Pajęczyna śluzowa (Cortinarius mucifluus)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Cortinariaceae (pajęczyny)
- Rodz: Cortinarius (Pajęczyna)
- Typ: Cortinarius mucifluus (pajęczyna śluzowa)
Pajęczyna śluzowa jest członkiem dużej rodziny grzybów pajęczynowych o tej samej nazwie. Tego rodzaju grzyba nie należy mylić ze śluzowatą pajęczyną.
Rośnie w całej Eurazji, a także w Ameryce Północnej. Lubi iglaki (zwłaszcza bory sosnowe), a także lasy mieszane.
Ciało owocowe jest reprezentowane przez czapkę i wyraźną łodygę.
głowa dość duży (średnica do 10-12 centymetrów), początkowo ma kształt dzwonu, następnie u dorosłych grzybów jest bardziej płaski, o bardzo nierównych krawędziach. W centrum czapka jest gęstsza, na brzegach cienka. Kolor – żółtawy, brązowy, brązowy.
Powierzchnia jest bardzo obficie pokryta śluzem, który może nawet zwisać z kapelusza. Dolne płytki są rzadkie, brązowe lub brązowe.
Połóż w formie wrzeciona o długości do 20 cm. Ma biały kolor, w niektórych okazach nawet z lekkim błękitem. Dużo szlamu. Również na nodze mogą znajdować się resztki płótna (w postaci kilku pierścieni lub płatków).
Kontrowersje śluz pajęczyny w kształcie cytryny, brązowy, na powierzchni dużo pryszczy.
Miazga biały, kremowy. Nie ma zapachu ani smaku.
Należy do jadalnych gatunków grzybów, ale wymagana jest obróbka wstępna. W zachodniej literaturze specjalnej odnotowuje się go jako niejadalny gatunek grzybów.