Zdjęcie i opis czerwonego imbiru (Lactarius sanguifluus)

Czerwona lnianka (Lactarius sanguifluus)

Czerwona lnianka (Lactarius sanguifluus). Grzyb należy do rodzaju Milky, rodzina – Russula.

Grzyb ma płaską, wypukłą czapkę o średnicy od trzech do dziesięciu centymetrów. Z płaskiego później staje się szeroki i lejkowaty. Jego krawędź jest luźno owinięta. Cecha charakterystyczna czapki jest wilgotna, lepka, gładka w dotyku. Ma kolor pomarańczowo-czerwony, rzadko krwistoczerwony z niektórymi obszarami koloru zielonkawego. Sok z grzyba jest również czerwony, czasem pomarańczowy. Proszek zarodników jest żółtawy.

Czerwona lnianka ma gęsty, kruchy, białawy miąższ, który jest rozcieńczony czerwonawymi plamami. Po rozbiciu uwalnia się mleczno-czerwony sok. Ma częste płytki, czasami rozwidlają się, schodzą głęboko wzdłuż nogi.

Sama łodyga grzyba jest niska – do 6 centymetrów długości. Mogą zwężać się u podstawy. Pokryty lakierem proszkowym.

Rudy rudy ma wiele wariantów kolorystycznych kapelusza. Ale najczęściej zmienia się z pomarańczowego na czerwonawo-krwawy. Łodyga jest w większości pełna, ale potem, w miarę dojrzewania grzyba, staje się pusta. Może też zmieniać swój kolor – z różowo-pomarańczowego na fioletowo-liliowy. Talerze zmieniają swój odcień: z ochry na różowawy i wreszcie na kolor czerwonego wina.

Gatunek czerwonego imbiru jest na ogół bardzo pospolity w naszych lasach. Ale jest bardziej powszechny na obszarach górskich, w lasach iglastych. Okres owocowania to lato-jesień.

Ten rodzaj grzyba ma podobne gatunki. Najczęstsze z nich to prawdziwa lnianka, świerk lnianka. Wszystkie te rodzaje grzybów są niezwykle podobne. Mają również podobne cechy morfologiczne, tak że często można je pomylić. Jednak naukowcy rozróżniają je – według regionów wzrostu. W najmniejszym stopniu są one zbliżone wielkością, kolorem rozbitego soku oraz kolorem owocnika.

Grzyb ma wysokie walory odżywcze, bardzo smaczny. Ponadto nauka zna jej ekonomiczne zastosowanie. Antybiotyk do leczenia gruźlicy wytwarzany jest z lnianki czerwonej, a także z podobnego gatunku – prawdziwego lnianki.

W medycynie

Z czerwonego imbiru izoluje się antybiotyk laktariowiolinę, który hamuje rozwój wielu bakterii, w tym czynnika wywołującego gruźlicę.