejszym czerwono-brązowym środkiem, czasami blaknące jasne plamy ochry. Skórka jest dobrze usunięta do samego środka czapki.
Noga: długa, o średnicy 5-8 cm i średnicy 1-3 cm, cylindryczna, niekiedy opuchnięta, gęsta, pusta lub pofałdowana, biała z różowym odcieniem.
Miąższ jest biały, słodkawy, tylko młode talerze bywają trochę cierpkie. Łodyga biała, czasem z różowawym odcieniem, lekko błyszcząca.
Blaszki: częste, szerokie, przylegające, często rozwidlone, czasem z postrzępionym brzegiem, białe, potem żółtawe, czasem z różowawymi końcami zewnętrznymi.
Proszek zarodników jest bladożółtawy.
Siedlisko: Gołąbka bagienna występuje najczęściej w lasach iglastych. Okres jej aktywnego wzrostu to miesiące letnie i jesienne.
Grzyb występuje w wilgotnych lasach sosnowych, na skraju bagien, na wilgotnych glebach torfowo-piaszczystych od czerwca do września. Tworzy mikoryzę z sosną.
Gołąbka bagienna to dobry i smaczny grzyb jadalny. Służy do marynowania i solenia, ale można go również spożywać w postaci smażonej.