Boczniak pomarańczowy (Phyllotopsis nidulans)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Tricholomataceae (Tricholomovye lub Riadovkovye)
- Rodzaj: Phyllotopsis (Phyllotopsis)
- Typ: Phyllotopsis nidulans (Boczniak ostrygowaty pomarańczowy)
:
- Phyllotopsis podobny do gniazda
- Agaricus nidulans
- Pleurotus nidulans
- Pisklę Crepidotus
- Klaudopus pisklę
- Dendrosarcus nidulans
- Wkład nidulans
- Dendrosarcus mollis
- Panus fetens
- Agaric pachnący
Boczniak ostrygowaty to bardzo piękny jesienny grzyb, którego ze względu na jasny wygląd trudno pomylić z innymi boczniakami. Nadal cieszy oko nawet zimą i wczesną wiosną, choć przezimowane grzyby nie wyglądają już tak imponująco.
głowa: od 2 do 8 cm średnicy, adnate do boku lub góry, mniej lub bardziej wachlarzowaty, płasko wypukły, suchy, gęsto owłosiony (przez co może wydawać się białawy), u młodych grzybów z podwiniętym brzegiem, w dojrzałych grzybach o obniżonej, a czasem falistej, pomarańczowej lub żółto-pomarańczowej barwie, zwykle z jaśniejszym żółtym brzegiem, może mieć rozmyte koncentryczne pasy. Okazy przezimowane są zwykle ciemniejsze.
Połóż: zaginiony.
Dokumentacja: szeroki, częsty, odbiegający od nasady, ciemnożółty lub żółtopomarańczowy, intensywniejszy od kapelusza.
Miazga: cienka, jasnopomarańczowa.
proszek zarodników: Jasnoróżowawy do różowawo brązowawy.
Zarodniki: 5-8 x 2-4 µ, gładkie, nieamyloidowe, podłużno-eliptyczne.
Smak i zapach: różnie opisywany przez różnych autorów, smak od łagodnego do zgniłego, zapach dość mocny, od owocowego do zgniłego. Przypuszczalnie smak i zapach zależą od wieku grzyba i podłoża, na którym rośnie.
Życie: zwykle rośnie w niezbyt licznych grupach (rzadko pojedynczo) na zwalonych drzewach, pniakach i gałęziach gatunków liściastych i iglastych. Występuje rzadko. Okres wzrostu trwa od września do listopada (oraz w łagodnym klimacie i zimą). Szeroko rozpowszechniony w strefie umiarkowanej półkuli północnej, powszechny w Ameryce Północnej, Europie i europejskiej części Naszego Kraju.
Jadalność: nie trujące, ale uważane za niejadalne ze względu na twardą konsystencję oraz nieprzyjemny smak i zapach, chociaż według niektórych źródeł można jeść młode grzyby, które nie nabyły jeszcze opisanych powyżej wad gastronomicznych.