Mikromfal szczelinowy (Paragymnopus perforans)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Omphalotaceae (Omphalotaceae)
- Rodzaj: Paragymnopus (Paragymnopus)
- Typ: Paragymnopus perforans
:
- Agaricus androsaceus Schaeffera (1774)
- Jodła pieczarkowa Batsch (1783)
- Piercing z pieczarki Hoffmanna (1789)
- Perforacje mikrofalowe (Hoffmann) Szary (1821)
- Piercing Marasmus (Hoffmann) Frytki (1838) [1836-38]
- Androsaceus perforans (Hoffmanna) Patouillarda (1887)
- Jodła Marasmiusa (Batsch) Quelet (1888)
- Piercing Chamaeceras (Hoffmann) Kuntze (1898)
- Heliomyces perforans (Hoffmann) Piosenkarz (1947)
- Marasmielus perforans (Hoffmann) Antonín, Halling i Noordeloos (1997)
- Gymnopus perforans (Hoffmann) Antonín i Noordeloos (2008)
- Paragymnopus perforans (Hoffmann) JS Oliveira (2019)
Uwagi ogólne
We współczesnej klasyfikacji gatunek dzieli się na osobny rodzaj – Paragymnopus i nosi obecną nazwę Paragymnopus perforans, ale niektórzy autorzy używają nazwy Gymnopus perforans or Perforacje mikrofalowe.
Według innej klasyfikacji taksonomia wygląda tak:
- Rodzina: Marasmiaceae
- Rodz: Gymnopus
- Zobacz: Piercing Gymnopus
Małe grzyby, które w odpowiednich warunkach pogodowych mogą rosnąć w dużych ilościach na świerkowych igłach.
głowa: Początkowo wypukły, następnie wypukły, cienki, gładki, brązowy, z lekkim różowawym odcieniem w deszczową pogodę, przechodzący w kremowy po wyschnięciu, nieco ciemniejszy w środku. Średnica kapelusza wynosi średnio 0,5–1,0 (do 1,7) cm.
Dokumentacja: białawy, kremowy, rzadki, swobodny lub lekko opadający na łodydze.
Połóż: do 3–3,5 cm wys., 0,6–1,0 mm grubości, pod kapeluszem jasnobrązowy i dalej do ciemnobrązowego i czarnego, sztywny, pusty, z pokwitaniem na całej długości.
U nasady ma lekkie zgrubienie pokryte ciemnymi włoskami; Z łodygi wystają cienkie czarne włókna strzępek, które praktycznie można przyczepić do podłoża (igły).
Miazga: cienka, biaława do brązowawej, z wyraźnym nieprzyjemnym zapachem zgniłej kapusty (charakterystyczna).
Kontrowersje: 5–7 x 3–3,5 µm, eliptyczny, gładki. Rozmiar sporów może się różnić między różnymi autorami. Proszek z zarodnikami: białawo-kremowy.
Występuje w lasach iglastych lub mieszanych, rośnie w dużych grupach na igłach drzew iglastych – przede wszystkim świerka; istnieją również odniesienia do wzrostu na igłach sosny, cedru.
Od maja do listopada.
Niejadalny.
Pitted Micromphale różni się od podobnych gatunków kluczowymi cechami: kolorem kapelusza i wielkością (wysokość grzyba wynosi średnio nie więcej niż 3 cm, średnica kapelusza wynosi zwykle 0,5–1,0 cm), obecność gnijąco-kwaśnego zapachu i pokwitanie na całej długości łodygi, wzrost, zwykle na igłach świerkowych.