Żyjemy w konkurencyjnym środowisku: jeśli chcesz coś osiągnąć, zadeklaruj się, pokaż, że jesteś lepszy od innych. Czy chcesz być brany pod uwagę? Stanąć w obronie swoich praw. Skromność dzisiaj nie jest honorowana. Niektórzy postrzegają to nawet jako oznakę słabości. Psychoanalityk Gerald Schonewulf jest przekonany, że niepotrzebnie zepchnęliśmy tę cechę do ostatnich rzędów.
Starożytni filozofowie i poeci doskonale zdawali sobie sprawę z wagi skromności. Sokrates ocenił wszystkich słynnych mędrców swoich czasów i doszedł do wniosku, że był najmądrzejszy ze wszystkich, ponieważ „wie, że nic nie wie”. O słynnym mędrcu Sokrates powiedział: „Myśli, że wie to, czego tak naprawdę nie wie, podczas gdy ja dobrze rozumiem własną ignorancję”.
„Dużo podróżowałem i dużo widziałem, ale jak dotąd nie spotkałem osoby, która mogłaby słusznie siebie potępić” – powiedział Konfucjusz. „Ale najważniejsze: bądź wierny sobie / Wtedy, jak noc następuje po dniu, / Nie zdradzisz innych” – pisał Szekspir w Hamlecie (w przekładzie ML Lozinsky). Cytaty te podkreślają, jak ważna dla naszego samopoczucia psychicznego jest możliwość obiektywnej oceny siebie (a jest to niemożliwe bez skromności).
Potwierdzają to niedawne badania przeprowadzone przez Toniego Antonucci i trzech kolegów z Uniwersytetu Michigan. Naukowcy odkryli, że skromność jest szczególnie ważna w budowaniu udanych relacji.
Pokora pomaga znaleźć kompromisy konieczne do rozwiązania pojawiających się problemów.
W badaniu wzięło udział 284 par z Detroit, które zostały poproszone o odpowiedź na pytania takie jak: „Jak skromny jesteś?”, „Jak skromny jest twój partner?”, „Czy myślisz, że możesz wybaczyć partnerowi, jeśli sprawia, że cię ranisz lub obrażasz ty?" Odpowiedzi pomogły naukowcom dowiedzieć się więcej o związku między skromnością a przebaczeniem.
„Odkryliśmy, że ci, którzy uważali swojego partnera za osobę skromną, chętniej wybaczali mu przestępstwo. I odwrotnie, jeśli partner był arogancki i nie przyznawał się do swoich błędów, wybaczano mu bardzo niechętnie ”- piszą autorzy badania.
Niestety w dzisiejszym społeczeństwie skromność nie jest wystarczająco ceniona. Rzadko mówimy o obiektywnej samoocenie i tolerancji dla opinii innych ludzi. Wręcz przeciwnie, wciąż powtarzamy, jak ważna jest pewność siebie i walka o swoje prawa.
W swojej pracy z parami zauważyłem, że bardzo często główną przeszkodą w terapii jest niechęć obojga partnerów do przyznania się do błędu. Im bardziej arogancka jest osoba, tym bardziej prawdopodobne, że będzie pewien, że tylko on ma rację, a wszyscy inni się mylą. Taka osoba zwykle nie jest gotowa wybaczyć partnerowi, ponieważ nigdy nie przyzna się do własnych błędów i dlatego jest równie nietolerancyjna wobec obcych.
Ludzie aroganccy i aroganccy często wierzą, że to ich religia, partia polityczna lub naród jest lepszy od wszystkich innych. Ich uporczywa potrzeba, aby zawsze i we wszystkim mieć rację, nieuchronnie prowadzi do konfliktów — zarówno międzyludzkich, jak i międzykulturowych. Skromność natomiast nie prowokuje konfliktów, lecz przeciwnie, zachęca do współpracy i wzajemnej pomocy. Jak arogancja prowokuje wzajemną arogancję, tak skromność najczęściej powoduje wzajemną skromność, prowadzi do konstruktywnego dialogu, wzajemnego zrozumienia i pokoju.
Podsumowując: zdrowa skromność (nie mylić z neurotycznym samoponiżeniem) pomaga realistycznie spojrzeć na siebie i innych. Aby właściwie ocenić otaczający nas świat i naszą w nim rolę, konieczne jest odpowiednie postrzeganie rzeczywistości. Skromność pomaga znaleźć kompromisy niezbędne do rozwiązania pojawiających się problemów. Dlatego zdrowa skromność jest kluczem do zdrowej samooceny.
Historia pokazuje nam, że arogancja i arogancja zapobiegły zmianom wielu kultur i narodów, gdy zmiana była konieczna do przetrwania. Zarówno starożytna Grecja, jak i Rzym zaczęły podupadać, gdy stawały się coraz bardziej dumne i aroganckie, zapominając o wartości skromności. „Pycha poprzedza zniszczenie, arogancja poprzedza upadek” — mówi Biblia. Czy możemy (zarówno jednostki, jak i społeczeństwo jako całość) ponownie uświadomić sobie, jak ważna jest skromność?
Źródło: blogs.psychcentral.com